Εδώ ας σταθώ. Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ’ εγώ την φύσι λίγο. Θάλασσας του πρωιού και ανέφελου ουρανού… (Κ. Καβάφης)
Περισσότερα ›
… μα η ελπίδα μαύρο κι άπιαστο πουλί… Ζυλφί Λιβανελί / Λ. Παπαδόπουλος
Περισσότερα ›
Εγώ που αγάπησα τα πάντα πριν να τα γνωρίσω θέλω ν’ αγαπήσω κάτι επιτέλους που το ξέρω ! – (Θωμάς Γκόρπας)
Περισσότερα ›
ψωμί γεμάτο καλοκαίρι, φλογισμένα απ’ το ψωμί χείλη, α, προδομένο ψωμί …
Περισσότερα ›
Είμαι αυτή η ροή της άμμου που γλιστράει ανάμεσα στο βότσαλο και στον αμμόλοφο … (Samuel Beckett)
Περισσότερα ›
Το καλοκαίρι ο ουρανός διανυκτερεύει, οι μυρουδιές έχουν την παιδική μας ηλικία … (Τάσος Λειβαδίτης)
Περισσότερα ›
… Συγκινημένο το άγαλμα της απορίας μου: τι θα πει Μάιος σιγά σιγά με την πάροδο των λέξεων; (Κ. Δημουλά)
Περισσότερα ›
… Θα ρίξω ανάσκελα τον Μάη, θα τον σφίξω στα μπράτσα μου … (Ο. Ελύτης)
Περισσότερα ›
Μάης, και “η δριμύτης της ανοίξεως είναι φιλί που ‘χω στο στόμα” – Ανδρέας Εμπειρίκος
Περισσότερα ›
τ’ άνθια κροτούν στα δάχτυλα των δέντρων γι’ αυτό σήκωσαν σήμερα σημαία στο κάστρο… καί λύθηκαν τα σήμαντρα της πόλης. (…) Πάσχα, μητέρα Πάσχα! (Ρίτα Μπούμη – Παππά)
Περισσότερα ›