Η φωτογραφία αιχμαλωτίζει μια σκηνή σε πραγματικό χρόνο.
Τη στιγμή της λήψης όμως, κάποιες πλευρές της ήταν αθέατες ή δεν προσέχτηκαν ή δεν αξιολογήθηκαν.
Φανερώνονται έτσι νέες σχέσεις, νέα δεδομένα και πολλές φορές η εικόνα αποκτά μια νέα διαφορετική εννοιολογική σημασία.
Όσο αυθαίρετο και τυχαίο δείχνει μερικές φορές να είναι το κάδρο μιας φωτογραφίας, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η αποσαφήνιση του σκηνικού της, άρα της ίδιας της εικόνας.
Εικόνες λοιπόν που εννοιολογικά είναι ασαφείς και απροσδιόριστες στην θέαση τους, τις «ξαναδιαβάζω» για ένα … στιγμιαίο επαναπροσδιορισμό …
The photo captures a scene in real time. But at the time of taking, some aspects were invisible or were not noticed or evaluated.
This reveals new relationships, new facts and often the image acquires a new different conceptual meaning.
The more arbitrary and accidental seems to be sometimes the photo frame, the more difficult it is to clarify its scene, that is the image itself.
So images that are conceptually unclear and unspecified in their view, I “read” them again for an … instant redefinition …
Info:
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Χανιά της Κρήτης. Τώρα ζει στο Χαλάνδρι.
Ασχολείται με τη φωτογραφία (θα έλεγα συστηματικά) από το 2012, μέχρι τότε τον απορροφούσε, για 37 χρόνια, η Πληροφορική!
Έχει παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια και έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και διαγωνισμούς με αρκετές διακρίσεις.
Είναι ενεργό μέλος της φωτογραφικής ομάδας «PHOTOPIA». Παράλληλα συμμετέχει και σε άλλες ομάδες φωτογραφίας όπου ….εξακολουθει να μαθαίνω!
“Η φωτογραφία είναι για μένα όλα τα πράγματα που δεν θέλω να ξεχάσω τη στιγμή που τα βλέπω, στο χώρο που βρίσκομαι, κινούμαι, ακούω και παρατηρώ ..
Δεν μπορεί να είναι αντικειμενική, αλλά μπορεί να είναι μια συνεχής υπενθύμιση ότι ο κόσμος δεν είναι αυτό που βλέπουμε.
Είναι δημιουργία, επικοινωνία, αφήγηση.
Με άλλα λόγια, είναι αυτό το απροσδιόριστο και ασαφές που σε οδηγεί σε μια προσωπική προσέγγιση σε αυτό που βλέπεις, διαβάζεις ή ακούς και που προσπαθείς να το αναλύσεις χωρίς να το πετυχαίνεις.. πάντα.
Μου αρέσει να φτιάχνω ιστορίες, σαν ένας παραμυθάς της φωτογραφίας (βρίσκοντας την κατάλληλη οπτική γωνία), γιατί όπως λέει και ο Ansel Adams , ”Δεν κάνεις μια φωτογραφία απλά με την κάμερα. Όταν φωτογραφίζεις «κουβαλάς» μαζί σου όλες τις εικόνες που έχεις δει, τα βιβλία που έχεις διαβάσει, τη μουσική που έχεις ακούσει, τους ανθρώπους που έχεις αγαπήσει “.
Μου αρέσει να μοιράζομαι αυτά που βλέπω και αντιλαμβάνομαι, με την προσδοκία της κατανόησης.
Δεν φωτογραφίζω έχοντας στόχους και προθέσεις.
Δεν προσπαθώ να «φτιάξω» κάποια έννοια (concept) εκ των προτέρων.
Με ενδιαφέρει να δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα ένας σπινθήρας μέσα από το κάδρο της ή από ένα τμήμα του, που ίσως καταφέρει να προτρέψει τον θεατή να δημιουργήσει τις δικές του αφηγήσεις.
Να μας πάει σε ταξίδια που δεν περιμέναμε να πάμε.
Δεν προσδιορίζομαι σε ένα συγκεκριμένο είδος φωτογραφίας και δεν πιστεύω στους φωτογραφικούς διαχωρισμούς….. στην κατηγοριοποίηση. Η δύναμη μιας φωτογραφίας είναι να «εμπεριέχει -αποδίδει», όλες τις… «κατηγορίες»….”
Αντώνης Γιακουμάκης
https://sites.google.com/view/antonis-giakoumakis/home
https://www.facebook.com/agiakoumakis
https://www.instagram.com/giakoumakis_antonis/
https://www.behance.net/antonisgiakoumakis
He was born and raised in Chania, Crete. He lives now in Chalandri, Attica.
He has been involved in photography (systematically) since 2012, until then he was “absorbed”, for 37 years, by IT!
He has attended many seminars and participated in group exhibitions and competitions with several distinctions.
He is an active member of the photography group “PHOTOPIA”. At the same time he participates in other photography groups where …He is still learning!
“Photography is for me all the things that I do not want to forget in the moment I see them, in the space where I am found, I move, I listen and I observe.
It may not be objective, but it can be a constant reminder that the world is not what we see.
It’s creation, communication, storytelling.
In other words, it is this indefinable and unclear that leads us to a personal approach to what you see, read or hear and try to analyze it without every time, succeeding!
I like to create stories, like a storyteller of photographs (finding the appropriate point of view), for according to Ansel Adams, “You don’t make a photograph just with a camera. You bring to the act of photography all the pictures you have seen, the books you have read, the music you have heard, the people you have loved.”
I love to share what I see and perceive, with the expectation of comprehension.
I do not photograph with goals and intentions.
I am not trying to “make” a concept in advance.
I am interested in creating an atmosphere of a spark through its frame or a part of it, which may manage to urge the viewer to create his own narratives.
To take us on trips that we did not expect to go.
I am not identified as a certain type of photographer and I do not believe in photographic discriminations… in categorizations. The power of a photograph is to “embody-render” all the “categories””.
Antonis Giakoumakis
https://sites.google.com/view/antonis-giakoumakis/home
https://www.facebook.com/agiakoumakis
