Στις «Αστικές ιστορίες» οι άνθρωποι δείχνουν παγιδευμένοι σε μία στιγμή, ανάμεσα στο πριν και το μετά. Τι θέλεις να αφήσεις στον θεατή μέσα σε αυτήν την παύση;
Θα ξεκινήσω απαντώντας στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης.
Ο θεατής ο οποίος στέκεται  μπροστά στις φωτογραφίες μου στο συγκεκριμένο project  αντιλαμβάνεται τις «Αστικές ιστορίες» ανάλογα με τις εμπειρίες του και τα βιώματα του!
Για κάποιον μπορεί να είναι μία πολύ μικρή παύση χαλάρωσης  στη διάρκεια της ημέρας ή  αυτοσυγκέντρωσης. Για κάποιον άλλον μια στιγμή μελαγχολίας ή μια περίοδος της ζωής του δύσκολη π.χ ένας χωρισμός ή ο χαμός  ενός αγαπημένου  του προσώπου ή μπορεί  ο άνθρωπος  της φωτογραφίας να διανύει μια μεγάλη περίοδο μελαγχολίας ή και κατάθλιψης ακόμη. Εξαρτάται  λοιπόν κάθε φορά από τον άνθρωπο που κοιτάζει τις φωτογραφίες μου.
Απαντώντας στο πρώτο σκέλος της ερώτησης οι άνθρωποι αυτοί οι οποίοι  φέρουν και πολλά δικά μου χαρακτηριστικά δεν είναι  παγιδευμένοι αλλά μάλλον το αντίθετο. Αυτές οι στιγμές είναι οι στιγμές  απελευθέρωσης γιατί μπορούν να είναι ο εαυτός τους. Το περιβάλλον είναι η αντανάκλαση του εσωτερικού τους κόσμου. Όλοι αυτοί οι εσωτερικοί και εξωτερικοί χώροι, οι οποίοι ενώ είναι πραγματικοί και βρίσκονται μέσα σε μία μεγάλη  πόλη, μοιάζουν περισσότερο με τοπία μυθοπλασίας. Η απουσία άλλων ανθρώπων και η απουσία οπτικού θορύβου δημιουργούν στη συνέχεια την αίσθηση της μοναξιάς της απουσίας του ήχου και παράλληλα της παύσης, όπως πολύ σωστά ανέφερες. Για να καταφέρω να το υλοποιήσω αυτό μέσα σε μία πόλη εκατομμυρίων  ανθρώπων έκανα τη φωτογράφιση τα βράδια επιλέγοντας ήσυχα σημεία και διαλέγοντας  ώρες που η πόλη  ησυχάζει.

Xρύσα Σουγιούλ

Η μοναξιά διαπερνά πολλές από τις εικόνες σου. Είναι σχόλιο για την εποχή ή αντανάκλαση δικών σου εμπειριών; Και αν θεωρείς τη μοναξιά ασθένεια της εποχής ή μία βαθιά ανθρώπινη ανάγκη;
Διανύουμε τον αιώνα που όλο και περισσότεροι άνθρωποι ζουν μοναχική ζωή, αισθάνονται μοναξιά η οποία ορισμένες φορές μπορεί να οδηγήσει σε μορφές ασθένειας όπως κατάθλιψη κ.λ.π.
Οι «Αστικές ιστορίες» είναι η αντανάκλαση των δικών μου  εμπειριών, αλλά φέρουν και στοιχεία του άλλου!
Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στη δεύτερη ενότητα (Ιχνηλατώντας κομμάτια μέσα από τους άλλους). Είναι ακριβώς αυτή η στιγμή που δύο κόσμοι συναντιούνται και μιλάνε την ίδια γλώσσα.
Η μοναχική ζωή, οι στιγμές  μελαγχολίας δεν είναι απαραίτητα  μονόδρομος. Η μελαγχολία και ο ρομαντισμός είναι στοιχεία που περιλαμβάνει η μοναξιά και  μπορούν να γίνουν δημιουργικά.
Είναι τα στοιχεία αυτά που χρειάζεται ο άνθρωπος για να σκάψει μέσα του και να διακρίνει αλήθειες!
Οι «Αστικές ιστορίες» μου δημιουργήθηκαν για να μπορέσω να μοιραστώ αυτά τα στοιχεία με άλλους ανθρώπους μέσα από την οπτική γλώσσα.

