Ernö Vadas – Ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός του μεσοπολέμου στην Ουγγαρία
Θα μπορούσα να φωτογραφίσω και αφηρημένα, τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο εύκολο από αυτό … Παραμένω λοιπόν «παλιομοδίτικος» γιατί μου αρέσει πολύ να μιλάω ανοιχτά και ειλικρινά με ένα πλήθος απλών ανθρώπων για τις ρεαλιστικές ομορφιές της ζωής, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα των εικόνων.
Ernö Vadas
Ernö Vadas
Ο Ernő Vadas γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1899 στη Nagykanizsa της Ουγγαρίας. Τράβηξε τις πρώτες του φωτογραφίες το 1918 με μια κάμερα 9×12 που του έδωσαν οι γονείς του. Το 1925, έστειλε τις φωτογραφίες του στο Színházi Élet για έλεγχο και τα σχόλια ήταν ενθαρρυντικά. Ο μετέπειτα δάσκαλός στη φωτογραφία, Rudolf Balogh, έβαλε το πολλά υποσχόμενο ταλέντο στο δρόμο του με τις οδηγίες του και τον εξέλιξε ως φωτογράφο με καλό μάτι και αγωνιζόμενο για την τελειότητα. Το 1929 έκανε αίτηση για εισαγωγή στην Εθνική Ένωση Ούγγρων Ερασιτεχνών Φωτογράφων (MAOSZ) και στη συνέχεια οι φωτογραφίες του δημοσιεύτηκαν στα Photographic News.
Ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς φωτογράφους του Μεσοπολέμου. Χαρακτηρίστηκε ως «ο καλλιτέχνης που σημάδεψε μια νέα κατεύθυνση στην ουγγρική φωτογραφία». Ήταν αυτός που έκανε την ουγγρική φωτογραφία ευρέως γνωστή παγκοσμίως.
Ernö Vadas
Το 1934 έλαβε την Πλακέτα Emerson από τη Βασιλική Φωτογραφική Εταιρεία του Λονδίνου και το 1938 κατετάγη πέμπτος ανάμεσα σε 13.424 εκθέτες καλλιτέχνες στο American Photography Yearbook.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου φυλακίστηκε στο στρατόπεδο του Μαουτχάουζεν και αποφυλακίστηκε το 1945. Το 1947, ήταν ένας από τους Ούγγρους διευθυντές της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ερασιτεχνών Φωτογράφων. Το 1950 ίδρυσε με δικά του κεφάλαια την Fotokollektíva, η οποία κρατικοποιήθηκε το 1951 και ενσωματώθηκε στην Ουγγρική Photo State Company μαζί με τον εξοπλισμό της. Το 1956, ήταν ιδρυτικό μέλος της Ουγγρικής Ένωσης Φωτογράφων και διετέλεσε πρόεδρος της μέχρι το 1960. Από το 1956 εργάστηκε ως φωτορεπόρτερ στο MTI. Από το 1962 ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του τμήματος φωτορεπόρτερ της Ουγγρικής Ένωσης Δημοσιογράφων.
Δίδαξε πολλούς ερασιτέχνες και επαγγελματίες φωτογράφους.
Ernö Vadas
Στο τεύχος του 1962 του ουγγρικού περιοδικού Foto καταγράφεται: « … Δεν είχε καταλάβει ακόμα την κάμερα, είχε εκπαιδευτεί μόνο στον βασικό χειρισμό. Είδε ένα κοριτσάκι στο δρόμο, ήταν παιδί μιας γειτόνισσας και της ζήτησε να ποζάρει ως μοντέλο γιατί ήθελε πολύ να βγάλει φωτογραφία. Το πρώτο μοντέλο κοίταξε με δυσπιστία την ογκώδη συσκευή από την οποία έπρεπε να πετάξει το συγκεκριμένο πουλί. Έτσι έγινε η πρώτη ερασιτεχνική φωτογράφιση, ενός ξυπόλητου κοριτσιού με όμορφο πρόσωπο τοποθετημένο στη σχάρα ενός πηγαδιού … Ο Ernő Vadas φύλαγε αυτή την υπέροχη, πρωτόλεια εικόνα ανάμεσα στις πολλές φωτογραφικές του αναμνήσεις, και όταν την έδειχνε στους φίλους του, πάντα πρόσθετε χαριτολογώντας: “Έτσι τράβηξα τη φωτογραφία …”» (Emil Szegedi: Between Two Exposures, Foto, 1962/8.)
Ernö Vadas
Ο Ernő Vadas ήταν ο αρχισυντάκτης του επαγγελματικού περιοδικού Foto από το 1954 μέχρι τον θάνατό του το 1962. Το 1959, ήταν ο δεύτερος καλύτερος Ούγγρος φωτογράφος που κέρδισε τον διαγωνισμό World Press Photo για τη φωτογραφία του Herding.
Ernö Vadas
Οι δραστηριότητες του Ernő Vadas δεν μπορούν να περάσουν χωρίς ίχνος στην ιστορία της φωτογραφίας του 20ού αιώνα. Τον κρατάει ζωντανό όχι μόνο η μνήμη των θαυμαστών, των φίλων και των μαθητών του, αλλά και το γεγονός ότι τα έργα του έγιναν καθοριστικό χαρακτηριστικό του εικαστικού κόσμου του αιώνα.
«Με τις φωτογραφίες του έφερε πολλή χαρά και ομορφιά σε όλους. Γιατί όπως η ύπαρξή του εξέπεμπε αισιοδοξία και αγάπη για τη ζωή, έτσι και οι φωτογραφίες του. Στις φωτογραφίες του, έφερε τις ποικίλες εκδηλώσεις της ζωής μας σε μια κατανοητή εγγύτητα για όλους.», έγραψε ο Miklós Rév για τον Ernő Vadas.
Ernö Vadas
