Αιθιοπία – Το παραμύθι της σκόνης
Το παραμύθι της σκόνης – Αιθιοπία
Γράφει και φωτογραφίζει η Αθηνά Πέρκα
Αθηνά Πέρκα
Υπάρχουν πολλά παραμύθια, τα οποία είτε μπορεί να τα διηγηθεί κάποιος, είτε μπορεί να ακούσει.
Ωστόσο θαρρώ πως είναι σπάνια εκείνα τα παραμύθια που μπορεί κανείς να δει κι ακόμη πιο σπάνια εκείνα τα παραμύθια που μπορεί κάποιος μέσα τους να ταξιδέψει.
Ένα τέτοιο παραμύθι λοιπόν για μένα ήταν το παραμύθι της σκόνης στην Αιθιοπία.
Στο κέρας της Αφρικής η λέξη “τουρισμός” δεν έχει καμία σχέση με όσα μπορεί να φέρει συνειρμικά στο μυαλό του ο μέσος δυτικός άνθρωπος. Εκεί σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός.
Μια χώρα με ιστορία αιώνων, γεμάτη θρύλους και παραδόσεις και κουλτούρες μοναδικές.
Τούτο το παρεξηγημένο μέρος από τον υπόλοιπο “πολιτισμένο ” κόσμο, κοιμάται ακόμη ύπνο βαθύ στην αγκάλη της ιστορίας, μίλια μακριά από το βασίλειο του γκρίζου χρώματος όπου κυριαρχούν βιομηχανικές πολυτέλειες και ατελείωτα φώτα. Γνωρίζει να υποδέχεται τους επισκέπτες του με μεγάλη γενναιοδωρία στην ευλογημένη γη του.
Μαζί με ασφυκτικά γεμάτα, παμπάλαια λεωφορεία, περιμένουμε καρτερικά μαζί με τους ντόπιους να διασχίσουμε ατέλειωτους χωματόδρομους προς τον εύφορο Νότο.
Αθηνά Πέρκα
Αφήνουμε παρθενικά τοπία, χωριά με καλύβες, δρόμους συννεφιασμένους με σκόνη και κατάμεστους από λεπτεπίλεπτα ζώα. Άνθρωποι, γέροι και νέοι, ζωντανά, κάρα και ποδήλατα, τρίκυκλα μηχανοκίνητα, φορτηγά και λεωφορεία με δεκάδες κόσμο και μπαγάζια πάνω στην οροφή τους. Πανέμορφες γυναίκες και παιδιά, κουβαλούν για χιλιόμετρα νερό στα πλαστικά μπιτόνια. Στις όχθες των ποταμών, κάποιοι σαπουνίζονται, άλλοι κάνουν μπουγάδα ενώ φωνές παιδιών τραγουδιστές μας έλκουν κοντά στο νερό, εκεί όπου παίζουν ανέμελα, γυμνά. Αεικίνητα, έτοιμα να σου εξιστορήσουν δεκάδες ιστορίες με μια μόνο ματιά, χωρίς να μιλάμε καν την ίδια γλώσσα. Φωτογραφίζουμε νοιώθοντας την πηγαία μας Χαρά, γινόμαστε παιδιά..
Αθηνά Πέρκα
Τελικός προορισμός η πανέμορφη κοιλάδα του Όμο με τις πανάρχαιες φυλές που ζουν χαμένες στην φύση, από την φύση. Χωρίς τεχνολογία, χωρίς ηλεκτρισμό, χωρίς τρεχούμενο νερό. Θέλουν λίγα, χρειάζονται ελάχιστα, βιώνουν το απέριττο. Αυτό που λησμόνησαν οι άνθρωποι των δυτικών πόλεων, “εσκεμμένα?”, πως η ομορφιά προσφέρει την αέναη εμπειρία της αποδοχής ικανοποιώντας πλήρως την ισορροπία και την αρμονία με την φύση.
Φωτογραφίζω την ομορφιά της παρθένας φύσης που συνδυάζει ερήμους, σαβάνες, ποταμούς, απέραντες κοιλάδες, μυστήρια, πανάρχαια μνημεία, βιβλικά πρόσωπα, κυνηγούς, ψαράδες και πολεμιστές να ξεδιπλώνονται όλα μαζί σε μια πανδαισία χρωμάτων
Φωτογραφίζω τους ανθρώπους των φυλών Hamer,Konso, Karo, Mursi, Dassenech. Η κάθε φυλή μιλά μία και μοναδική, την δική της διάλεκτο, διατηρώντας τη βαθιά ριζωμένη ταυτότητά της.
Αθηνά Πέρκα
Προικισμένες με μια άγρια ομορφιά μπρος στα μάτια μου εμφανίζονται οι γυναίκες των διαφορετικών φυλών με φορεμένα πάνω τους τα παράξενα κοσμήματα μιας άλλης, πρωτόγνωρης εποχής. Περιδέραια με πολύχρωμες χάντρες. Έντονο, πολύ χρώμα. Φτιαγμένα με σπόρους, ξύλα, χώμα και ό.τι προσφέρει η φύση. Piercings και περίτεχνα σχέδια κοσμούν πρόσωπα και σώματα. Μαλλιά κατακόκκινα, βαμμένα από βούτυρο και χώμα και πήλινα πιατάκια που μεγεθύνουν τραβώντας το κάτω χείλος.
Αθηνά Πέρκα
Γυναίκες ημίγυμνες καλυμμένες με ένα κομμάτι ύφασμα, ένα δέρμα ζώου, μοιάζουν από μακριά με συγχρονισμένες μπαλαρίνες που χορεύουν ρυθμικά μες την απεραντοσύνη της ερήμου.
Αθηνά Πέρκα
Καλύβες από άχυρο και λάσπη όπου στο κέντρο τους σιγοκαίνε φωτιές. Από τις μικροσκοπικές πόρτες, πότε αντίκρυ από ερήμους και πότε αντίκρυ από ποτάμια, ευωδιάζει η άγρια φύση με τις μυρωδιές που δραπετεύουν από τις παραδοσιακές τους κατσαρόλες.
Αξιαγάπητοι γηγενείς με μια μοναδική ευγένεια και καλοσύνη, που όμοια βρίσκεις μόνο και πέρα από τα παραμύθια..
Ένας τόπος γεμάτος ζωηράδα, με ξεχωριστή φυσική ομορφιά, με μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς και φιλόξενους, γελαστούς ανθρώπους που συνθέτουν με αυθορμητισμό και αξιοπρέπεια την εξαιρετικά δύσκολη καθημερινότητα της Αιθιοπίας, χωρίς να εμφανίζουν την επίπλαστη ευτυχία των δυτικών κοινωνιών.
Αγκαλιές και χειραψίες γεμάτες, καθαρές από χειρώνακτες που δεν δίσταζαν να σφίξουν τα δικά σου, έτσι, όπως έχουμε πια ξεχάσει στην γεμάτη καθημερινότητά μας.
Αθηνά Πέρκα
Μια απόδραση στην αχίλλειο φτέρνα της ανθρωπότητας, εκεί που παρελθόν, παρόν και μέλλον ενώνονται σε μια λεπτή γραμμή γήινης σκόνης. Ένας τόπος όπου το διάχυτο φως του ήλιου ανακατεύεται με τα σύννεφα της σκόνης, ατάκτως ερριμένα, δημιουργώντας μικρές και διαφορετικές ιστορίες, που στο τέλος ενώνονται και καθορίζουν όλα εκείνα που είδες, όλα όσα άγγιξες, όσα μύρισες κι όλα όσα φαντάστηκες, δημιουργώντας ετούτο το παραμύθι.
[Κοιλάδα ποταμού Όμο – Φεβρουάριος 2019, Φεβρουάριος 2020]
Info (σε πρώτο πρόσωπο)
Γεννήθηκα και ζω στην Φλώρινα
Είμαι απόφοιτος της Οδοντιατρικής Σχολής του ΑΠΘ
Με την φωτογραφία ασχολούμαι 12 χρόνια. Έχω κάνει πέντε ατομικές εκθέσεις και έχω συμμετάσχει σε ομαδικές
Ταξιδεύοντας σε διάφορες χώρες και ηπείρους, σε διαφορετικές κουλτούρες και πολιτισμούς, φωτογραφίζω τους ανθρώπους στην καθημερινότητά τους, τον τρόπο ζωής τους και τις παραδόσεις τους
Και κάθε φορά επιστρέφω φορτωμένη φωτογραφίες, εμπειρίες και καινούργιες φιλίες
*Ευχαριστώ την Photo – 4D DreamCoach και φίλη μου Μάρω Κουρή, που με εμπιστοσύνη συμμετέχω στα βιωματικά, φωτογραφικά κι αυτογνωσιακά εργαστήριά της, στην Αιθιοπία και όπου αλλού.
Αιθιοπία
