Γιώργος Γιωργάς: “Τιμώ το σώμα και την αέναη αναζήτηση των ορίων μας”
“Beauty begins the moment you decide to be yourself”. Ναι, η ομορφιά έδινε και δίνει, ατέλειωτες δυνατότητες επικοινωνίας και δημιουργίας. Ο φωτογράφος Γιώργος Γιωργάς μιλάει για αυτή την αέναη διαδικασία και τις φωτογραφικές “ιστορίες” του στην Εύη Καφίρη και στον Θεόδωρο Στίγκα.
«Φωτογραφία, μόδα, design και αρχιτεκτονική» αναφέρεις κάπου. Ποιό είναι το σημείο που εσύ προσωπικά συναντάς όλες αυτές τις διαδικασίες μεταμόρφωσης;
Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά λόγω των σπουδών μου. Κατά κάποιο τρόπο δεν χρειάζεται να επιλέξω τον αυτοπροσδιορισμό του φωτογράφου ή του set designer, αντιθέτως αποδέχομαι όλες αυτές τις ιδιότητες που μου προσφέρουν το δημιουργικό πάτημα να έχω απόλυτη ελευθερία σε κάθε μου project. Η ελευθερία έκφρασης είναι το σημείο συνάντησης, τροφοδοτεί τη φαντασία μου, θρέφει το πάθος μου γι αυτό που κάνω και με ωθεί όλο και περισσότερο να αμφισβητήσω τα όρια στην τέχνη και τη ζωή. Η αισθητική του εκάστοτε concept ουσιαστικά ορίζει τo “πόσο” αρχιτεκτονική, μόδα, φωτογραφία ή design πρέπει να υπάρχει ώστε να προκύψει ένα άρτιο αποτέλεσμα. Χαίρομαι που έχω την ελευθερία να δημιουργώ αυτές τις γέφυρες και παράλληλα να βρίσκω την προσωπική μου ταυτότητα.
Χρώμα έντονα αναγεννησιακό, που συναντάς σε πίνακες του Greco, του Caravaggio … Σπάνια θα συναντήσει κάποιος ασπρόμαυρη εικόνα σου … Στοχεύεις στο conceptual θέμα σου μέσω των χρωμάτων και των σκηνικών που στήνεις. Δύσκολο εγχείρημα. Έχεις σκεφτεί να κάνεις minimal φωτογραφία κρατώντας πάντα τις ευφάνταστες θεματικές σου;
Προς το παρόν δεν μου έχει γεννηθεί η ανάγκη να στήσω μια πραγματικότητα χρησιμοποιώντας μόνο ασπρόμαυρη σύνθεση. Νομίζω ότι τα χρώματα σε μια εικόνα μπορούν πιο εύκολα να δημιουργήσουν δυνατά συναισθήματα… να νιώσεις, ανάλογα με το χρώμα, χαρά, μελαγχολία, φόβο κλπ. Μου αρέσει, με γοητεύει το μπαρόκ, τα extravagant μαξιμαλιστικά στοιχεία και πιστεύω θα συνεχίσω έτσι. Η εποχή της Αναγέννησης και η αισθητική της ανέκαθεν με γοήτευε. Το ανθρώπινο γυμνό, η έκφραση των μορφών, το έντονο συναίσθημα που προβάλλεται μέσα από θέματα θρησκευτικού περιεχομένου καθώς και η τεχνική των δραματικών φωτοσκιάσεων, είναι τα στοιχεία εκείνα που με ώθησαν στο να απεικονίσω μέσα από τη δική μου ματιά εκείνη την σημαντική πολιτιστική περίοδο. Ίσως αργότερα ανακαλύψω ότι μπορώ να εκφραστώ με μινιμαλισμό και αφαίρεση αλλά για την ώρα με καλύπτει απόλυτα η υπερβολή και ο συνδυασμός ετερόκλητων φαινομενικά στοιχείων.
Έχω την αίσθηση ότι στις φωτογραφίες σου αναμειγνύοντας διαφορετικές καλλιτεχνικές τάσεις, θέλεις να ερμηνεύσεις την εποχή μας και την ιστορία που κουβαλάει. Κάτι σαν σύνοψη όλων όσων έχουν γίνει σε μια μεταμοντέρνα εκδοχή τους.