Xρύσα Σουγιούλ

Xρύσα Σουγιούλ

Xρύσα Σουγιούλ

Όταν φωτογραφίζεις σε προσωπικούς χώρους αγνώστων, πόσο εύκολο είναι να κερδίσεις την εμπιστοσύνη τους και να έχεις το αποτέλεσμα που επιθυμείς;
Όταν είσαι ειλικρινής  και αυθεντικός, οι άλλοι άνθρωποι  μπορούν να το αντιληφθούν αμέσως. Το ένστικτο είναι αυτό που μας οδηγεί. Αρχικά πίστευα ότι θα συναντήσω δυσκολίες αλλά τελικά ήταν πολύ πιο εύκολο.
Είμαι κοινωνικός άνθρωπος, έχω  μεγάλη υπομονή και πάθος. Αυτά ήταν νομίζω τα συστατικά που με βοήθησαν στην ολοκλήρωση του project.

Xρύσα Σουγιούλ

Ποιο είναι το όριο ανάμεσα στην αισθητική ομορφιά και την αλήθεια που θέλεις να διηγηθείς;
Δεν γνωρίζω πού πρέπει να  σταματήσει το ένα και πού πρέπει να ξεκινήσει το άλλο. Όταν δίνεις μεγάλη βαρύτητα στο αισθητικό και το τεχνικό κομμάτι παράγεις μόνο εικόνες  αποστειρωμένες χωρίς ψυχή!
Από την άλλη πλευρά έχω δει έργα καλλιτεχνών στα οποία απουσίαζε το αισθητικό κομμάτι αλλά η δουλειά τους και τα μηνύματα που είχαν να περάσουν ήταν τόσο ηχηρά που η αισθητική ήταν το τελευταίο που κοιτούσε ο θεατής.
Στις δικές μου φωτογραφίες προσπαθώ να κρατώ ισορροπία. Η αισθητική παίζει έναν σημαντικό ρόλο σε όλους τους τομείς της ζωής μου, καθώς και η συνεχής αναζήτηση για την ουσία των πραγμάτων.

Xρύσα Σουγιούλ

Θεωρείς ότι οι φωτογραφίες σου λειτουργούν περισσότερο ως καθρέφτες του θεατή ή ως παράθυρα προς τον κόσμο σου;
Οι «Αστικές ιστορίες» είναι αντανάκλαση δική μου αλλά και συνάντηση με τους άλλους ανθρώπους που πήραν μέρος σε όλο αυτό. Από την στιγμή που το project θα εκτεθεί σε θεατές, το πώς θα το ερμηνεύσουν εξαρτάται από τα βιώματά τους!

Xρύσα Σουγιούλ

Ποιο συναίσθημα σε κινητοποιεί περισσότερο να δημιουργήσεις;
Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση!  Αυτό που με βάζει κάθε φορά στη διαδικασία να κάνω ένα project και να βγάλω τη φωτογραφική μηχανή από το ντουλάπι για να ξεκινήσω να φωτογραφίζω, είναι δύο  πράγματα: Η ανάγκη μου για επικοινωνία, και η ανάγκη μου να θέλω να μιλήσω για κάτι και να το μοιραστώ με άλλους!  Από παιδί ήθελα να  μοιράζομαι τις σκέψεις μου και όχι μόνο ! Το μοίρασμα με τους άλλους είναι ευλογία, είναι λύτρωση. Όταν μοιράζεσαι, όταν προσφέρεις, αισθάνεσαι γεμάτος μέσα σου. Γίνεται ο κόσμος μας πιο όμορφος! Ένα project που μπορείς να το μοιραστείς και να το δημιουργήσεις μαζί με άλλους ανθρώπους είναι πιο σημαντικό από το project πού θα κάνεις  μόνος σου γιατί το μοίρασμα μπορεί να σου δώσει πολύ  περισσότερα και εμπειρικά και  συναισθηματικά και ενεργειακά !

