Αιώνια νιότη !
Αιώνια Ζωή ! (Oscar Wilde)
ΤΖΙΜ
Θέλετε να χορέψουμε, δεσποινίς Γουίνγκφηλντ ;
ΛΩΡΑ
Ω, μα – … “(Tennessee Williams, “Ο Γυάλινος Κόσμος”)
… Ένιωθα φωτιές κι ένιωθα πληγές και στο πετσί και στα σωθικά μου. Κι ο γιος σου ήτανε μόνο μια σταλαματιά νερό, που απ’ αυτήν περίμενα παιδιά, χτήματα, ευτυχία.. Όμως ο άλλος ήτανε ποτάμι σκοτεινό, γεμάτο κλαριά, που ερχόταν βουερό και μου τραγούδαγε μουρμουριστά ανάμεσα στις καλαμιές. (Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα: «Ματωμένος Γάμος»}
Περισσότερα ›
Ναι, σε γύρευε η άνοιξη καιρό.
Και κάποια αστέρια πίστευαν πως θα τα νιώσεις.
Λησμονημένο φούσκωσε πάλι ένα κύμα σε σένα, ή λόγος ήταν που διάβαινες σ’ ένα παράθυρο ανοιχτό και ήχος βιολιού αντήχησε εκεί. …(Ράινερ Μαρία Ρίλκε)
Ω !
Σχήμα μου
Έλευση και Φυγή μου
Εσύ
Ένυλό μου Όνειρο … (Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης)
Όποιος αγαπάει ένα πουλί,
ένα άστρο, ένα παιδί,
αυτός πάντα του
βλέπει όμορφα όνειρα
κι ο κόσμος του
γίνεται όμορφος …. (Γ. Ρίτσος)
Οι Σειρήνες όμως έχουν ένα όπλο πιο φοβερό και από το τραγούδι: τη σιωπή τους. Και πιθανότερο, παρόλο που δεν έτυχε ποτέ, θα ήταν να γλιτώσεις από το τραγούδι τους, παρά από τη σιωπή τους. … (Φ. Κάφκα)
Περισσότερα ›
.. Κάποια ρόδα είν’ έτοιμα ν’ ανθίσουν
εδώ κάτου κι εδώ πέρα
με τ’ αρχαία τα ροδοκάλια
και προσμένουν τα καινούργια αηδόνια να τους γλυκοκελαηδήσουν
μες στον ολογάλανον αέρα … (Κωστής Παλαμάς)
… Άμα βρέθηκε μονάχη της η Ελένη, άρχισε να περπατά στο μάκρος του ποταμού.
Μια παράξενη διάθεση της ήρθε : να τραγουδήση.
Και τραγούδησε.
Το τραγούδι της όμως ήταν θλιβερό και παραπονεμένο. … (Χανς Κρίστιαν Άντερσεν)
Το ένα δεν είναι μισό δύο. Είναι τα δύο μισό του ένα:
κι αν ξανά ολοκληρωθούν αυτά τα μισά, δε θα τύχει
θάνατος … (Lee Cummings)