Κάθε εικόνα είναι ένα statement, μια ιστορία. Είμαι εδώ, παρατηρώ και συλλέγω όλα εκείνα που κινητοποιούν το συναίσθημά μου και βρίσκω τον τρόπο να τα επικοινωνήσω για να συνδεθώ με όσους έχουν τις ίδιες ανησυχίες και καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα. Από τη στιγμή που εκτίθεται κάτι, αποκτά το δικό του νόημα στα μάτια εκείνου που το συναντά. Δεν είμαι σίγουρος αν τα έργα μου αποτυπώνουν ή συνοψίζουν απαραίτητα την εποχή μας γιατί για μένα λειτουργούν ως αντιπρόταση στον κόσμο που ζούμε, με τη μορφή μιας εναλλακτικής, φαντασιακής ίσως και πιο σκοτεινής πραγματικότητας, ένα “what if” σενάριο, που δε χωράει και δεν περιορίζεται στο τώρα ή στο χτες. Δεν απολογείται και σίγουρα δεν αποζητά την ευρεία αποδοχή. Είναι μια διαρκής αμφισβήτηση και παράλληλα εκθείαση της ομορφιάς.
Το σώμα, είναι κυρίαρχο στις συνθέσεις σου. Ίσως με αυτό, μέσα από τις αισθήσεις του, να μπορούμε να δούμε τα όρια που μπορεί να οδηγηθεί η ανθρώπινη ύπαρξη. Είναι για σένα υποκείμενο στα έργα σου ή αντικείμενο;
Το σώμα πάντα θα έχει κεντρική θέση στις συνθέσεις μου. Από την αρχαιότητα, το μεταμορφώνουμε, το κρύβουμε, το αποκαλύπτουμε, το αναδεικνύουμε, το φροντίζουμε, το κακοποιούμε, το εξαντλούμε, το χρησιμοποιούμε ο καθένας κατά βούληση, σύμφωνα με τις κοινωνικές επιταγές ή με τις βαθύτερες επιθυμίες μας. Ο τρόπος που του φερόμαστε καθρεφτίζει τη σχέση με τον εαυτό μας και με τους άλλους. Επομένως είναι μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης, η είσοδος για τα άδυτα της ψυχής και πως μέσω των αισθήσεων μπορούμε είτε να εξελιχθούμε σε κάτι ανώτερο ή το εντελώς αντίθετο. Το κάλλος και η έννοια του τέλειου σώματος είναι μια προσωπική εμμονή που διακρίνεται στις εικόνες μου, είναι μέρος του ιδεατού παράλληλου κόσμου που επιθυμώ να χτίσω. Ίσως είναι ένας αμυντικός μηχανισμός ενάντια στην παραδοχή ότι δεν υπάρχει τελειότητα πουθενά στη φύση και με αυτόν τον τρόπο επαναστατώ. Όπως και να έχει, θα συνεχίζω να τιμώ το σώμα και την αέναη αναζήτηση των ορίων μας.