Xρύσα Σουγιούλ

Στις περισσότερες εικόνες σου το φως λειτουργεί καταλυτικά. Είναι συνειδητή επιλογή ή αποτέλεσμα τις στιγμής;
Υπάρχουν ένα-δύο φωτογραφίες  στις οποίες το φως έχει καθοριστικό ρόλο γιατί λειτουργεί συμβολικά, π.χ στη φωτογραφία από την πρώτη ενότητα των «Αστικών ιστοριών» (: «Αστική μοναξιά») η οποία ξεκίνησε την περίοδο του κορονωιού· στο αυτοπορτρέτο μου με την φιγούρα  που κοιτάζει μέσα από τα στόρια τον κόσμο έξω, το έντονο φως συμβολίζει τον έξω κόσμο! Στις «Αστικές ιστορίες» δεν χρησιμοποίησα επαγγελματικό φωτισμό.
Προσπαθούσα  να αξιοποιήσω ό,τι υπήρχε στον χώρο: το φως της ημέρας· αν ήταν νύχτα, κάποιο ηλεκτρικό σποτ, ό,τι υπήρχε από ηλεκτρικό φωτισμό. Ο ρόλος του φωτός ήταν να φωτίσει τις ιστορίες μου και τους ανθρώπους οι οποίοι ήταν και οι πρωταγωνιστές.

Xρύσα Σουγιούλ

Θα χρησιμοποιούσες άλλο μέσο πέρα από τη φωτογραφία για να αφηγηθείς τις ιστορίες σου;
Παρά το γεγονός ότι ξεκίνησα με άλλες μορφές τέχνης, από την πρώτη μου επαφή με την φωτογραφία κατάλαβα ότι μέσα από αυτήν την τέχνη θα είχα τη δυνατότητα να εκφραστώ, να μιλήσω για αυτά που ήθελα και να τα μοιραστώ στη συνέχεια με τους άλλους ανθρώπους.

Xρύσα Σουγιούλ

Η σειρά φωτογραφιών “Living in a digital world” αποτελεί συνέχεια του έργου σου «Αστικές ιστορίες». Ποιες θεματικές ή αισθητικής σύνδεσης βλέπεις ανάμεσα στα δύο;
Αν και υπάρχει και στα δύο αυτά έργα η ίδια αισθητική ματιά δεν νομίζω ότι υπάρχουν άλλες συγγένειες μεταξύ τους.

Xρύσα Σουγιούλ

Βλέπουμε πολλές φορές στις εικόνες σου την τεχνολογία ως πηγή φωτός μέσα στο σκοτάδι. Είναι για εσένα αυτό μία μεταφορά για την πρόοδο ή για τον κίνδυνο;
Το φως σε αυτό το project  παίζει σημαντικό ρόλο. Δεν φωτίζει απλά την ιστορία αλλά λειτουργεί καθοριστικά και συμβολικά, μας μαγνητίζει και μας απορροφά.
Στο “Living in a digital world” η μοναξιά  πηγάζει από διαφορετική πηγή, η από έναν κόσμο μη πραγματικό με διαφορετικές επιδράσεις στον άνθρωπο.
Ένας κόσμος που επιδρά επάνω στον άνθρωπο στο σώμα το μυαλό και το πνεύμα του.
Είναι η «είσοδος» στον εικονικό κόσμο, έναν κόσμο φτιαγμένο  από τον άνθρωπο  αλλά και έναν κόσμο παράλληλο που μας αποσπά από το πραγματικό  μας περιβάλλον και την πραγματική μας φύση, αυτήν που μας δημιούργησε…

