
Zanzibar Hakuna Matata
Γράφει και φωτογραφίζει η Κάθυ Βολταίρα*
Zanzibar Hakuna Matata
Στην ακτή των μαύρων (Zanjibar) δεν υπάρχει πρόβλημα (Hakuna matata)
Η Ζανζιβάρη είναι το μεγαλύτερο νησί, από μια συστάδα ημιαυτόνομων μικρών νήσων της Τανζανίας. Πρόκειται για ένα εξωτικό παράδεισο, που εντυπωσιάζει με την πληθωρικότητα της κάθε επισκέπτη.
Η αγορά της πολύβουη, μ’ ένα ανθρώπινο μελίσσι να διαπραγματεύεται δυνατά την πραμάτεια του. Οι γυναίκες, τυλιγμένες με μαντήλες, γεμάτες συστολή. Τα χρώματα έντονα στους πάγκους, έντονα και στα ρούχα. Το μίγμα μπαχαρικών, εξωτικών φρούτων, θαλασσινών και ψαριών που κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα, αποτελεί και το πιο δυνατό ερέθισμα για να συνδεθεί κανείς μ’ αυτόν τον τόπο!

Κάθυ Βολταίρα
Pole pole (αργά αργά), σου θυμίζουν στα μαγαζιά κι ο χρόνος μετριέται σε άλλες σταθερές. Εδώ ο παρελθοντικός χρόνος εκφράζεται με την taarab, τη μουσική της παλιάς Ζανζιβάρης. Ένα χαρμάνι αραβικών και ινδικών ήχων, που η φωνή της είναι η γλώσσα της ακτής, η σουαχίλι. Η taarab είναι γόνος μιας ιστορικής συνύπαρξης. Εκείνης των Μπαντού, των πρώτων κατοίκων του νησιού, υποτελών αρχικά στους Πορτογάλους, στη συνέχεια στους Άραβες απ’ το Ομάν και τέλος στους Γερμανούς και Άγγλους.

Κάθυ Βολταίρα
Έτσι στα διάβα των ετών, στήθηκε εδώ ένα διαχρονικό σκλαβοπάζαρο, μ’ εκείνο της πρωτεύουσας Stone town, να αποτελεί και το κέντρο της θηριωδίας. Αστείρευτο φαντάζει το αφρικανικό αίμα που έσταξε στους αρμούς του συγκεκριμένου οικοδομήματος, με την κυρία αγορά των σκλάβων να κλείνει το 1873.
Μέσα όμως στον Ινδικό ωκεανό, ένας άλλος πολιτισμός εξελίχθηκε παράλληλα με τη γενοκτονία των κατοίκων, με οδηγό τα ντόου, τα καΐκια με το μεγάλο τριγωνικό πανί…αυτός του εμπορίου. Παραμένουν ίδια αιώνες τώρα κι ακολουθώντας τους μουσώνες, μπορούν να αφηγηθούν πολλά απ’ τα ταξίδια και τις ιστορίες των ανθρώπων που μετέφεραν σε τόπους μακρινούς.

Κάθυ Βολταίρα
Ατέρμονο και το ταξίδι του ηλίου σ’ αυτό το νησί, που όταν το απόγευμα κουρασμένος πια αποχαιρετά τα εγκόσμια, στην παραλία στήνεται μια μικρή γιορτή. Δεκάδες νεανικά κορμιά επιδίδονται σε άλλα εκστατικά, απέναντι στο πύρινο θαύμα που συντελείται. Κι εκείνος ικανοποιημένος πια διαστέλλει τις φιγούρες τους, βάφει γλυκά τις σκιές τους κι οι μικροί αυτοί Θεοί, λουσμένοι. τη ζωογόνο δύναμη του, δίνουν φωνή στο σώμα τους και χορεύουν…δίνουν φωνή στις σκέψεις τους και τραγουδούν…Hakuna matata (Όλα καλά)!
Άλλωστε τα αργά βήματα τους, παρόμοια μ’ εκείνα των γιγαντιαίων χελώνων στο Prison island, τους έφεραν ως εδώ…στην Αφρική του σήμερα!
Η Ζανζιβάρη με τη ματιά της Κάθυ Βολταίρα
*Bio
Η Κάθυ Βολταίρα γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Γιάννενα. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου Ιωαννίνων και το 1994 μετακόμισε στην πρωτεύουσα για να εξειδικευτεί στην αναισθησιολογία. Έκτοτε ζει και εργάζεται σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας.
Η ενασχόληση της με τη φωτογραφία, ξεκίνησε πριν πέντε περίπου χρόνια. Έχει παρακολουθήσει πολλά φωτογραφικά σεμινάρια και συμμετείχε ως τώρα σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις. Τον Δεκέμβριο του 2023, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις iFocus.gr το φωτογραφικό της λεύκωμα «Μεταμόρφωσις», το οποίο παρουσίασε στον Ιανό.
Αγαπά πολύ τα ταξίδια και τα τελευταία χρόνια φωτογραφίζει ταξιδεύοντας και το αντίστροφο!