Ο Μάης που με την πάροδο των λέξεων, καίγεται σε αγρούς αιμάσσοντες […]πέπρωται οσονούπω «να παραδώσει το σκήπτρον εις το δρεπανοφόρον θέρος (Α. Εμπειρίκος)
Περισσότερα ›
… Άραγες να ‘ναι η μοναξιά σ’ όλους του κόσμους ίδια; (Ο. Ελύτης)
Περισσότερα ›
Οι Γάλλοι νέοι / Δεν επαναστατούν / Εγκαινιάζουνε απλώς / Μιαν εντελώς / Καινούργια Ιστορία … Μάνος Χατζιδάκις
Περισσότερα ›
… Πως το λουλούδι δε λέει ποτέ να μην εκτελέσει τον προορισμό του;
Πως όντας αποκομμένο απ’ την ανθρώπινη μοίρα τη στεφανώνει στο τέλος; … (Κ. Αγγελάκη-Ρουκ)
… Λευκάνθηκαν οι άνθρωποι στο αίμα του αρνίου.
Θεέ μου ανέρχεσαι λυπημένος,
αν και για όραση εξακολουθείς να έχεις τη συγχώρηση… (Ν. Καρούζος)
…. Μες στων καιρών την ανημποριά
διώξε το γρέγο και το βοριά
και ξαναγύρισε ήλιε στη γη
με του θριάμβου σου την κραυγή. (Ν. Γκάτσος, Μέγα Σάββατον)
Βαριά τα βήματά μου σέρνω
στο φως της μέρας το θαμπό
κρίνα της άνοιξης σου φέρνω
και στο σταυρό σου τ’ ακουμπώ
φίλε δακρυοπότιστε
των πρωτίστων πρώτιστε.
των πρωτίστων πρώτιστε. (Ν. Γκάτσος)
… Κι εγώ κι εσύ κι εμείς κι οι άλλοι
θα γεννηθούμε τότε πάλι… (Ν. Γκάτσος)
… Τετάρτη των ψυχών και των αγγέλων
ο θάνατος δεν έχει ούτε μέλλον… (Ν. Γκάτσος)
… Δε σε πτοήσαν οι Πιλάτοι
ούτ’ ο καιρός που ειν΄ εγγύς
εσύ στων ουρανών τα πλάτη
κι εμείς παρείσακτοι της γης. (Ν. Γκάτσος)