The Real and the Record | Κεντρική έκθεση στη Thessaloniki PhotoBiennale 2021
Η έκθεση παίρνει ως αφετηρία την έννοια του Πραγματικού στο σημερινό κοινωνικοπολιτικό κλίμα. Στην τρέχουσα εποχή της μετα-αλήθειας, των ψεύτικων ειδήσεων και των πολωτικών 24ωρων μέσων, που ορίζονται από την υπερφόρτωση πληροφοριών, πώς μπορεί κανείς να διακρίνει τι είναι πραγματικό και τι όχι;
Ο τίτλος της έκθεσης είναι δάνειος από το διήγημα “The Reality and the Record” του Ιρακινού σκηνοθέτη και συγγραφέα Hassan Blasim, στο οποίο ένας Ιρακινός, που αιτείται άσυλο στη Σουηδία, αφηγείται τις τραυματικές του εμπειρίες από τον πόλεμο σε έναν αξιωματικό μετανάστευσης. Όπως υποδηλώνει ο τίτλος, η αλληγορική αυτή ιστορία εξετάζει τον ειρμό ανάμεσα στις βιωμένες εμπειρίες και τους τρόπους με τους οποίους αναφέρονται, ερμηνεύονται και τελικά καταγράφονται κατά τη διαδικασία μετατροπής τους σε επίσημα αφηγήματα.
Χρησιμοποιώντας τις έννοιες του «Πραγματικού» και της «Καταγραφής» ως ακρογωνιαίους λίθους η έκθεση υπογραμμίζει το ευρύ φάσμα και τη ρευστότητα ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο πυλώνες. Σε μια σειρά από διαφορετικές προσεγγίσεις, το Πραγματικό εξετάζεται μέσα από ερευνητικές εικόνες, αρχειακό υλικό και έγγραφα· επίσημες αφηγήσεις και αντι-αφηγήσεις· προκατειλημμένο λόγο, προπαγάνδα και ουδέτερες δηλώσεις· προσομοίωση, μίμηση και ψηφιακές τεχνολογίες· και μέσα από την εγκυρότητα και την επιτελεστικότητα της φωτογραφίας.
Τέσσερα γενικά θέματα χρησιμεύουν ως κατευθυντήριες γραμμές για να καταδείξουν την πολυπλοκότητα του Πραγματικού, καθώς και τη μεταλλασσόμενη φύση του: Το Πραγματικό ως Αλήθεια, η αναζήτηση της συμφωνίας με το γεγονός ή την πραγματικότητα. Το Πραγματικό ως Ορατό / Αόρατο, η απεικόνιση θεμάτων που συνήθως υποεκπροσωπούνται ή απουσιάζουν εντελώς, ως μια πράξη που καθιστά ορατές τις αόρατες ιστορίες. Μεταξύ Γεγονότος και Μυθοπλασίας η κατασκευή μιας πραγματικότητας που δεν είναι προσβάσιμη μόνο μέσω αρχείων, εγγράφων και στατιστικών, αλλά εξίσου μέσω εμπειρίας, ανάμνησης και ερμηνείας και η Εκτεταμένη Πραγματικότητα, ο ρόλος της τεχνολογίας στην κατασκευή μιας νέας συνθήκης που προσομοιώνει και συχνά υποκαθιστά αυτό που είναι πραγματικό.
Οι τέσσερις αυτές θεματικές ενότητες λειτουργούν ως αόρατες κατηγορίες, που ορίζουν τo επιμελητικό σκεπτικό της έκθεσης, όσο και αυτό του καταλόγου. Οι κατηγορίες αυτές υφαίνονται μεταξύ τους, δημιουργώντας μια περίπλοκη τοιχογραφία του Πραγματικού στη σημερινή υπερ-συνδεδεμένη παγκόσμια κοινότητα. Για να φτάσει στον πυρήνα της διακριτής πραγματικότητας, πρέπει κανείς να διασχίσει την ακαταστασία πληροφοριών και τον ευρύτερο οπτικό θόρυβο.
Σε μια εποχή που η πολιτική και η ρητορική των ΜΜΕ βρίθει ανυπόστατων ισχυρισμών, που η γνώση θεωρείται λιγότερο τρόπος κατανόησης του κόσμου και περισσότερο μία παρεμβολή, που μπορεί να παραμεριστεί όταν στέκεται απέναντι σε ευσεβείς πόθους και όπου η δημοφιλία αυταρχικών ηγετών αυξάνεται, χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε το αληθινό.
