Dolf Kruger
Ο Dolf Kruger μπορεί να θεωρηθεί ένας από τους πρώτους κοινωνικά ενεργούς φωτορεπόρτερ της δεκαετίας του 1940 και του ’50 στις Κάτω Χώρες. Η φωτογραφία του προδίδει μια ακαδημαϊκά εκπαιδευμένη ματιά, προσανατολισμένη στους ανθρώπους. Η επιλογή των θεμάτων που επιλέγει ο Kruger σχετίζεται συνήθως με τις κοινωνικοπολιτικές ανησυχίες του. Είναι κυρίως η κοινωνικοκριτική του ματιά που προσδίδει στο έργο του ουσιαστική αξία. Ο Kruger αποτυπώνει το όραμα του για την κοινωνία μέσω του συνδυασμού γης δικής του ανθρωπιστικής συμμετοχής και της ενδελεχούς γνώσης των μεταφορικών ιδιοτήτων του φωτογραφικού μέσου.
Dolf Kruger
Γεννήθηκε το 1923 στο Chexbres (Ελβετία). Μετά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση πήγε σε ναυτική σχολή. Μετά τον πόλεμο σπούδασε Ινδολογία για σύντομο χρονικό διάστημα. Ως φωτογράφος, ο Kruger ήταν αυτοδίδακτος. Το 1946, ο Dolf Kruger άρχισε να εργάζεται εθελοντικά για τη Maria Austria και τον Aart Klein στο φωτογραφικό πρακτορείο τύπου Particam Pictures (συντομογραφία του «Partisans Camera»). Η Particam ήταν η επίσημη προέκταση μιας παράνομης οργάνωσης που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι δραστηριότητες της οποίας επικεντρώνονταν στην οπτική καταγραφή της συχνά απάνθρωπης συμπεριφοράς του Γερμανού κατακτητή. Αν και η Particam ειδικεύτηκε κυρίως στη θεατρική φωτογραφία μετά τον πόλεμο, η ατμόσφαιρα «ανθρώπινου ενδιαφέροντος» που συναντούσε κανείς εκεί αποτέλεσε παράγοντα στη διαμόρφωση του Kruger ως φωτογράφου. Από τον Σεπτέμβριο του 1947 έως τον Ιούλιο του 1948, ο Kruger σπούδασε κοντά στον Carel Blazer, έναν φωτογράφο που συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη της φωτογραφίας ρεπορτάζ στις Κάτω Χώρες και ο οποίος διέθετε επίσης αξεπέραστη γνώση της φωτογραφικής τεχνική
Dolf Kruger
Από την αρχή, έδειξε προσωπική δέσμευση σε κοινωνικά θέματα, φωτογραφίζοντας θέματα όπως οι διαμαρτυρίες γυναικών κατά της ανάπτυξης νέων στρατευμάτων στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες και του επαναπατρισμού τραυματισμένων στρατιωτών από την αποικία, διαδηλώσεις που διοργάνωσε το Κομμουνιστικό Κόμμα και οι ολλανδικές προεκλογικές εκστρατείες. Η απόφαση του Kruger να εργαστεί για την De Waarheid, την επίσημη εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος, ήταν από μόνη της μια πολιτική δήλωση. Αρχικά, ήταν ο μοναδικός φωτογράφος της εφημερίδας- από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 τον βοηθούσε ο Kors van Bennekom. Η θέση των δύο ανδρών στην De Waarheid ήταν αρκετά μοναδική: όχι μόνο προμήθευαν τις φωτογραφίες, αλλά έκαναν και τη φωτογραφική επεξεργασία για την εφημερίδα. Ο Kruger και ο Bennekom έφτιαχναν οι ίδιοι τα τυπογραφικά τελάρα, καθόριζαν την κορνίζα, τη μεγέθυνση κ.λπ. Ωστόσο, ο χώρος της εφημερίδας που αναλογούσε στις φωτογραφίες ήταν περιορισμένος: αυτή η αποδοτική χρήση του χώρου ήταν στην πραγματικότητα ο μόνος περιορισμός που αντιμετώπιζαν στη δουλειά τους. Το φωτογραφικό κοινωνικό ντοκιμαντέρ του Kruger μπόρεσε να ανθίσει σε αυτό το δημοσιογραφικό περιβάλλον. Μέσω των φωτογραφιών έδειξε την άλλη πλευρά της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης στις Κάτω Χώρες, δηλαδή την έλλειψη κατοικιών, τις απεργίες στους τομείς των κατασκευών και των δημόσιων μεταφορών.
