Μέρες κινηματογράφου (ΙV) – Η φωτογραφία, ο κινηματογράφος και η σχέση τους
Photo από την ταινία του Τ. Κανελλοπουλου “Η εκδρομή” (1966) / αφιερωμένη στη μνήμη του (έφυγε 21.9.1990)
Η φωτογραφία κινείται σε έναν αφηρημένο χώρο, έναν χώρο ποιητικό, όπου οι λέξεις (ή τα αντικείμενα) αναγνωρίζονται, αλλά δεν έχουν ούτε ένα νόημα, ούτε μοναδικό περιεχόμενο. Μονάχα αμέτρητες προεκτάσεις. Ο κινηματογράφος κινείται σε ένα περιβάλλον συγκεκριμένο και αληθοφανές, όπως αυτό των ιστοριών και των μύθων, όπου οι λέξεις (ή οι εικόνες) παίρνουν τη συγκεκριμένη σημασία που τους δίνουν οι υπόλοιπες λέξεις (και εικόνες). Ίσως γι’ αυτό η Ελλάδα, χώρα ποιητών, φαίνεται πως είναι πιο γόνιμη στη φωτογραφία από όσο στον κινηματογράφο.
Η κινηματογραφική φωτογραφία δεν ταυτίζεται με τα επιμέρους καρέ. Αυτά δεν υπάρχουν παρά σε αναγκαία μεταξύ τους σχέση. Το προηγούμενο με το επόμενο και ανάποδα. Η πλαστικότητα των κινηματογραφικών καρέ δεν είναι οργανική, αφού κανένα τους δεν γεννήθηκε για να είναι ανεξάρτητο. (Π. Ριβέλλης)
