
Η Βίβιαν Λιάτου επιλέγει …
Για το photologio, η φωτογράφος Βίβιαν Λιάτου ανασύρει από το προσωπικό της αρχείο 4+1 αγαπημένες της φωτογραφίες, και μας τις παρουσιάζει μαζί με προσωπικές σκέψεις και αναμνήσεις …
Είναι σαν ένα μικρό θαύμα να βρίσκεις τη ψυχή σου μέσα σε μια φωτογραφία. Να αναπνέεις την αγάπη που ξεχειλίζει μέσα από αυτή. Να γίνεσαι εσύ η ίδια η φωτογραφία.
Β.Λ.

Βίβιαν Λιάτου
Το καλοκαίρι έσβησε απλά,
σαν να μην ήταν αληθινό.
Έπεφτε ζέστη από ψηλά.
Μα κάτι άλλο ζητώ.
Σαν φύλλα με πέντε δάχτυλα, απλά,
όλα όσα έγιναν, το μεγάλο, το μικρό,
πέσαν στις παλάμες μου απαλά,
μα κάτι άλλο ζητώ.
Ανώφελα, τα κακά και τα καλά
δε χάθηκαν στην ταραχή, στο βουητό,
τα πάντα έλαμπαν σιωπηλά,
μα κάτι άλλο ζητώ.
Πολλά μού έσωζε η ζωή,
μου χάριζε το φως το μητρικό.
Ήμουν αλήθεια τυχερός πολύ.
Μα κάτι άλλο ζητώ.
Τα φύλλα δεν πήραν φωτιά.
Δε σπάσαν τα κλαριά.
Το πρωινό σαν καθαρή χαμογελά δροσοσταλιά,
μα κάτι άλλο ζητώ.
(Arseny Tarkovsky)

Βίβιαν Λιάτου
“Ονειρευόμουν αυτό κι ονειρεύομαι αυτό,
Και κάποτε ακόμα θα το ονειρευτώ,
Θα ξαναγίνουν όλα, θα πραγματοποιηθούν,
Και θα ονειρευτείτε όλα αυτά που είδα στον ύπνο μου εγώ.
Εκεί, μακριά μας, μακριά απ’ τον κόσμο,
Ένα κύμα έρχεται πίσω απ’ το άλλο για να χτυπήσει την ακτή,
Και πάνω στο κύμα αυτό ένα αστέρι, ένας άνθρωπος, ένα πουλί,
Και τα όνειρα κι ο χάρος τα κύματα ακολουθούν.
Δεν θέλω αριθμούς: ήμουν, είμαι και θα είμαι
Η ζωή, θαύμα των θαυμάτων, και μόνος μου,
Σαν ορφανός, στην αγκαλιά του θαύματος αυτού βάζω τον εαυτό μου,
Μόνος, τριγυρισμένος απ’ τους καθρέφτες, στον φράκτη αντικατοπτρισμών
Των θαλασσών και πόλεων, που ακτινοβολούν μες στον καπνό.
Και μια μάνα δακρυσμένη παίρνει στην αγκαλιά της
το μωρό”.
(Arseny Tarkovsky)

Βίβιαν Λιάτου
“Η μουσική, το σεληνόφως και τα όνειρα είναι τα μαγικά όπλα. Ωστόσο ως μουσική δεν πρέπει να νοείται μόνον η μουσική που παίζεται, αλλά κι εκείνη που δεν θα παιχθεί ποτέ. Ούτε και ως σεληνόφως πρέπει να νοείται αυτό που προέρχεται από τη σελήνη και κάνει τα δέντρα να φαίνονται μεγαλύτερα. Υπάρχει κι άλλο σεληνόφως, που δεν το εξουδετερώνει ούτε και ο ίδιος ο ήλιος, και σκοτεινιάζει καταμεσήμερο αυτό που τα πράγματα παριστάνουν ότι είναι. Μόνο τα όνειρα είναι πάντοτε αυτό που είναι. Είναι εκείνο το μέρος του εαυτού μας όπου γεννηθήκαμε και όπου είμαστε πάντοτε εμείς, ο εαυτός μας”.
(Φερνάντο Πεσσόα)
απόσπασμα από το βιβλίο: “Η ώρα του Διαβόλου” εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 2011

Βίβιαν Λιάτου
“Στη διάρκεια ενός σιγαρέτου που είναι η ζωή μας και όπου χαιρόμαστε και αυτοκαταστρεφόμαστε όπως άλλωστε και στους έρωτες, τις απόπειρες δημιουργίας και οπουδήποτε αλλού το μόνο φωτάκι που δεν σβήνει ακόμη κι αν ο χρόνος μας το πατά χάμω είναι το κάλλος. Η απειροελάχιστη στιγμή όπου γευτήκαμε το κάλλος και την ενσωματώσαμε μια για πάντα μες στην ιδιωτική μας αιωνιότητα”
“Ο κήπος με τις αυταπάτες”
(Οδυσσέας Ελύτης)
Η Βίβιαν Λιάτου επιλέγει … Roy deCarava

Roy de Carava
“Ας δούμε τον κόσμο μ΄άλλα μάτια, ας τον δούμε και με τα μάτια της ποίησης, αφού, κατά λάθος, ο κόσμος είναι μια ποίηση”.
(Τάσος Λειβαδίτης)
Info:
2015-2016 Μαθήματα φωτογραφίας στον δήμο Περιστερίου με καθηγητές τον Βαγγέλη Ταμβάκο και τον Βασίλη Γεροντάκο.
2016-2020 Μέλος της φωτογραφικής ομάδας Instantane του Βαγγέλη Ταμβάκου.
Ιούνιος 2016 συμμετοχή στην ομαδική έκθεση φωτογραφίας του δήμου Περιστερίου .
Οκτώβριος 2016 συμμετοχή στην έκθεση φωτογραφίας της ομάδας Instantane με τίτλο ” Όνειρο και Πραγματικότητα ” στο Boo Art cafe.
Φωτογράφιση σε δομές ψυχικής υγείας και συμμετοχή στο 1ο Ευρωπαικό Φεστιβάλ Ψυχικής Υγείας με την ομάδα Instantane που παρουσιάστηκε στην σχολή Καλών Τεχνών .
Ιούνιος 2017 συμμετοχή στην έκθεση φωτογραφίας ”Portraits B&W” στην Blank Wall Gallery.
Οκτώβριος 2017 συμμετοχή στην ομαδική έκθεση φωτογραφίας της ομάδας Instantane με τίτλο ”Seeking” στην Blank Wall Gallery.
Συμμετοχή στο Φεστιβάλ για την τέχνη και ψυχική υγεία Art4more με θέμα το πορτραίτο στο Trii Art Hub.
Ιούλιος 2019 συμμετοχή στην έκθεση φωτογραφίας της ομάδας Instantane ”Φωτογραφία και Ποίηση” στο πολιτιστικό κέντρο του δήμου Αθηναίων Μελίνα Μερκούρη.
Νοέμβριος 2019 σεμινάριο με τον βραβευμένο φωτογράφο και δάσκαλο φωτογράφιας Χάρη Κακαρούχα με τίτλο ” Η Φωτογραφία ως συνειδητή έκφραση”.
Διαβάστε τη συνέντευξή της στο photologio