Τάσος Σκλαβούνος – Reflections
Πριν 5 περίπου χρόνια, ξεκίνησα να μελετάω θεωρίες πάνω στα πολλαπλά σύμπαντα. Μια τεράστια βιβλιοθήκη στο διαδίκτυο, από μελέτες, εργασίες, θεωρητικές προσεγγίσεις. Μέσα στις αναζητήσεις μου έπεσα πάνω σε αυτή τη φράση: «Υπάρχει άραγε ένα αντίγραφό σας, ένα άτομο που δεν είναι εσείς, αλλά ζει σε έναν πλανήτη αντίστοιχο. Η ζωή αυτού του ατόμου είναι αλλά εκεί, σ’ αυτόν τον άλλο κόσμο. Η ιδέα ενός τέτοιου alter ego ακούγεται περίεργη και αδιανόητη, αλλά απ’ ότι φαίνεται ίσως πρέπει να ζήσουμε μαζί της, καθώς υποστηρίζεται από αστρονομικές παρατηρήσεις. Το απλούστερο και πιο δημοφιλές κοσμολογικό μοντέλο σήμερα, προβλέπει ότι έχετε έναν «διττό», ένα αντίγραφό σας σε έναν γαλαξία περίπου 10 στην 1028 μέτρα από εδώ.» Αυτή η σκέψη με οδήγησε στο να προσπαθήσω να εικονοποιήσω τους δικούς μου παράλληλους κόσμους.
Άρχισα να σκέφτομαι πως θα ήταν σε εικόνα, αυτό το «διττό». Άρχισα να στήνω το concept πρώτα στο μυαλό μου, παράλληλα μελέταγα διάφορες θεωρίες, χαόθηκα μάλλον με όλα αυτά.
Αποφάσισα να ξεκινήσω από την επιλογή της χρωματικής παλέτας, κινήθηκα στο ψυχρό μπλε λόγω της έλλειψης θερμότητας στο σύμπαν, αλλά μου έλειπε ένα βασικό στοιχείο η κίνηση, και πως αυτή θα επιτευχθεί στο studio χωρίς την χρήση photoshop ή μέσω φωτογραφικής τεχνικής long exposure, γιατί ο σκοπός ήταν η σημειακή, επιλεκτική κίνηση. To άφησα λίγο στην άκρη λοιπόν για να σκεφτώ το φως και την τεχνική, κατέληξα στο low key σε πρώτη φάση, τονικότητες από 0 έως 5 του ζωνικού συστήματος από τον δάσκαλο Αnsel Αdams. Το αποτέλεσμα του πειραματισμού ήταν, εξαιτίας του λευκού φορέματος να εμφανιστούν και οι ζώνες 7 έως 8 στην εικόνα. Οπότε είχα ένα συνδυασμό high & low key, κάτι που μου άρεσε και το κράτησα. Έτσι είναι ο πειραματισμός, δοκιμάζεις κάτι, παράγεται πολλές φορές κάτι άλλο από αυτό που περίμενες, και αν σου αρέσει το συνεχίζεις, αλλιώς ξεκινάς πάλι από την αρχή.
Αφού έκανα τις πρώτες μου δοκιμές χωρίς επιλεκτική κίνηση, μου έλειπε το alter ego. Θυμήθηκα τους παραμορφωτικούς καθρέφτες του Andre Kertesz και ξεκίνησα να το δοκιμάζω για να πετύχω την αντανάκλαση. Το εγχείρημα ήταν πολύ δύσκολο, ορισμένες φορές απογοητευτικό. Μετά από πολλές – πολλές δοκιμές τελικά το σταμπιλάρισα.
Όμως η ιδέα της κίνησης ήταν κάτι που έλειπε, βλέποντας τον κατάλογο της Cokin είδα ένα φίλτρο που μου κίνησε το ενδιαφέρον, το filter super speed (p217), το έψαξα, σπάνιο να το βρεις στην Ελλάδα, τελικά το βρήκα, το αγόρασα και άρχισα να πειραματίζομαι και πάλι. Ο στόχος επιτεύχθηκε, και όλα ήταν έτοιμα πια για να ξεκινήσει το project.
