Ralph Eugene Meatyard – Ο φωτογράφος πίσω και εμπρός από τις μάσκες
Am I looking at a mask or am I the mask being looked at?
Ralph Eugene Meatyard
Ralph Eugene Meatyard
Ο Ralph Eugene Meatyard γνωστός για τα αινιγματικά πορτρέτα του και τη χρήση πολλαπλών εκθέσεων. Αν και δεν κέρδισε μεγάλη αναγνώριση κατά τη διάρκεια της ζωής του, οι «στοιχειωμένες» εικόνες του τον έχουν καθιερώσει από τότε ως βασική φιγούρα στην αμερικανική φωτογραφία.
Γεννημένος στις 15 Μαΐου 1925 στο Normal του Illinois, εντάχθηκε στο Ναυτικό κατά το τέλος του Β ‘ Παγκοσμίου Πολέμου χωρίς να δει καμία μάχη. Αφού επέστρεψε από τον πόλεμο, ο Meatyard σπούδασε για να γίνει οπτικός και λίγο αργότερα δέχτηκε δουλειά σε μια εταιρεία οπτικών στο Lexington του Kentucky.
Ralph Eugene Meatyard
Αρχικά ήρθε σε επαφή με τη φωτογραφία το 1950 μέσω της δουλειάς του, η οποία πουλούσε οπτικό και φωτογραφικό εξοπλισμό. Αφού αγόρασε την πρώτη του κάμερα, ο Meatyard μπήκε στο Lexington Camera club και έμαθε πολλά από τα βασικά του μέσου μέσω του δασκάλου του Van Deren Coke. Ο Meatyard συνέχισε την εκπαίδευσή του στα μέσα της δεκαετίας του 1950, όπου παρακολούθησε ένα καλοκαιρινό μάθημα φωτογραφίας που δίδασκαν οι Henry Holmes Smith και Minor White στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα. Ο Minor White του σύστησε βιβλία σχετικά με τη φιλοσοφία του Ζεν, τα γραπτά του σχεδιαστή György Kepes, και τα γραπτά του André Breton για τον Σουρεαλισμό. Ο Meatyard μυήθηκε σε όλα αυτά. Η φιλοσοφία του Ζεν, ιδιαίτερα, επηρέασε έντονα τη ματιά του, καθώς οι φωτογραφίες του αντικατόπτριζαν τη σχέση μεταξύ φύσης και ανθρώπων. Η σειρά του Zen Twigs – λεπτομερείς εικόνες από στενά κλαδιά δέντρων σε φόντο χωρίς εστίαση – είναι η πιο προφανής εκδήλωση του ενδιαφέροντός του για το Zen. Στα μέσα της δεκαετίας του ’50, ο Meatyard ξεκίνησε τις φωτογραφίες του No-Focus, μια σύντομη σειρά που, όπως υποδηλώνει ο τίτλος τους, δεν έχει καμία εστίαση, αλλά είναι αφηρημένες συνθέσεις φωτός και σκοτεινών μορφών.
Ralph Eugene Meatyard
Το 1959 το Meatyard είχε την πρώτη του ατομική έκθεση (Πανεπιστήμιο Tulane) και εμφανίστηκε στο περιοδικό Aperture. Καθ’ όλη τη δεκαετία του 1960, το Meatyard ταξίδευε σε όλο το Kentucky. Το έργο του Meatyard είναι βαθιά ριζωμένο στο Kentucky, ακόμα κι αν αντικατοπτρίζει την ευρύτερη γνώση του για θέματα τόσο διαφορετικά όσο η λογοτεχνία, η τζαζ, η φιλοσοφία, η ιστορία και η τέχνη. Τα σαββατοκύριακα, έψαχνε στην ύπαιθρο για εγκαταλελειμμένα σπίτια για να τα χρησιμοποιήσει ως σκηνικά και σκηνοθετούσε τη γυναίκα του, τα παιδιά και τους φίλους του σε σκηνές που προτείνουν τελετουργικό θέατρο. Χρησιμοποιώντας φυσικό φωτισμό, μάσκες, κούκλες και αντικείμενα ως «στηρίγματα» των εικόνων του, εξόρυξε αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες για αφηρημένα στοιχεία σύνθεσης. Όπως είχε δηλώσει, χρησιμοποίησε τις μάσκες για να εξαλείψει ή να κρύψει τις διαφορές μεταξύ των ατόμων που απεικονίζονται.
