… Μου δίνετε σας παρακαλώ τη μαμά μου; / Τι αριθμό πήρα; Τον ουρανό, αυτόν μου έχουν δώσει. Δεν είναι κει; / Μπορώ να της ουρλιάξω ένα μήνυμα; / Είναι μεγάλη ανάγκη πείτε της είδα στον ύπνο μου ότι πέθανε κι εγώ μικρό παιδί κατουρημένο γοερά μούσκεμα ο φόβος ως απάνω κι ακόμα να στεγνώσει. Να ΄ρθει να τον αλλάξει. … (Κική Δημουλά)
Περισσότερα ›
… Όσο θα βλέπουν μάτια κι άνθρωποι αναπνέουν, οι στίχοι αυτοί θα ζουν κι εσύ θα ζεις μαζί τους (William Shakespeare)
Περισσότερα ›
Αν σ’ απειλήσει ο κίνδυνος, δεν έχεις προστασία. / Αν σ’ απειλήσει η ευτυχία, είσαι ανίσχυρος. (Vladimir Holan)
Περισσότερα ›
Αλήθεια κείνη η άνοιξη, εκείνο το πρωινό, εκείνη η απλή κάμαρα της ευτυχίας, αυτό το σώμα σου που κράταγα πρώτη φορά γυμνό, αυτά τα δάκρυα που δεν μπόρεσα στο τέλος να κρατήσω – πόσο σου πήγαιναν.
Κύριε, όλα από σένα ξεκινούν. Κι όλα σε σένα θα ‘ρθουν να τελειώσουν.
Κι η άνοιξη δεν είναι παρά η νοσταλγία σου για κείνες τις λίγες ώρες που έζησες στη γη. (Τ. Λειβαδίτης)
… Ξεχειλίζουν οι εκκλησίες.
Δεν χωράω, δεν πειράζει.
Θα μάθω το τετέλεσται
από άλλη πηγή.
Πιο θετική (Κ. Δημουλά)
Τα παιδάκια που παίζουν στ’ ανοιξιάτικο δείλι / μια ιαχή μακρυσμένη … (Κ. Καρυωτάκης)
Περισσότερα ›
Ήρθε η ώρα να σταθώ στα χείλη σας … Να κοινωνήσω το σώμα και το αίμα της αιώνια νέας ζωής στα χείλη σας… (Ο. Ελύτης)
Περισσότερα ›
… το θέατρο δεν υπάρχει χάρη σε μας, μάλλον χάρη στο θέατρο υπάρχουμε εμείς … (Ζαν Κοκτώ)
Περισσότερα ›
Τα παράθυρα βρίσκονται εκεί για να ταξιδεύουν τη ματιά. … Για να φτιάχνουν σκιές με χρώμα πάνω στους λευκούς τοίχους… (Οδυσσέας Ελύτης)
Περισσότερα ›
… Φυτεύομαι άνθη, / ανθίζω συναισθήματα, / και είμαι πολύ καλά / εις άπλετον προορισμόν / και τοποθέτησιν. … (Κ. Δημουλά)
Περισσότερα ›