Κώστας Μασσέρας – Salt
Όταν ξεκίνησα να φωτογραφίζω, πίστευα ότι δεν θα έκανα κάτι πολύ διαφορετικό από ό,τι με ευχαριστούσε στην καθημερινότητά μου, να παρατηρώ δηλαδή με κριτική ματιά ό,τι υπήρχε γύρω μου (συν ένα βάρος περίπου ενός κιλού που θα κρέμονταν από τον λαιμό μου).
Με τον χρόνο, τη θέση της “χαράς της διαδικασίας” άρχισε να παίρνει η δημιουργική αναζήτηση και η επικοινωνία του έργου έγινε μία παράλληλη ανάγκη.
Με ενδιαφέρει πρωτίστως η επικοινωνία με τον θεατή μέσω του έργου και όχι η φιλολογία γύρω από αυτό.
Το SALT δεν είναι μία εργασία που βασίστηκε πάνω σε μία ιδέα, δεν ακολούθησε τις κατευθυντήριες γραμμές ενός κειμένου, δεν εργάστηκα γι’ αυτό με βάση ένα ημερολογιακό πλάνο ή με ωράριο εργασίας. Προσπάθησα να δώσω τη δική μου ερμηνεία για τον κόσμο που με περιβάλλει και συγχρόνως την άποψή μου για τη φωτογραφία. Είναι ένα προσωπικό έργο. Όπως και το προηγούμενο λεύκωμα, το EXOTIC SUMMER, θα αναζητήσει ανήσυχους θεατές για να ενεργοποιήσει τη φαντασία τους και να αφυπνίσει τη μνήμη τους. Τίποτα δεν δημιουργείται στην ησυχία.
ΥΓ. Το συγκεκριμένο project έχει εκδοθεί και σε λεύκωμα.
Bio
Η φωτογραφία είναι ο τρόπος για να φέρω την πραγματικότητα στα δικά μου μέτρα.
Αν δεν μπορώ να την αλλάξω, μπορώ να την μεταμορφώσω:
Το σημαντικό γίνεται ασήμαντο και το ασήμαντο σημαντικό, το άσχημο γίνεται όμορφο και το αποκρουστικό ενδιαφέρον, οι αντιθέσεις άλλοτε ισορροπούν και άλλοτε οξύνονται συνθέτοντας έναν διαφορετικό κόσμο. Έτσι μπορώ να βάλω μία τάξη στο χάος που υπάρχει
γύρω μου και εντός μου. Σαν συλλέκτης εικόνων της καθημερινότητας έμαθα να βλέπω φωτογραφίες, εκεί που άλλοτε θα προσπερνούσα αδιάφορος, επιβραδύνοντας τον χρόνο μέσα από την φωτογραφική διαδικασία, και ανακαλύπτοντας έναν παράλληλο κρυφό σύμπαν τόσο κοινό αλλά και τόσο εσωτερικό συγχρόνως. Οι φωτογραφίες μπορεί να απεικονίζουν άλλους ανθρώπους αλλά ταυτόχρονα δηλώνουν την αισθητική άποψη και την κοσμοθεωρία του δημιουργού τους .
Οι φωτογραφίες μου είναι το καλύτερο βιογραφικό μου.
Costas Masseras – Salt
When I started photographing, I didn’t think I would be doing anything very different from what I enjoy in my everyday life, which is to observe my surroundings with a critical eye and with about a kilo of extra weight hanging from my neck.
Over time, the place of the “joy of the process” began to be taken by the creative quest. Communicating the project became a parallel need as well.
I am primarily interested in conversing with the viewer through the work and not in the discourse surrounding it.
Salt is not a work that was based on an idea; it did not follow the guidelines of a text; I did not work on it based on a calendar plan or a work schedule. I tried to give my own interpretation of the world around me and at the same time my point of view on photography. It is a personal project. Like the previous album, Exotic Summer, it will seek out restless viewers to fire their imagination and awaken their memories. Nothing is created in silence.
PS. This project has also been published in a photpbook.
Bio
Photography is my way to bring reality closer to my standards. If I can’t change reality, I can at least transform it; that’s good enough for me, as it allows me to compromise with it. With photographs, I can state from scratch what is important and what is not, what could be regarded as beautiful, or as ugly, what would be funny or sad. It is a way to put in order all things of this chaotic world, around me and inside me. As a collector of everyday images, I have learnt to detect photographs around me.
Images introduce another way of communication. What is permitted inside the frame’s four angles, is a statement about the creator´s aesthetic viewpoint. So, my photographs may depict others, but they speak mostly about me.
They are my best curriculum vitae.
