Όποιος μπορεί να φορτίζει την ερημία του έχει ακόμα ανθρώπους μέσα του … (Ο. Ελύτης)
Περισσότερα ›
… αλλά μαζί μας σέρνουμε και τις μορφές των άλλων / που με τα χρόνια γίνονται ίσκιος ανάμνησης … (Μ. Ελευθερίου)
Περισσότερα ›
Του έρωτα / πρέπει να του δινόμαστε γυμνοί, όπως δινόμαστε στον ύπνο και στο θάνατο, γιατί ο έρωτας θαρρώ είναι η μόνη μεταλαβιά αιωνιότητας … (Γ. Υφαντής)
Περισσότερα ›
Ήρθα ντυμένος φλεβαριάτικα ρούχα μια νύχτα ερειπωμένη … Αδιάκοπα ταξίδια, χιλιόμετρα αναμνήσεων κι ο σουβλερός άνεμος στις παγωμένες λίμνες να ποδοπατεί χωρίς έλεος την εσθήτα του καλοκαιριού … (Κλείτος Κύρου)
Περισσότερα ›
Το δάσος είναι όπως οι νύχτες μου / Που ξημερώνοντας / Δεν είναι / Καθόλου οι ίδιες / Λησμονημένοι νεκροί /
Που μόνοι αποθέσαμε / Ετοιμοθάνατοι προβαίνουν … (Ελένη Βακαλό)
… Αθόρυβες Κυριακές με σβησμένα τσιγάρα και ξερούς καφέδες στο πάτωμα (…) γυμνό το μυαλό μου … (Γ. Κοντός)
Περισσότερα ›
… τίποτα δεν μπορώ να σας προσφέρω μόνο να μοιραστώ την παγωνιά σας … (Ορέστης Αλεξάκης)
Περισσότερα ›
Σήμερα είναι Κυριακή / Για πρώτη φορά με άφησαν σήμερα και βγήκα στη λιακάδα / Δε μου ‘τυχε ποτέ σε όλη τη ζωή μου … (Ναζιμ Χικμέτ)
Περισσότερα ›
Ένας καινούργιος χρόνος. Τι μας περιμένει; Τι θα μας φέρει; … (Τ. Λειβαδίτης)
Περισσότερα ›
… Εάν έζησε και άλλα κατόπιν Χριστούγεννα, η άστοργος πενθερά και ακουσία παιδοκτόνος, δε θα ήτο πολύ ευτυχής εις το γήρας της… (Το Χριστόψωμο – Αλ. Παπαδιαμάντης)
Περισσότερα ›