
Ο Νάσος Παπαδοκωστόπουλος επιλέγει …
Για το photologio, ο φωτογράφος Νάσος Παπαδοκωστόπουλος ανασύρει από το προσωπικό του αρχείο 4+1 αγαπημένες του φωτογραφίες, και μας τις παρουσιάζει μαζί με προσωπικές σκέψεις και αναμνήσεις …

Νάσος Παπαδοκωστόπουλος
Η ανατολή του ηλίου σε ένα άγριο δάσος είναι ένα θέαμα που κόβει την ανάσα. Η αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς δημιουργεί μια μαγική ατμόσφαιρα, αναδεικνύοντας τη φυσική ομορφιά και την ηρεμία του δάσους.

Νάσος Παπαδοκωστόπουλος
Οι σκέψεις πίσω από ένα παράθυρο προκαλούν μια αίσθηση ενδοσκόπησης και περισυλλογής. Το παράθυρο χρησιμεύει μεταφορικά ως εμπόδιο μεταξύ του εσωτερικού κόσμου του ατόμου και του εξωτερικού κόσμου που παρατηρεί. Του επιτρέπει να αναλογιστεί τις εμπειρίες, τα όνειρα και τα συναισθήματά του σε έναν χώρο που αισθάνεται τόσο συνδεδεμένο όσο και ξεχωριστό από το εξωτερικό.

Νάσος Παπαδοκωστόπουλος
Φανταστείτε ένα κορίτσι να περπατά σε έναν άδειο δρόμο. Τα βήματά της αντηχούν στα κτίρια, κάθε βήμα μια υπενθύμιση της μοναξιάς γύρω της. Παρά το κενό, υπάρχει μια αίσθηση γαλήνης στον αέρα, μια στιγμή ηρεμίας πριν γεμίσει πάλι κόσμο ο δρόμος.

Νάσος Παπαδοκωστόπουλος
Διαβάζω το βιβλίο μιας πολύ καλής φίλης:
«Στοιχειώνουν τα όνειρα καρδιά μου.
Στοιχειώνουν οι λέξεις που δεν έχουν ειπωθεί.
Στοιχειώνουν και οι αναμνήσεις που σιγά σιγά σαπίζουν .
Στοιχειώνεις και εσύ ……..»
στο μυαλό μου σχηματίζονται εικόνες, μια απ’ αυτές κατάφερα να την αποτυπώσω.
Ο Νάσος Παπαδοκωστόπουλος επιλέγει … Sebastian Salgado

Sebastiao Salgado
“Έχω τρόπο να φωτογραφίζω. Εργάζεσαι με το χώρο, έχεις μια κάμερα, έχεις ένα καρέ και μετά ένα κλάσμα του δευτερολέπτου. Είναι πολύ ενστικτώδες. Αυτό που κάνεις είναι ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, είναι εκεί και δεν είναι εκεί. Αλλά σε αυτό το κλάσμα του δευτερολέπτου έρχεται το παρελθόν σας, έρχεται το μέλλον σας, έρχεται η σχέση σας με τους ανθρώπους, έρχεται η ιδεολογία σας, έρχεται το μίσος σας, έρχεται η αγάπη σας, όλα μαζί σε αυτό το κλάσμα του δευτερολέπτου, υλοποιούνται εκεί.”
(Sebastian Salgado)
Info (σε πρώτο πρόσωπο)
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Η φωτογραφία για μένα, ήταν κάτι που ενασχόληση μαζί της ήταν πάντα μια προσπάθεια οπτικής αφήγησης και επιθυμίας να εξερευνήσω και να καταγράψω τα συναισθήματα και την ομορφιά γύρω μου. Ως μέλος της Φωτογραφικής Ομάδας Αμπάριζα από το 2015, με την βοήθεια των υπόλοιπων μελών αλλά και της δασκάλας μας, κατάφερα να βελτιώσω και να εξελίξω την φωτογραφική μου ματιά. Ακολουθώ την συμβουλή του αγαπημένου μου φωτογράφου Sebastian Salgado: “Είναι πιο σημαντικό να έχεις ένα ζευγάρι πολύ καλά παπούτσια, παρά μια πολύ καλή κάμερα”.