Ητανε καλοκαίρι ή το τέλος του καλοκαιριού… Τότε που άκουσα τα βήματά σου να ‘ρχονται από Ανατολή σε Δύση … (Yehuda Amichai)
Περισσότερα ›
… ἄνθη τῆς πέτρας φυσιογνωμίες ποὺ ἦρθαν ὅταν κανένας δὲ μιλοῦσε καὶ μοῦ μίλησαν ποὺ μ᾿ ἄφησαν νὰ τὶς ἀγγίξω ὕστερ᾿ ἀπ᾿ τὴ σιωπὴ …
Περισσότερα ›
Είμαι αυτή η ροή της άμμου που γλιστράει ανάμεσα στο βότσαλο και στον αμμόλοφο … (Σ. Μπέκετ)
Περισσότερα ›
Πάει καιρός που ακούστηκεν η τελευταία βροχή … Ένα πελώριο φυτό κοιτάει κατάματα τον ήλιο! (O. Ελύτης)
Περισσότερα ›
Ήταν του Μάη το πρόσωπο … του φεγγαριού η ασπράδα … (Ν. Γκάτσος)
Περισσότερα ›
… Ξένος είμαι στο σπίτι μου … ξένος στους δρόμους … (Ν. Καρούζος)
Περισσότερα ›
” … σαν έχεις λύπη ο Μάης με τον Δεκέμβρη μοιάζει …¨(Κ. Καβάφης)
photo: William Albert Allard
Μάης, και “η δριμύτης της ανοίξεως είναι φιλί που ‘χω στο στόμα” (Α. Εμπειρίκος)
Περισσότερα ›
Ολοένα τ’ άλογα μασούν λευκά σεντόνια κι ολοένα εισχωρούν θριαμβευτικά μέσα στην Απειλή… (Ο. Ελύτης)
Περισσότερα ›
photo: Sergio Larrain (1931-2012) … Ἡ ἄνοιξη εἶναι μία παρθένα ποὺ δὲν τὴν ξέραμε Καὶ ὅλους μᾶς φίλησε μὲ θάρρος προτοῦ τὸ ζητήσουμε Τώρα ἀγκαλιάζει τὸν ἄνεμο καὶ κάνει σὰν τρελὴ Κι ἀναγκάζει κι ἐμᾶς νὰ τὸν ἀγαπήσουμε. (Γιώργος Σαραντάρης)
Περισσότερα ›