Ο Νίκος Κατσιμίχας επιλέγει …
Για το photologio, ο φωτογράφος Νίκος Κατσιμίχας ανασύρει από το προσωπικό του αρχείο 4+1 αγαπημένες του φωτογραφίες, και μας τις παρουσιάζει μαζί με προσωπικές σκέψεις και αναμνήσεις …
Νίκος Κατσιμίχας
«Είναι μια ψευδαίσθηση πως οι φωτογραφίες γίνονται με τη μηχανή. Στην πραγματικότητα γίνονται με το μάτι, την καρδιά και το μυαλό.»
(Henri Cartier-Bresson)
Νίκος Κατσιμίχας
Ξανάρθαν τα σύννεφα
μεγάλα σαν κύματα
τα βράδια που κλάψαμε,
τις μνήμες που χάσαμε.
Τα όνειρα χάθηκαν,
τα μάτια σαν έκλεισαν,
το μέλλον προσπέρασαν,
τα λάθη μας έλαμψαν.
Και συ να λες πως δεν πειράζει,
θα ξανάρθουν οι πιο καλές μας οι στιγμές,
το φως θα αδράξουν.
Και συ να λες πως θα ξανάρθουν.
(Θάνος Ανεστόπουλος)
Νίκος Κατσιμίχας
Σημαντική περίοδος για εμένα ήταν όταν κατάλαβα, πως οι απλές, καθημερινές στιγμές μπορούν επίσης να μου χαρίσουν μια εξαιρετική φωτογραφία. Συνειδητοποιώντας, λοιπόν, πως η απλότητα του οικείου μπορεί να γίνει εξίσου ενδιαφέρουσα με την “τυχαιόητα” που διέπει τον δρόμο, στράφηκα σε μία πιο ιδιωτική μορφή φωτογραφίας, ψάχνοντας στο κοντινό πλέον περιβάλλον για τη στιγμή που θα αποτυπώσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου.
Νίκος Κατσιμίχας
Έχω μια θλίψη που έρχεται απ’ την αρχή του κόσμου
μαζί με την βαθιά πνοή, την παγωμένη λάμψη.
Μπήκε στο πρώτο κύτταρο σαν μια μικρή ακίδα
κι, ότι απ’ αυτό γεννήθηκε, θέλησε να υποτάξει.
Τ’ αμέριμνα μικρά παιδιά, τα ζώα και τα δέντρα
ποτέ της δεν τα γλέντησε, δεν είχε τι να κάνει.
Μα αν έβρισκε συνείδηση, έβγαζε την βουκέντρα
κι έσπρωχνε την βαρύθυμη στην τρομερή χοάνη.
Θλίψη σαν αδιόρατο βελούδο, σαν μετάξι.
Κανείς δεν την ανίχνευσε, δεν βρέθηκε ο τρόπος.
Δεν σου φωνάζει: ”Είμ’ εδώ!” κι, ενώ όλα είναι εντάξει,
αυτή ‘ναι που θα φταίει, αν δεν σε χωράει ο τόπος.
(Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
Ο Νίκος Κατσιμίχας επιλέγει … Josef Koudelka
Josef Koudelka – FRANCE, Hauts-de-Seine, Parc de Sceaux. 1987.
«Δεν μου αρέσουν οι επικεφαλίδες. Προτιμώ οι άνθρωποι να βλέπουν τις φωτογραφίες μου και να δημιουργούν τις δικές τους ιστορίες.»
(Josef Koudelka)
Info (σε πρώτο πρόσωπο):
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 2004 και είμαι μαθητής της τρίτης λυκείου. Τα πρώτα φωτογραφικά ερεθίσματα ήρθαν από το οικογενειακό μου περιβάλλον και η ουσιαστική ενασχόλησή μου με το αντικείμενο ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2020 με το σεμινάριο του Βαγγέλη του Ταμβάκου στην ομάδα του «Instantane».
