Ο Άγιος Φεβρουάριος κι εγώ (ΙΙ)
photo: Mario Giacomelli
Γυρίζει μόνος
στὰ χείλη του παντάνασσα σιωπὴ
συνέχεια των πουλιών τα μαλλιά του.
Ὠχρὸς
μὲ βουλιαγμένα όνειρα κι ἀνέγγιχτος
νερὸ τρεχάμενο στα ρείθρα, ὠχρὸς
Έλληνας.
Πάντα ο δρόμος μεσ᾿ στά μάτια του
κ᾿ η λάμψη απ᾿ τη φωτιὰ
που καταλύει
τη νύχτα.
Γυρίζει μόνος
στα χέρια του κλαδί άπό ελιά
γεμάτος πόνο χάνεται στα δειλινά
αἰσθάνεται
πως όλα χάθηκαν.
Μην του μιλᾶτε είναι άνεργος
τα χέρια στίς τσέπες του
σαν δυο χειροβομβίδες.
Μην του μιλάτε δε μιλούν στους καθρέφτες.
Άνθη της λεμονιάς
λουλούδια του ανέμου
στεφάνωσέ τον Άνοιξη
τον κλώθει ο θάνατος.Νίκος Καρούζος