Έτσι δημιουργήθηκαν αυτές οι εικόνες με την θεωρία των fractals να επικρατεί.
«Το πολλαπλό Σύμπαν φαίνεται σαν ένα αυξανόμενο fractal, που δημιουργεί πληθωριστικές περιοχές, και καθεμιά τέτοια περιοχή, επεκτείνεται και ψύχεται σ’ ένα νέο Σύμπαν. Οι κβαντικές διακυμάνσεις που προκαλούν τον χαοτικό πληθωρισμό, θα μπορούσαν να προκαλέσουν διαφορετικά σπασίματα της συμμετρίας σε άλλες φυσαλίδες. Έτσι εξηγείται η ύπαρξη πολλαπλών Συμπάντων μέσα σε κάποιο είδος χωροχρονικού αφρού. Κάθε Σύμπαν υπάρχει σε ένα κλειστό όγκο χώρου και χρόνου. Το Σύμπαν μας είναι μόνο ένα από τα πολλά που αναπτύχθηκαν.»
Εγώ ξεκίνησα να δημιουργήσω ένα πλάσμα και το alter ego του. Μέσα από τα σχήματα και τις συμμετρίες όμως, δημιουργήθηκε κάτι τελείως διαφορετικό. Πλάσματα, που ο καθένας μας μπορεί να δει και να αποκωδικοποιήσει με την δική του φαντασία, να τους δώσει όποιο όνομα θέλει, (πεταλούδες, άγγελος, τόξο κλπ). Τελικά, ίσως οι εικόνες μου να μην είναι τόσο μακριά από τον αρχικό μου στόχο, αν σκεφτώ ότι εικονοποίησα ένα πιθανό σημείο στο οποίο, οι παράλληλοι κόσμοι εφάπτονται.
Για την σειρά “reflections” χρησιμοποιήθηκε η fuji xpro2 με τον xf 14/f2,8 και μία γεννήτρια με μία κεφαλή της balcar.
Tάσος Σκλαβούνος
H συγκεκριμένη φωτογραφική σειρά του Τάσου Σκλαβούνου, φωτογράφου/φωτιστή, δασκάλου και ιδρυτικού μέλους της καλλιτεχνικής εταιρείας Modus Faciendi και της Σχολής Calderone, με τίτλο «Reflections» βραβεύτηκε τον περασμένο Δεκέμβριο στο International Filter Photo Contest 2021 που διοργανώνεται από Kenko/Tokina/Hoya/Cokin στην Ιαπωνία. Η βράβευση αφορά την κατηγορία «Excellent Works».
Bio
O Tάσος Σκλαβούνος είναι φωτογράφος/φωτιστής. Ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής εταιρείας Modus Faciendi και του Calderone. Έχει δημιουργήσει το φωτογραφικό εργαστήρι του Calderone, όπου και διδάσκει από το 2009. Ασχολείται με την διαφημιστική φωτογραφία αλλά και την καλλιτεχνική φωτογραφία, λάτρης των αναλογικών μηχανών και συγκεκριμένα του μεσαίου και του μεγάλου φορμά.
Από το 2000 επιμελείται εικαστικά θεατρικές/χορευτικές παραστάσεις με την χρήση του φωτός, έχει φωτίσει πάνω από 250 παραστάσεις σε Ελλάδα και Eξωτερικό.
Ασχολείται με τον κινηματογράφο ως διευθυντής φωτογραφίας, έχει γυρίσει πάνω από 25 ταινίες μικρού μήκους, δικές του αλλά και άλλων σκηνοθετών, καθώς και trailer παραστάσεων, video clip, έχει καλύψει βιντεοσκοπώντας, διαλέξεις, εκδηλώσεις, γάμους και βαπτίσεις. Διδάσκει ανάλυση και ανάγνωση εικόνας, χρήση του φωτός, ειδικές τεχνικές (high key, low key), σκοτεινό θάλαμο, ειδικές τεχνικές εκτύπωσης του 19ου αιώνα και καλλιτεχνική κατεύθυνση.