Dolf Kruger
Το 1956, ο Dolf Kruger ανέλαβε να δημιουργήσει μια εβδομαδιαία φωτογραφική σελίδα στη σαββατιάτικη έκδοση της εφημερίδας De Waarheid. Σε αυτά τα φωτορεπορτάζ, τα κύρια πρόσωπα ήταν απλοί άνθρωποι, κυρίως στο Άμστερνταμ, που ασχολούνταν με τις καθημερινές τους δραστηριότητες: νοικοκυρές που πλένουν τα ρούχα τους σε λεκάνες από ψευδάργυρο, παιδιά που παίζουν στο δρόμο, σκληρά εργαζόμενοι εργάτες στο λιμάνι της πόλης.
Dolf Kruger
Οι φωτογραφίες που τράβηξε ο Kruger τη δεκαετία του 1950 από τις Κάτω Χώρες, και ιδίως από το Άμστερνταμ, έχουν ιστορικό ενδιαφέρον. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, το 1983, το Αρχείο της πόλης του Άμστερνταμ αγόρασε μια συλλογή φωτογραφιών του που χρονολογούνται από αυτή την περίοδο. Χαρακτηριστική της δουλειάς του Kruger από τη δεκαετία του 1950 είναι η φωτογραφία του από την απεργία των ανθρακωρύχων στο Borinage (Βέλγιο), για την οποία έλαβε το 1961 την Zilveren Camera («Ασημένια φωτογραφική μηχανή»), το βραβείο για την καλύτερη φωτογραφία του ολλανδικού Τύπου της χρονιάς. Η ίδια η φωτογραφία τραβήχτηκε στην πραγματικότητα στις 15 Φεβρουαρίου 1959 στη μικρή πόλη Quaregnon στο Borinage. Δείχνει έναν εργάτη ορυχείου, με την πλάτη προς τον θεατή, ο οποίος στέκεται απέναντι σε μια ομάδα της εθνικής αστυνομίας που κλείνει τον δρόμο προς τη Mons. Η απειλή που αποπνέει αυτή η φωτογραφία δεν προκύπτει απλώς από τη φύση του γεγονότος, αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται. Το πιο σημαντικό είναι η σχέση μεταξύ των δύο στοιχείων της εικόνας: από τη μία πλευρά η αστυνομία, από την άλλη ο εργάτης του ορυχείου. Οι γραμμές του τραμ ενώνουν αυτά τα δύο στοιχεία δημιουργώντας ένα συνδεδεμένο σύνολο: αποτελούν τον κεντρικό άξονα της εικόνας και δίνουν κατεύθυνση στο συγκεκριμένο γεγονός. Η αντίθεση μεταξύ των δύο πολιτικών θέσεων αναπαρίσταται όχι μόνο μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά. Η εικόνα αυτή αποτελεί μέρος μιας μεγάλης σειράς φωτογραφιών για την απεργία του Borinage.
Dolf Kruger
Ήταν απόφαση του ίδιου του Kruger να τερματίσει τις «ημέρες του Waarheid» το 1960, προκειμένου να καθιερωθεί ως ανεξάρτητος φωτογράφος στο Άμστερνταμ. Αυτό ήταν μια νέα πρόκληση για τον ίδιο. Ο δάσκαλός του, Carel Blazer, τον υποστήριξε σε αυτή την προσπάθεια. Ιδιαίτερα κατά τις δεκαετίες του 1960 και του ’70, η ανεξαρτησία του Kruger σήμαινε μια αλλαγή στον τομέα εργασίας του: αντί για το φωτορεπορτάζ, η προσοχή του μετατοπίστηκε περισσότερο προς την εμπορική φωτογραφία. Οι σημαντικότερες παραγγελίες του προέρχονταν από την κυβέρνηση και τον επιχειρηματικό κόσμο, π.χ. επετειακές εκδόσεις, ετήσιες εκθέσεις, φωτογραφικά βιβλία και ημερολόγια.
Από αυτή τη στιγμή και έπειτα, ο Kruger είχε επίσης την ευκαιρία να καλλιεργήσει περαιτέρω τη δική του αυτόνομη φωτογραφία. Το έργο αυτό αντικατοπτρίζει το ενδιαφέρον του για την εξωτερική εμφάνιση μορφών που συναντώνται τόσο στη φύση όσο και στην τεχνολογία.
Dolf Kruger
Η κάμερα του Kruger κατέγραψε επίσης την κατασκευή του δικτύου φυσικού αερίου από την Nederlandse Gasunie («Ολλανδική Ένωση Φυσικού Αερίου»). Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Kruger και η σύζυγός του Suze ταξίδεψαν στην Ελλάδα, την Ισπανία και τη Γιουγκοσλαβία για λογαριασμό του εκδότη Roelofs van Goor. Από τις φωτογραφίες που τράβηξαν σε αυτές τις χώρες, συνέταξαν ταξιδιωτικά βιβλία. Το κλειδί σε αυτή την αποστολή ήταν ο πληροφοριακός χαρακτήρας των φωτογραφιών.
Το 2013 ο Kruger συνταξιοδοτείται και μεταναστεύει στη Σουηδία. Πεθαίνει εκεί το 2015.
Dolf Kruger
