Στο project μου «Αστικές ιστορίες» σκηνοθετώ την ίδια την ζωή αφηγούμαι ανθρώπινες ιστορίες, μέσα από αυτήν την διαδικασία δηλαδή φωτογραφίζοντας από απόσταση μπορώ να παρατηρήσω ως θεατής την πραγματικότητα να ανακαλύψω τον εαυτό μου και τους άλλους γύρω μου και να δω την πραγματικότητα από μια άλλη οπτική γωνία και με μια πιο ξεκάθαρη ματιά. Αποτελείται από τρεις ενότητες: Α. Η πρώτη ενότητα με τον τίτλο«Αστική μοναξιά» είναι η προσωπική αφήγηση μέσα από την φωτογραφία στην περίοδο του πρώτου lockdown. Μια προσωπική καταγραφή για την αστική μοναχική ζωή έτσι όπως την βίωσα και την βιώνω ακόμα και σήμερα στην καθημερινότητά μου.
Β. Η δεύτερη ενότητα με τον τίτλο«Ιχνηλατώντας κομμάτια μας μέσα από τους άλλους» αναφέρεται σε αληθινές ιστορίες ανθρώπων μέσα στον προσωπικό τους χώρο σε μια προσπάθεια να βρεθούν οι συνδετικοί κρίκοι μεταξύ μας μέσα από τον κόσμο των συναισθημάτων, Φωτογραφίζω κρατώντας μια μικρή απόσταση από τους άλλους για να μπορέσω να δω σφαιρικά και να ερμηνεύσω με καθαρή ματιά τον κόσμο αυτών των ανθρώπων σε σχέση με το περιβάλλον τους. Στη διάρκεια των λήψεων υπήρχε μια αλληλεπίδραση μεταξύ μας που με βοήθησε να ερμηνεύσω τον κόσμο τους σε σχέση με τον δικό μου κόσμο. Κάθε φωτογραφία και μια ιστορία. η οποία όμως τελικά μένει αναπάντητη αφήνοντας τον θεατή να δώσει την δική του ερμηνεία σύμφωνα με την δική του ματιά και τις δικές του εμπειρίες.!
Γ. Η τρίτη ενότητα «Ο άνθρωπος στο Αστικό περιβάλλον» είναι on going … Την ξεκίνησα πριν από μερικούς μήνες. Για να πω την ιστορία που έχω στο μυαλό μου ψάχνω τους κατάλληλους ανθρώπους .. Άνθρωποι από διάφορες κοινωνικές τάξεις. Singles, οικογένειες, ζευγάρια χωρίς παιδιά. μονογονεϊκές οικογένειες. Ο τρόπος που φωτογραφίζω είναι κινηματογραφικός: Σκέπτομαι μια εικόνα και μετά ψάχνω να την βρω. να βρω το σημείο τους κατάλληλους ανθρωπους και να την στήσω έτσι ακριβώς όπως την φαντάστηκα. Κάνω αυτό που λένε σκηνοθετική φωτογραφία-staged photography.
Η αρχική μου έμπνευση και μελέτη για το πρότζεκτ μου «Αστικές Ιστορίες» προήλθε από τους πίνακες του αγαπημένου μου ζωγράφου Edward Hopper. Από αυτόν εμπνεύστηκα τα έντονα χρώματα και την κινηματογραφική ματιά του. Από την πρώτη ενότητα μέχρι σήμερα έχουν περάσει 2 χρόνια εργασίας μου επάνω στο πρότζεκτ αυτό. Την τρίτη ενότητα την ξεκίνησα εφέτος και ακόμα δεν ξέρω πόσο χρόνο θα μου πάρει για να ολοκληρωθεί (παράλληλα συνεχίζω να δουλεύω και την δεύτερη ενότητα).
Bio Οι φωτογραφίες μου είναι όλα όσα είδα έζησα, δοκίμασα, ένιωσα, έμαθα. Oι τέχνες δεν έχουν σύνορα. Συνομιλούν μεταξύ τους και η μια συμπληρώνει την άλλη. Σπούδασα για 3 χρόνια σύγχρονη κεραμική τέχνη. Σε αυτά τα τρία χρόνια στην σχολή κεραμικής έκανα ελεύθερο σχέδιο και ιστορία τέχνης. ‘Ενα χρόνο σχέδιο και ζωγραφική στο καλλιτεχνικό εργαστήρι ΕΡΤΕΚΟ. Σεμινάριο ένα χρόνο ιστορίας τέχνης του ιαπωνικού πολιτισμού στο Ανοιχτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο. Μονοετές σεμινάριο για την πολιτική στην ιστορία της τέχνης και στα καλλιτεχνικά κινήματα του 20ού αιώνα. Μονοετή μαθήματα φωτογραφίας στο καλλιτεχνικό εργαστήρι ΕΡΤΕΚΟ. 2 χρόνια σεμινάρια για τον κινηματογράφο και την φωτογραφία στις Diadromes seminars. Σεμινάριο καλλιτεχνικής φωτογραφίας με τον Βασιλικό Λουκά. Έχω πάρει μέρος σε 6 εκθέσεις και φωτογραφίες μου έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά και sites
Instagram: xrisa_ssss
Xrisa Sougioul – Urban stories
In my project “Urban stories” I direct life itself, I tell human stories, through this process, that is, by photographing from a distance, I can observe reality as a viewer, discover myself and others around me, and see reality from a another angle and with a clearer look. It consists of three sections: A. The first section entitled “Urban loneliness” is the personal narrative through photography in the period of the first lockdown. A personal record of the urban solitary life as I experienced it and still experience it today in my everyday life.
B. The second section entitled“Tracing parts of us through others” refers to real stories of people in their personal space in an attempt to find the connecting links between us through the world of emotions, I photograph keeping a small distance from others to be able to see globally and interpret with a clear eye the world of these people in relation to their environment. During the filming there was an interaction between us that helped me interpret their world in relation to my own. Every photo and a story. which, however, ultimately remains unanswered, leaving the viewer to give his own interpretation according to his own perspective and experiences.!
C. The third section“Man in the Urban Environment” is on going … I started it a few months ago. To tell the story I have in mind I am looking for the right people .. People from different social classes. Singles, families, couples without children. single parent families. The way I photograph is cinematic: I think of an image and then look to find it. to find the right people and set it up exactly as I imagined it. I do what they call staged photography.
My initial inspiration and study for my Urban Stories project came from the paintings of my favorite painter, Edward Hopper. From him I was inspired by his bright colors and his cinematic look. From the first unit until today, 2 years of my work on this project have passed. I started the third section this year and I still don’t know how long it will take me to complete it (at the same time I am still working on the second section).
Bio My photos are everything I saw lived, tasted, felt, learned. The arts have no borders. They talk to each other and one complements the other. I studied contemporary ceramic art for 3 years. In those three years at the ceramics school I did free drawing and art history. One year drawing and painting at the art workshop ERTEKO. One-year art history seminar of Japanese culture at the Open People’s University. One-year seminar on politics in art history and artistic movements of the 20th century. One-year photography courses at the art workshop ERTEKO. 2 years of seminars on cinema and photography at Diadromes seminars. Art photography seminar with Vasilikos Loukas. I have taken part in 6 exhibitions and my photos have been published in various magazines and websites.