Artist List:
ANTOINE D’AGATA, MATHIEU ASSELIN, LISA BARNARD, ALEXANDRA BELL, CROFTON BLACK & EDMUND CLARK, MATTHEW BOOTH, DAVID CLAERBOUT, SARA, CWYNAR, KYRIAKI GONI, FORENSIC ARCHITECTURE, FORMAFANTASMA – ANDREA, TRIMARCHI & SIMONE FARRESIN, ZOE HATZIYANNAKI, YORGOS KARAILIAS, TERESA MARGOLLES, GIORGOS MOUTAFIS, MAX PINCKERS, WALID RAAD, ALLAN SEKULA, JEFFREY STUKER, UNITED FOR INTERNATIONAL ACTION (INTERNATIONAL NETWORK), ALEXIS VASILIKOS, CARMEN WINANT, KONSTANTINOS ZIRGANOS KAZOLEAS
Επιμέλεια: Γιώργος Πρίνος, Κατερίνα Σταθοπούλου
Η Κατερίνα Σταθοπούλου είναι επιμελήτρια με έδρα τη Νέα Υόρκη που ειδικεύεται στη φωτογραφία και τη δημόσια τέχνη. Αυτή τη στιγμή είναι Επιμελήτρια στο Public Art Fund. Πριν από το PAF είχε επιμελητικές συνεργασίες με το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (MoMA) και το International Center of Photography (ICP). Τα πιο πρόσφατα πρότζεκτ της περιλαμβάνουν ατομικές εκθέσεις των Martine Gutierrez, Farah Al Qasimi, Elle Perez και Claudia Wieser. Έχει συνεισφέρει συγγραφικά σε πολλές εκδόσεις, όπως Ai Weiwei: Good Fences Make Good Neighbours (2019), Among Others: Blackness at MoMA (2019), MoMA Highlights: 375 Works from The Museum of Modern Art (2019) και Art 21 (2020).
Ο Γιώργος Πρίνος είναι εικαστικός καλλιτέχνης. Το έργο του διερευνά θέματα εξουσίας και βίας στο σημείο όπου τέμνονται η ανθρώπινη ψυχολογία με την πολιτική. Οι φωτογραφίες του εμφανίζουν συχνά την ανθρώπινη μορφή στον αστικό χώρο, και επινοούν υπαινικτικές και ελλειπτικές αφηγήσεις με οπτικοακουστικό υλικό που προέρχεται από τα μαζικά μέσα και το διαδίκτυο. Είναι κάτοχος MFA από το Yale University School of Art και το έργο του έχει παρουσιαστεί σε εκθέσεις και δημοσιευτεί στην Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ασία. Έχει συν-επιμεληθεί αρκετές εκδόσεις και καταλόγους, και έχει συν επιμεληθεί εκθέσεις και καλλιτεχνικά πρότζεκτ στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Διάρκεια: 09/10/21-20/02/22
- Χώρος 1: MOMus-Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης
Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 11.00-19.00, Πέμπτη: 11.00-20.00 - Χώρος 2: MOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών
Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 10.00-18.00, Πέμπτη: 12.00-20.00
The exhibition takes as a point of departure the concept of the Real in today’s sociopolitical climate. In the current era of post-truth,fake news, and polarizing 24-hour media cycles, defined by information overload, how can one distinguish what is realfrom what is not?
The title of the exhibition is inspired by the Iraqi-born film director and writer Hassan Blasim’s short story “The Reality and the Record”, in which an Iraqi asylum seeker recounts his traumatic experiences of war to an immigration officer in Sweden. As the title implies, the allegorical story examines the continuum between lived experiences and the manner in which they can bereported, interpreted, and ultimately recordedon their path to becoming official narratives. Using the notions of the “Real”and the“Record” as bookends, the exhibition underscores the broad spectrum and fluidity between these two pilars. Approached from a multitude of perspectives, the Real is explored through the investigation of images, archival recordsand documents; official narratives andcounter-narratives;biased language and propaganda; simulation, mimicry and digital technologies; and the veracity and performativity of photography.
Four overarching themes serve as guiding principles to demonstrate the complexity of the the Real as well as its mutating nature:The Real As Truth, the quest for being in accord with fact or reality;The Real as Visible / Invisible, the portrayal of subject matters that are typically underrepresented or altogether absent as an act of making invisible histories visible;Between Fact and Fictionthe construction of a reality that is not only accessible through records, documents, and statistics, but equally through experience, recollection, and interpretation; and The Extended Reality, the role of technology in the construction of a new condition that simulates and often substitutes that which is real.
These four thematic threads serve as invisible categories to guide the narrative of the exhibition. The categories are weaved together to create an intricate tapestry of the Real in today’s hyper-connected global community. In order to get to the core of distinguishing reality, one must break through the information clutter and visual noise that surrounds us. At a time when political and media rhetoric is filled with irrational claims, when power is abused in the hands of those who hold it,and when knowledge is being seen less as a means of understanding and more as an interference that can be disregarded if it stands in the way of wishful thinking,we need to unveil and infiltrate the Real.
Curation: Yorgos Prinos, Katerina Stathopoulou
Duration: 09/10/21-20/02/22
Venue: MOMus-Thessaloniki Museum of Photography
Tuesday, Wednesday, Friday, Saturday, Sunday: 11.00-19.00, Thursday: 11.00-20.00
Venue: MOMus-Experimental Center for the Arts
Tuesday, Wednesday, Friday, Saturday, Sunday: 10.00-18.00, Thursday: 12.00-20.00