Φαντασία που κανείς δεν μπορεί να τη χειραγωγήσει, αλλά από την άλλη προσπαθείς και να παρασύρεις τον θεατή σε περίεργες και δυσνόητες αναγνώσεις των φωτογραφιών σου. Commercial ή advertising φωτογραφίες θα τις χαρακτήριζε κάποιος βλέποντάς τες. Εκεί σκοπεύεις; Τι λαμβάνεις εσύ ως feedback από τους αναγνώστες των φωτογραφιών σου;
Η ίδια αισθητική μπορεί να εφαρμοστεί και σε πιο commercial/advertising projects. Άλλωστε, χρησιμοποιώ πολύ συχνά σύμβολα της pop κουλτούρας. Σημασία για μένα έχει να προκύπτει πάντα ένα προσεγμένο και detail oriented, με fine art αισθητική, ποιοτικό αποτέλεσμα. Δεν προσπαθώ να μπερδέψω τον θεατή τουλάχιστον εσκεμμένα, θέλω ιδανικά να τον μεταφέρω σε έναν κόσμο κινηματογραφικό θα έλεγα, όπου η μόδα και η καλλιτεχνική φωτογραφία χρησιμοποιούν τη γλώσσα της αρχιτεκτονικής και του design για να ανατρέψουν παγιωμένες αντιλήψεις και περιορισμούς. Άλλες φορές προκαλεί με την αυθάδεια του γυμνού, άλλοτε με θρησκευτικούς συμβολισμούς και ενίοτε με θέματα σεξουαλικής ταυτότητας. Νομίζω όμως ότι πέρα από τα μηνύματα που μπορεί ο καθένας να ερμηνεύσει με τον δικό του τρόπο, πάνω από όλα θέλω οι εικόνες μου να έχουν time-stopping quality, και να μπορέσει το μάτι να περιηγηθεί και να θαυμάσει τα εξαιρετικά headpieces, fashion items που έχουν προσεκτικά συλλεχθεί από διαφορετικές χώρες φτιαγμένα στο χέρι από καταπληκτικούς δημιουργούς με τα καλύτερα και πιο πρωτοποριακά υλικά. Αυτό είναι κάτι που με ενθουσιάζει και εύχομαι να είναι κάτι που μπορεί να αναγνωρίσει και να εκτιμήσει ο αναγνώστης μου. Και ευτυχώς έχω ανακαλύψει μέσω του instagram ότι υπάρχουν πολλοί με τους οποίους μοιράζομαι τον ίδιο ενθουσιασμό κάνοντας με να θέλω να κάνω ακόμα πιο φιλόδοξα εγχειρήματα.
Σκηνοθεσία φωτογραφίας … Στήνεις σουρεαλιστικές σκηνές που κάποιες παραπέμπουν κινηματογραφικά σε ταινίες του Peter Greenaway και φωτογραφικά σε πολλές εικονογραφικές σκηνές του Erwin Olaf. Σε έχει επηρεάσει ο κινηματογράφος και αν ναι, ποιό είδος και από την άλλη ποιοί οι φωτογράφοι από τους οποίους έχεις πάρει δάνεια;
Χρησιμοποιώ πολλά props που κατασκευάζω ο ίδιος τις περισσότερες φορές και αυτό αμέσως δημιουργεί ένα κινηματογραφικό σκηνικό. Οι φίλοι μου πάντα σχολιάζουν ότι κάνω υπερπαραγωγές.. Φαντάζομαι την εικόνα μου με μουσική επένδυση οπότε κατά μια έννοια καλλιεργείται μια αφήγηση σαν να είναι απόσπασμα μιας ταινίας. Μου αρέσει αυτό, με εμπνέει και με βάζει στη θέση του ενορχηστρωτή για κάτι που ξεπερνάει την αρχική προσδοκία. Είμαι σινεφίλ, αλλά επειδή η μόδα πάντα παίζει σημαντικό ρόλο στα concept μου, θα πρέπει να τονίσω ότι έχω πάρει περισσότερα στοιχεία από conceptual φωτογράφους μόδας όπως o Tim Walker. Λατρεύω τις γεμάτες φαντασία εικόνες του και την παιχνιδιάρικη αίσθηση που απορρέει από αυτές. Επίσης πάντα μου άρεσαν οι εικόνες των Pierre et Gilles. Ασχολήθηκαν με διάφορα θέματα. Αγαπημένα τους, καθώς και δικά μου, avantgarde γυμνά και θρησκευτικότητα. Μου αρέσει ακόμη και ο Steven Klein. Ένας σύγχρονος ταλαντούχος άνθρωπος που βάζει τις γυναίκες και τους άντρες να ποζάρουν δυναμικά, με έντονες, extreme πόζες και με σαδομαζοχιστικά στοιχεία.
Ναι, πραγματικά, οι φωτογραφίες σου μοιάζουν με ιστορίες που δεν προλάβανε να ειπωθούν, σαν να ρίχνεις φως σε “σκοτεινά δωμάτια”. Σκέφτηκες ποτέ να προχωρήσεις σε ένα άλλο είδος αφήγησης;
Με ενδιαφέρει πολύ να δημιουργώ χαρακτήρες στα πορτραίτα που κάνω και θέλω κάθε εικόνα να λέει μια ιστορία. Ίσως μια συνεύρεση μόδας και κινηματογράφου να είναι μια επόμενη καλλιτεχνική αναζήτηση. Θα δείξει!
