… Χρόνος παλιός χωρίς υπόσταση / Τίποτα πια δε θ’ αλλάξει δω μέσα / Είναι μια ήρεμη σιωπή, μην περιμένεις απάντηση … (Μ. Αναγνωστάκης)
Περισσότερα ›
Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία. / Παίξε στον άνεμο τη γλώσσα σου και πέρνα … / Αλλού σε λέγανε Γιουδήθ, εδώ Μαρία … (Ν. Καββαδίας)
Περισσότερα ›
Η Ελλάδα πρέπει να πρωταγωνιστεί για τον πολιτισμό…. αυτό είναι η κληρονομιά της, αυτό είναι η περιουσία της και αν το χάσουμε αυτό δεν είμαστε ΚΑΝΕΙΣ. – Μελίνα Μερκούρη
Περισσότερα ›
Σταγόνες φωτός και βροχής, Είναι ένα φως γύρω μας και μέσα μας, που δε στερεύει. Δε χωράει ο πόνος μας μέσα στο φως. … (Γ. Ρίτσος)
Περισσότερα ›
Στον τελευταίο χορό μεταμφιεσμένων / καθένας θα ντυθεί το τολμηρότερο. / Εδώ τις έχω τις στολές / αναποφάσιστες … […] Α μπα. Μ’ ό,τι φοράω θα πάω. / Κανείς δεν αναγνώρισε ποτέ έναν εκ γενετής συνταξιούχο (. Βαρβέρης)
Περισσότερα ›
… έκρυψα πάντοτες με μάσκες / που αρέσουνε το πρόσωπο μου / κι άλλαξα τόσες στη ζωή μου, / που τώρα πια να μη μπορώ / τ’ αληθινό το πρόσωπο μου / να πω ποιο είναι μήτ’ εγώ! … (Κ. Ουράνης)
Περισσότερα ›
… σκέφτομαι την ερμιά και τις κατεβασιές του χειμώνα. / Γιατί θα’ ρθει το βράδυ μου. Γιατί φτάνει όπου να’ ναι
το βράδυ μου, Κύριε, και πρέπει να’ χω κάμει πριν φύγω την καλύβα μου εκκλησιά / για τους τσοπάνηδες της αγάπης (Νικηφόρος Βρεττάκος)
… Εκεί λοιπόν επιβιώνει η αλήθεια της ζωής. Στου άσπρου και του μαύρου τις διαβαθμίσεις. Σ᾽ εκείνες τις μικρές ασπρόμαυρες φωτογραφίες θα υπάρξουμε (Γ. Θεοχάρης)
Περισσότερα ›
Έβρεχε, έβρεχε πολύ / κι είχε βουλιάξει η ψυχή στην υγρασία. / Ακόμη μια χαμένη Κυριακή, εδώ, στην επαρχία.
(X. Λάσκαρης)
Αυτό που κρύβουμε είναι αυτό που πιότερο μας φανερώνει … (Γιάννης Ρίτσος)
Περισσότερα ›