Xρύσα Σουγιούλ

Καθώς δημιουργούσες το “Living in a digital world” ποιες προσωπικές σου ανησυχίες ή φόβοι βρήκαν έκφραση μέσα από τις εικόνες και αν στη διαδικασία αυτή σε βοήθησε να κατανοήσεις καλύτερα τον δικό σου ρόλο μέσα στον ψηφιακό κόσμο;
Ο Niklas Boström‎‎, λέει πώς ένας ανεπτυγμένος πολιτισμός θα μπορούσε να φτάσει σε ένα σημείο όπου η τεχνολογία του θα ήταν τόσο προηγμένη, ώστε οι προσομοιώσεις δε θα μπορούσαν να ξεχωρίσουν από την πραγματικότητα και οι συμμετέχοντες σε αυτήν δε θα γνώριζαν πως βρίσκονται μέσα!
Βάζοντας για τα καλά τον διαδικτυακό κόσμο στη ζωή μου και περνώντας πολύ χρόνο μέσα σε αυτόν, τα τελευταία χρόνια,  ιδιαίτερα από την εποχή του κορονωιού και μετά, παρατήρησα τις αλλαγές που σημειώθηκαν στη συμπεριφορά μου στον τρόπο σκέψης στην καθημερινότητά μου και στην ίδια μου την ζωή.
Έτσι, κάπως θέλησα να μιλήσω με οπτικό λόγο για την τεχνολογία η οποία έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας, με συνέπεια να βιώνουμε όλο και λιγότερο την πραγματικότητα  και το φυσικό μας περιβάλλον και να ζούμε βιώνοντας όλο και περισσότερο μία άλλη πραγματικότητα.
Από την εποχή του κινητού τηλεφώνου μέχρι την εποχή του διαδικτύου και της τεχνητής νοημοσύνης, η τεχνολογία συνεχίζει να εξελίσσεται με μεγάλη ταχύτητα, με αποτέλεσμα να επηρεάζει και να μεταμορφώνει τον τρόπο ζωής  και τις ανθρώπινες σχέσεις μας.
Μέρα με τη μέρα, παρακολουθούμε την τεχνολογική πρόοδο να επιταχύνεται και να επεκτείνεται σε περισσότερους τομείς της ζωής μας, διαμορφώνοντας τις ζωές μας και τον κόσμο μας…
Πιστεύω ότι η υπερβολική χρήση της τεχνολογίας, των κινητών τηλεφώνων και των κοινωνικών δικτύων, μπορεί να οδηγήσουν σε καταστάσεις εξάρτησης και υπερβολικής απομόνωσης. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της επικοινωνίας με τον πραγματικό μας κόσμο!
Στο project μου “Living in a digital world” μιλάω για αυτόν τον αστικό τρόπο ζωής, την αποξένωση, τη σύγχυση των ανθρώπων ζώντας  ανάμεσα σε δύο κόσμους, το πραγματικό μας περιβάλλον και σε έναν κόσμο μη πραγματικό, σε έναν κόσμο Matrix!

Xρύσα Σουγιούλ

Xρύσα Σουγιούλ

Ποιο είναι για εσένα ένα ιδανικό κλείσιμο αυτής της σειράς; Μία εικόνα συμφιλίωσης με την τεχνολογία ή μία εικόνα επιστροφής στον φυσικό κόσμο;
Είμαι από τις τυχερές γενιές,  αυτές που μεγάλωσαν σε επαφή  με τη φύση περπατώντας ξυπόλητη ως παιδί τα καλοκαίρια νιώθοντας το χώμα στα πέλματα. Μεγάλωσα με τη μυρωδιά του νυχτολούλουδου και του βασιλικού στις γλάστρες, σε  σπίτια με ανοιχτές πόρτες.
Έχοντας αυτά τα βιώματα ο κόσμος της τεχνολογίας κάθε άλλο παρά ελκυστικός είναι στα δικά μου μάτια. Τι θα ακολουθήσει  και ποιο θα είναι το μέλλον της ανθρωπότητας;
Λέγονται πολλά σενάρια.
Όσο αφορά στο άμεσο μέλλον πιστεύω ότι η ισορροπία  (balance) είναι ο μόνος τρόπος  για να έχουμε μια υγιή ζωή χωρίς τις συνέπειες της υπερβολικής χρήσης από τον διαδικτυακό κόσμο.
Φοβάμαι ότι το μέλλον προμηνύεται ζοφερό για τις επόμενες γενιές!
Η ζωή θα γίνει μία εικόνα και οι άνθρωποι αριθμοί.
Αν συμβεί αυτό το σενάριο, ίσως η ανθρωπότητα να χρειαστεί να κάνει restart και να ξεκινήσει από την αρχή!