www.calderone.gr
www.instagram.com/diariesofdailymadness/
Tasos Sklavounos – Reflections
About 5 years ago, I started studying multiverse theories. A huge online library of studies, papers, theoretical approaches. In my searches I came across this phrase: “Is there a copy of you, a person who is not you, but lives on a corresponding planet. The life of this person is but there, in this other world. The idea of such an alter ego sounds strange and unimaginable, but it seems we may have to live with it, as it is supported by astronomical observations. The simplest and most popular cosmological model today predicts that you have a “double”, a copy of you in a galaxy about 10 by 1028 meters from here.” This thought led me to try to visualize my own parallel worlds.
I began to think how it would depict itself, this “double”. I started to set up the concept at first in my mind, while at the same time I was studying various theories, I was rather lost within it all.
I decided to start from the choice of the color palette, I moved towards the cold blue due to the lack of heat in the universe, but I was missing a key element – the movement, and how it will be achieved in the studio without the use of photoshop or through a long exposure technique, because the the purpose was the pointed, selective movement. So, I put it aside for a bit to think about the light and the technique, I ended up using low key in the first phase of the experimentation, tonality from 0 to 5 of Ansel Adams’ zonal system. The result of the experiment was that, because of the white dress, zones 7 to 8 also appeared in the image. So I had a combination of high & low key, which I liked and so I kept it. That’s how experimentation is, you try something, many times something completely different than what you expected is produced, and if you like it you continue, otherwise you start again from the beginning.
After going through my first tests without selective movement, I was missing the alter ego. I remembered Andre Kertesz’s distorting mirrors and started working with it to achieve the reflection. The undertaking was very difficult, sometimes frustrating. After many – many trials I finally got it stabilized.
But the idea of movement was something that was missing, and while browsing the Cokin catalog I saw a filter that piqued my interest, the filter super speed (p217), I searched for it, although difficult to find it in Greece, I managed to finally find it, I bought it and started to experiment again. The goal was achieved, and everything was ready for the project to begin.
And so these images were created, with the theory of fractals prevailing.
“The multiverse appears as a growing fractal, creating inflationary regions, and each such region expands and cools into a new Universe. The quantum fluctuations that cause chaotic inflation could cause different symmetry breaking in other bubbles. This explains the existence of multiple Universes within some kind of space-time foam. Each Universe exists in a closed volume of space and time. Our Universe is just one of many that developed.”
I set out to create a creature and its alter ego. Through the shapes and symmetries, however, something completely different was created. Creatures that each of us can see and decode with our own imagination, give them any name we want (butterflies, angel, bow, etc.). After all, maybe my images are not so far from my original goal, if I take into consideration that I have visualized a possible point where, the parallel worlds touch one another.
For the “Reflections” series, the Fuji xpro2 with xf 14/f2.8 lens and a generator with a Balcar head were used.
Tasos Sklavounos
The specific photographic series of Tasos Sklavounos, photographer/light designer, teacher and founding member of the artistic company Modus Faciendi and the Calderone School, entitled “Reflections” was awarded last December at the International Filter Photo Contest 2021 organized by Kenko/Tokina/Hoya/Cokin in Japan. The award was at the “Excellent Works” category.
Bio
Tasos Sklavounos is a photographer/light designer. Founding member of the art company Modus Faciendi and Calderone. He has created the Calderone photography workshop, where he has been teaching since 2009. He deals with advertising photography as well as artistic photography, a lover of analog cameras and specifically medium and large format.
Since 2000 he has been curating visual theater/dance performances with the use of lights and has worked in over 250 shows in Greece and abroad.
He also works in cinema as a director of photography, he has shot over 25 short films, his own and of other directors, as well as show trailers and video clips. He has filmed lectures, events, weddings and baptisms. He teaches image analysis and image reading, the usage of light, various special techniques (e.g. high key, low key), darkroom, specialized printing techniques from the 19nth century and artistic direction.
www.calderone.gr
www.instagram.com/diariesofdailymadness/
Απόδοση αγγλικού κειμένου από τον Ηλία Σταθόπουλο
