Αν υπήρχαν οδηγίες για ένα καλό έργο τέχνης, τότε δεν θα ήταν τέχνη.

Ολόκληρος ο κόσμος μας περιβάλλεται από σχήματα. Σχήματα πολύπλοκα, μεγάλα, μικρά, απλά, ασαφή αλλά και ξεκάθαρα. Δίπλα στη φύση ο άνθρωπος δημιούργησε τα δικά του σχήματα, κατασκευές καθαρά νοητικές. Σε αυτές ανήκουν και το τετράγωνο, το τρίγωνο και ο κύκλος, τα σχήματα που θα μας απασχολήσουν σήμερα.

Το σημείο, όπως και η γραμμή, είναι δύο από τα στοιχεία που συμβάλλουν στην κατανόηση και κωδικοποίηση της εικαστικής γλώσσας. Η γραμμή περιγράφει την διαδρομή από ένα σημείο (αρχικό) σε ένα άλλο (τελικό), εμπεριέχει την κίνηση, επομένως περικλείει μέσα της και τον δυναμισμό. Όταν οι συνθήκες οδηγούν σε μία ευνομούμενη κοινωνία, όπου επικρατεί η τάξη σε συνδυασμό με την ελευθερία και την πρόοδο, τότε έχουμε μία εξισορρόπηση της λογικής και του συναισθήματος στην τέχνη, οι ευθείες και οι καμπύλες συνυπάρχουν αρμονικά και η δημιουργία αναζητά το ιδανικό.

Ένα αστέρι, ένα σμήνος πουλιά, άνθρωποι που περπατούν στον δρόμο, έχουν σίγουρα μία εξωτερική μορφή που τους διαφοροποιεί από άλλες μορφές, μπορούν όμως, όταν τοποθετηθούν σε μία σύνθεση, να λειτουργήσουν σαν σημεία και να στείλουν μηνύματα πλέον εικαστικά.