Η Δώρα Τσιτσικλή επιλέγει …

Η Δώρα Τσιτσικλή επιλέγει …

Για το photologio, η φωτογράφος Δώρα Τσιτσικλή ανασύρει από το προσωπικό της αρχείο 4+1 αγαπημένες της φωτογραφίες, και μας τις παρουσιάζει μαζί με προσωπικές σκέψεις και αναμνήσεις …


Δώρα Τσιτσικλή

Στις φωτογραφίες μου τα πόδια αποκτούν ρόλο πρωταγωνιστικό — όχι ως φετιχιστικό αντικείμενο, αλλά ως φορέας ακινησίας ή κίνησης και σιωπηλής έκφρασης. Με ενδιαφέρει η εικόνα τους ως μέρος του σώματος που, όταν απομονώνεται στο κάδρο, αποκαλύπτει μια ειλικρίνεια διαφορετική από εκείνη του προσώπου. Είναι οι σιωπηλοί αφηγητές των διαδρομών που έχουμε διανύσει, με δισταγμό, με βιασύνη, με χαρά ή με φόβο.
Είναι  η σύνδεση με το έδαφος, με τη Γη, με το εδώ και τώρα. Όσο το βλέμμα μας χάνεται ψηλά ή μπροστά, τα πόδια μας κρατούν στο παρόν. Είναι το πιο ταπεινό αλλά και πιο δυνατό κομμάτι μας.


Δώρα Τσιτσικλή

Η φωτογραφία αυτή, μέρος του φωτογραφικού μου project Dementia, είναι φόρος τιμής σε εκείνους που χάνονται αργά μέσα στους ίδιους τους χώρους που κάποτε όριζαν την ταυτότητά τους. Είναι μια στιγμή σιωπής, αλλά και μνήμης. Μια υπενθύμιση ότι πίσω από κάθε θολή φιγούρα, υπάρχει μια ζωή γεμάτη ιστορίες.
Η άνοια δεν σβήνει μόνο το παρελθόν.
Θολώνει και το παρόν.
Ένα άδειο πιάτο, ένα όνομα στην άκρη της γλώσσας, ένα βλέμμα που δεν σε αναγνωρίζει. Τα μαχαιροπίρουνα, πεταμένα άτσαλα. Κανένα γεύμα, καμία μνήμη. Ίσως υπήρξε, ίσως όχι. Ίσως ξεχάστηκε πριν καν συμβεί.


Δώρα Τσιτσικλή

Έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει σε έναν τόπο που περικλείεται από λίμνες, αυτές δεν ήταν για μένα απλώς τοπία· ήταν παρουσίες. Ένα είδος σιωπηλής, σχεδόν υπερβατικής ενέργειας, που ακόμα και σήμερα με ακολουθεί πίσω από τον φακό. Γιατί οι λίμνες έχουν κάτι το ανεξήγητα απόκοσμο. Δεν είναι απλώς το νερό ή το τοπίο γύρω τους — είναι η σιωπή τους, σχεδόν απειλητική κάποιες φορές, και αυτή η στατικότητα που μοιάζει έξω από τον χρόνο. Οι λίμνες δεν δείχνουν απλώς αυτό που έχουν μπροστά τους· αντανακλούν κάτι βαθύτερο, κάτι που δεν βλέπεις με την πρώτη ματιά. Κάθε φορά που τις φωτογραφίζω, νιώθω σαν να προσπαθώ να συλλάβω ένα μυστικό που δεν λέγεται, μόνο υπονοείται. Είναι σαν να ακουμπάς κάτι ιερό, αρχέγονο, σχεδόν εξωπραγματικό.
(Σημ.: Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στην αποξηραμένη πλέον λίμνη Κορώνεια το Νοέμβρη του 2024)


Δώρα Τσιτσικλή

Φωτογραφίζω γιατί θέλω να δημιουργήσω αφήγηση, όχι απλά εικόνες.
Δεν με ενδιαφέρει απλώς μια “όμορφη” φωτογραφία. Θέλω να λέει κάτι, να σε κάνει να σταματήσεις, να νιώσεις ή να σκεφτείς.
Ειδικά στα πορτρέτα, με ενδιαφέρει να συναντήσω πρώτα το πρόσωπο μέσα από τη σιωπή της εικόνας. Όχι να του μιλήσω ή να το “αναλύσω”, αλλά να το αισθανθώ. Δε με ενδιαφέρει η “ομορφιά” με την κλασική έννοια. Αναζητώ πρόσωπα που έχουν κάτι να πουν, ακόμη κι αν δεν ξέρουν τι: κάτι ιδιαίτερο, ένα βλέμμα, μια υφή στο δέρμα, μια παρουσία που σου τραβά την προσοχή χωρίς να φωνάζει.
Μου είναι πιο δύσκολο να φωτογραφίσω ανθρώπους που ήδη γνωρίζω καλά. Όταν ξέρω την ιστορία και τα βιώματά τους, είναι σαν να κουβαλάω ήδη μια “εικόνα” τους μέσα μου. Και αυτό με εμποδίζει να τους δω φρέσκα, καθαρά.
Η κάμερα, για μένα, είναι μέσο πρώτης γνωριμίας. Θέλω να αφήνω χώρο στην εικόνα να μου αποκαλύψει κάτι απρόσμενο. Με τους οικείους, αυτό το μυστήριο κάπως λείπει — και τότε το φωτογραφικό ένστικτο δεν ενεργοποιείται το ίδιο έντονα.


Η Δώρα Τσιτσικλή επιλέγει … Arno Minkkinen

Arno Rafael Minkkinen

Μου αρέσει ο Arno Minkkinen γιατί μέσα από τις φωτογραφίες του δείχνει μια μοναδική σύνδεση του σώματος με τη φύση. Με γοητεύει ο τρόπος που ενώνει άνθρωπο και φύση σε μια ενιαία, σχεδόν μαγική μορφή. Το σώμα του, συνήθως γυμνό, δεν λειτουργεί ως εργαλείο προβολής, αλλά ως μέσο εξερεύνησης — είναι μέρος του τοπίου, σαν πέτρα, νερό ή δέντρο. Αυτή η προσέγγιση με κάνει να σκέφτομαι τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση με έναν πιο ουσιαστικό και σχεδόν ποιητικό τρόπο.


Info
Η Δώρα Τσιτσικλή γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία και Γλωσσολογία. Είναι ελεύθερη επαγγελματίας.
Ασχολείται με τη Φωτογραφία από το 2019 έχοντας παρακολουθήσει σεμινάρια δημιουργικής φωτογραφίας, πορτρέτου, κυανοτυπίας και σκοτεινού θαλάμου.
Συμμετέχει σε ομαδικές εκθέσεις και φωτογραφικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ενώ φωτογραφίες της έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά.
Αγαπά τα ιδιαίτερα πρόσωπα, τα περιβαλλοντικά πορτρέτα και τις φωτογραφίες που διηγούνται ιστορίες.
Insta: https://www.instagram.com/dora_diodona?igsh=bXFmOGduM2Qzc2cx