Οι εικόνες σου έχουν μια αίσθηση ασάφειας και μυστηρίου στα θέματά τους. Μπορούμε να φανταστούμε διάφορα σχετικά με αυτές. Το επιδιώκεις και εσύ αυτό;
Βλέπω φωτογραφίες, δουλειές άλλων φωτογράφων και πολλές φορές και εγώ αναρωτιέμαι τι θέλει να πει η κάθε εικόνα… πολλές ερμηνείες χωράνε. Για μια φωτογραφία μου δε μιλάω ποτέ, ούτε σε εκθέσεις μου θα πω κάτι, γιατί αν με ρωτήσει κάποιος τι θέλω να πω, νιώθω ότι πρέπει να ανταποκριθώ στις προσδοκίες του. Οπότε το αφήνω να είναι ένα μυστήριο. Δεν νομίζω ότι όλες οι εικόνες πρέπει να κρύβουν πάντα δεύτερες και τρίτες αναγνώσεις. Μου αρκεί ο δημιουργός να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του και να εκτίθεται με τον τρόπο που εκείνος αισθάνεται εντάξει. Σίγουρα θέλω να γαργαλήσω νοητικά και να εντυπωσιάσω με τη χρήση μοναδικών art pieces. Υπηρετώ την ομορφιά.
Η συνεργασία με τον Κ. Ρήγο για τη Λίμνη των Κύκνων στη Λυρική Σκηνή σου άνοιξε μια πόρτα που κάθε νέος -και όχι μόνο- φωτογράφος θα τη ζήλευε. Πώς επετεύχθη αυτή η συνεργασία; Τα επόμενα βήματα σου;
Αγαπώ το project της Λίμνης των Κύκνων. Με έφερε κοντά στις κλασσικές σπουδές πιάνου που έκανα μικρός και για μένα το να μπορέσω να εφαρμόσω μια avant garde προσέγγιση σε ένα κλασσικό έργο μαζί με τον Κωνσταντίνο Ρήγο μου προκάλεσε ενθουσιασμό και τρόμο μαζί! Μας έφερε σε επαφή ο πολύ ταλαντούχος Γιώργος Σεγρεδάκης ο οποίος επιμελήθηκε τα κουστούμια για την παράσταση και τον ευχαριστώ που με εμπιστεύτηκε από το στήσιμο μέχρι το editing. Για το μέλλον, ελπίζω σε περισσότερα δημιουργικά projects και φυσικά να δουλέψω με τους προσωπικούς μου real life ήρωες φωτογράφους, Tim Walker & Steven Klein… “I always dream big”.
Και τελικά θα σε ρωτήσω. Θέλεις να αγαπηθείς και να σε αγαπούν;
Δεν μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου, προτιμώ να αφήνω τις φωτογραφίες μου να το κάνουν αυτό για μένα. Εγώ εκφράζομαι και κάνω αυτό που κάνω για μένα πρωτίστως. Δεν είναι εγωιστικό. Το κάνω για να ικανοποιήσω την δική μου ανάγκη να εκφραστώ και να μοιραστώ όσα αγαπώ. Πιστεύω όμως πως όσοι βάζουν ένα κομμάτι του εαυτού τους σε κοινή θέα φυσικά και θέλουν να αγαπηθούν και να αγαπήσουν.
Σε ευχαριστούμε
Bio
“I’m George from Greece and i graduated from Vakalo Design College with Bachelor degree in Graphic, Interior Design and Photography. My mind is always full of fantasy and i want to make the images qualitative and unique. My process in photography is not just a clicking on button, I work as creative director, set designer and producer of my own surreal fairy tales, conceptual, avant garde photographies. I work by myself with light, pre- and post production”.
http://gsquarephotography.com/
https://www.facebook.com/giorgio.gsquared
https://www.instagram.com/gsquare_photography_studio/