Xρύσα Σουγιούλ

Αν μπορούσες να απεικονίσεις το μέλλον της ανθρωπότητας με μία μόνο εικόνα, πώς θα έμοιαζε;
Την έχω δει αυτήν την εικόνα σε όνειρό μου! Περνώντας μέσα από το φως και μέσα από μία πύλη είδα τη γη στην αρχική της μορφή πριν την παρέμβαση του ανθρώπου επάνω σε αυτήν, με νερά κρυστάλλινα και πεντακάθαρο ουρανό και δέντρα πανύψηλα. Είναι ο χαμένος παράδεισος αυτός που είχαμε και στη συνέχεια αλλοιώσαμε! Αυτή είναι η εικόνα, που θέλω να κρατήσω ως αφετηρία για έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Έχοντας  λοιπόν στο μυαλό μου αυτήν την εικόνα, προσκάλεσα καλλιτέχνες (των οποίων τη δουλειά παρακολουθώ και θαυμάζω όλα αυτά τα χρόνια) να συνεργαστούμε. Από αυτήν την συνεργασία προέκυψε  ένα ομαδικό δια δραστικό project   στο οποίο ο κάθε καλλιτέχνης θα  δημιουργήσει και θα επιμεληθεί το δικό του project. Είμαστε σχεδόν πριν την ολοκλήρωση και  πιστεύω ότι μέχρι την αρχή του  επόμενου χρόνου θα γίνει η έκθεσή μας.

Xρύσα Σουγιούλ

Ποιο είναι για εσένα ένα ιδανικό κλείσιμο αυτής της σειράς; Μία εικόνα συμφιλίωσης με την τεχνολογία ή μία εικόνα επιστροφής στον φυσικό κόσμο;
Είμαι από τις τυχερές γενιές,  αυτές που μεγάλωσαν σε επαφή  με τη φύση περπατώντας ξυπόλητη ως παιδί τα καλοκαίρια νιώθοντας το χώμα στα πέλματα. Μεγάλωσα με τη μυρωδιά του νυχτολούλουδου και του βασιλικού στις γλάστρες, σε  σπίτια με ανοιχτές πόρτες.

Xρύσα Σουγιούλ

Έχοντας αυτά τα βιώματα ο κόσμος της τεχνολογίας κάθε άλλο παρά ελκυστικός είναι στα δικά μου μάτια. Τι θα ακολουθήσει  και ποιο θα είναι το μέλλον της ανθρωπότητας;
Λέγονται πολλά σενάρια.
Όσο αφορά στο άμεσο μέλλον πιστεύω ότι η ισορροπία  (balance) είναι ο μόνος τρόπος  για να έχουμε μια υγιή ζωή χωρίς τις συνέπειες της υπερβολικής χρήσης από τον διαδικτυακό κόσμο.
Φοβάμαι ότι το μέλλον προμηνύεται ζοφερό για τις επόμενες γενιές!
Η ζωή θα γίνει μία εικόνα και οι άνθρωποι αριθμοί.
Αν συμβεί αυτό το σενάριο, ίσως η ανθρωπότητα να χρειαστεί να κάνει restart και να ξεκινήσει από την αρχή!

Xρύσα Σουγιούλ

Xρύσα Σουγιούλ

Info:
Η Xρύσα Σουγιούλ σπούδασε τρία χρόνια τέχνη σύγχρονης κεραμικής, ένα χρόνο σεμινάριο για την Ιστορία Τέχνης Ιαπωνικού Πολιτισμού στο Ανοιχτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο.
Ένα χρόνο σεμινάριο για την πολιτική στην τέχνη και στα κινήματα του 20ού αιώνα. Μονοετή μαθήματα περί εισαγωγής στην καλλιτεχνική φωτογραφία με τον Βασιλικό Λουκά.
Δύο χρόνια σεμινάρια για τη φωτογραφία στον χώρο του κινηματογράφου στη σχολή  φωτογραφίας Διαδρομές.
Έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις μεταξύ άλλων στην εικαστική έκθεση της cheapart, και στο φεστιβάλ  Ιαπωνικού πολιτισμού. Έχει δώσει συνεντεύξεις σε περιοδικά όπως Athens voice και σε άλλα περιοδικά και sites.

Share this...

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin