Θυμήσου τον Σεπτέμβρη (ΙΙΙ)
Photo: Λίλη Ζουμπούλη
Αν διαβάσετε τα ποιήματά μου
και σκεφτείτε πως δεν πρέπει να σβήσουν
όπως τα άτυχα αστέρια,
αν ραγίσει λίγο η καρδιά σας
πατώντας το πρώτο σκαλοπάτι στο φτωχόσπιτο της συλλογής που κρατάτε,
δείξτε μου το χαμόγελό σας.
Μου αρκεί να πιστεύω ακόμα στα όνειρά μου.
Η ποίηση δεν πρέπει να χάνεται στον παγωμένο αέρα της εποχής μας,
όπως τα ωραία οράματα των πουλιών και των ανθρώπων.
Να τραγουδάει κανείς με δάκρυα ή να κλαίει από χαρά,
καλύτερα
από το να βλέπει τους θεούς
-τόσους πολλούς αλήθεια-
να μαλώνουν μεταξύ τους.
Αξίζω άραγε την προσοχή σας,
όταν πρόκειται να σβήσω κι εγώ
όπως τόσα άλλα,
ετοιμοθάνατα κεριά του κόσμου;
(Δημήτρης Αγραφιώτης)
