Η Έλενα Γανδά επιλέγει …

Η Έλενα Γανδά επιλέγει …

Για το photologio, η φωτογράφος Έλενα Γανδά ανασύρει από το προσωπικό της αρχείο 4+1 αγαπημένες της φωτογραφίες, και μας τις παρουσιάζει μαζί με προσωπικές σκέψεις και αναμνήσεις …


Έλενα Γανδά

Τα  καλοκαίρια όταν βρεθώ μακριά απ το άστυ,  σηκώνω τη μηχανή και στο φακό μου βλέπω ξέφωτα και καταπράσινα χωράφια και ως κλασσικό αστόπαιδο, συγκινούμαι..! Όταν δε, βρεθεί αγαπημένο πρόσωπο εθελόντρια-μοντέλο να πλαισιώσει και να μετενσαρκώσει τη σύλληψη ενός πιθανού καλού κλικ, η ικανοποίηση κορυφώνεται…

(φωτο από τη σειρά φωτογραφιών “Να βγαίνεις απ’ το όνειρο”)


Έλενα Γανδά

Αγαπημένη τοποθεσία κοντά στο σπίτι μου η παραλία. Αν καθίσεις σε ένα παγκάκι από αυτά που είναι αραδιασμένα κατά μήκος της με μέτωπο προς τη θάλασσα, θα γίνεις παρατηρητής ενός κινούμενου πλήθους  που κινείται διαρκώς αμφίδρομα, αποτελούμενο από ανθρώπους κάθε ηλικίας, φυλής, μόνοι ή  δυο-δυο, άλλοτε σε μικρά μπουλούκια, περπατώντας βιαστικά ή  πάνω σε ποδήλατα, με καροτσάκια, κρατώντας απ’ το λουρί κάποιο κατοικίδιο… Κι όπως πέφτει το σούρουπο όλο αυτό το σκηνικό μοιάζει στα μάτια μου σαν κινηματογραφική σκηνή …


Έλενα Γανδά

Οι φωτογραφίες που καταγράφουν το εσωτερικό  των σπιτιών φανερώνουν αισθητικά στοιχεία των ενοίκων, διηγούνται ιστορίες για αυτούς και τους προγόνους τους, στοιχειοθετούν  χρονικές περιόδους , κοινωνικές συνθήκες, χαρακτήρες , ευαισθησίες και  συνήθειες.


Έλενα Γανδά

Μια τρυφερή στιγμή ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, ένα αυθόρμητο, άμεσο κλικ. Με συγκινούν οι φωτογραφίες που καταγράφουν ανθρώπους σε μικρές τρυφερές καθημερινές στιγμές της ζωής τους.


Η ‘Ελενα Γανδά επιλέγει … Πέτρο Κοτζαμπάση.

Πέτρος Κοτζαμπάσης

Από τις πρώτες φωτογραφίες του Πέτρου Κοτζαμπάση που αντίκρισα το 2008 που τον γνώρισα, ήταν το πορτραίτο αυτού του νεαρού μουσικού (μέλος πλανόδιας Βαλκάνιας μπάντας…) Ο τρόπος που αποτύπωσε ο φωτογράφος τη στάση του σώματος  και κυρίως την έκφραση του προσώπου του,  είναι για μένα  συγκλονιστικός.

Αυτή η έκφραση του προσώπου του που κουβαλά την αθωότητα της ηλικίας του μαζί με την πρόωρη ωριμότητα,  με συγκίνησε βαθειά. Υπάρχει μια λανθάνουσα  συστολή, μια υποψία μειδιάματος  αλλά και  μια ευθύτητα και περηφάνια στο στήσιμό του. Τέλος,  το βλέμμα μου αιχμαλωτίζεται από τα χέρια του που κρατούν το καπέλο.

Θαυμάζω τη δουλειά  του Πέτρου Κοτζαμπάση κι ας φωτογραφίζουμε εντελώς διαφορετικά πράγματα. Σταθερά ασπρόμαυρος ,  ανθρωποκεντρικός ,  κινηματογραφικός , οι συνθέσεις του ζηλευτές, η ματιά του ρεαλιστική αλλά και συγκινητική.


Info (σε πρώτο πρόσωπο):
Γεννήθηκα και ζω στη Θεσσαλονίκη. Με τη Φωτογραφία ασχολούμαι  σοβαρά τα τελευταία 15 χρόνια. Στην εποχή της άμεσης και έντονης οπτικής πληροφορίας μέσω διαδικτύου, ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή με αμέτρητους δημιουργούς απ όλο τον κόσμο και ποικίλο φωτογραφικό υλικό.  Σ΄ αυτό το πλαίσιο και  στην πληθώρα εξαιρετικών φωτογράφων που δημιουργούν στη χώρα μου, προσωπικά αισθάνομαι ασήμαντη κουκίδα.  Ωστόσο, με συγκινεί μέσα από τον φωτογραφικό μου φακό να ανακαλύπτω ή να δημιουργώ ιδιαίτερες ατμόσφαιρες – είτε σε εξωτερικούς είτε σε εσωτερικούς  χώρους- να στήνω μικρά δικά μου φωτογραφικά σύμπαντα ενώ ταυτόχρονα με ενδιαφέρει  να προσεγγίζω φωτογραφικά ανθρώπους. Όσο διαρκεί αυτή η συγκίνηση θα συνεχίζω να φωτογραφίζω. Η ενασχόληση με τη Φωτογραφία  είναι η προσωπική μου ψυχοθεραπεία…