Ralph Eugene Meatyard
Ενδιαφερόταν επίσης για την κίνηση και συμπεριλάμβανε πρόθυμα το θόλωμα ενός κινούμενου κεφαλιού ή βραχίονα, προσφέροντας στις φωτογραφίες του μια ονειροπόληση ή φάντασμα. Ο Meatyard παίζει με το παράδοξο με εσκεμμένη ασάφεια. Πειραματίστηκε με την εκφραστική και μεταφορική δύναμη των τυπικών στοιχείων, όπως φως – σκοτάδι, διερεύνησε την ικανότητα της φωτογραφίας να κάνει ορατό αυτό που δεν καταγράφει το ανθρώπινο μάτι. Χρησιμοποίησε την κίνηση για να θολώσει τη μορφή, έτσι ώστε το ανθρώπινο σώμα να φαίνεται να χάνει τη σταθερότητά του, όπως ίσως είναι θολή η γραμμή μεταξύ του φυσικού κόσμου, της ενέργειας και του πνεύματος. Λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο στο οποίο εργαζόταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 και του 1960 – κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και του Πολέμου του Βιετνάμ, μια εποχή τεράστιας κοινωνικής και πολιτικής αλλαγής σε αυτήν τη χώρα – δίνει στους διαλογισμούς του για τη θνησιμότητα. Οι προσεκτικά κατασκευασμένες εικόνες του φωτογράφου λειτουργούν σε πολλά επίπεδα και διαβάζονται καλύτερα σαν ποίηση που χρησιμοποιεί συμβολική γλώσσα για να προκαλέσει προβληματισμό.
Ralph Eugene Meatyard
Οι εικόνες του δεν είχαν καμιά σχέση με τη «φωτογράφιση του δρόμου» της ανατολικής ακτής ή τον ρεαλισμό της ρομαντικής κάμερας της δυτικής ακτής. Νωρίς στράφηκε συχνά από αυτήν την ιδιότυπη εστίαση και παρήγαγε εξαιρετικά πειραματική εργασία την εποχή. Δημιούργησε έναν τρόπο απεικόνισης «NoFocus» που ήταν δικός του. Ο Ralph Eugene Meatyard ήταν ένα πραγματικό αμερικανικό φωτογραφικό πρωτότυπο τόσο στην τέχνη όσο και στον τρόπο ζωής που σχετίζεται με αυτήν την τέχνη.
Ο Meatyard εντάχθηκε στην πολιτιστική κοινότητα του Κεντάκι μέσω ενός κύκλου στενών φίλων που περιλάμβαναν τον συγγραφέα και περιβαλλοντικό ακτιβιστή Wendell Berry, τον ζωγράφο Frederic Thursz και τον συγγραφέα, ποιητή, φιλόσοφο Guy Davenport. Σε μια εποχή που οι φωτογραφίες έτειναν να τεκμηριώνουν τον κόσμο με μια απλή καταγραφή, η εκφραστική ποιότητα των εικόνων του Meatyard ήταν γενικά αντίθετη με την ευρύτερη καλλιτεχνική κοινότητα της δεκαετίας του 1950.
Ralph Eugene Meatyard
Αν και απέδωσε στον εαυτό του τον τίτλο «ερασιτέχνης φωτογράφος» (και τον φορούσε περήφανα), απογοητεύτηκε όμως καθότι η συνεισφοτά του στη φωτογραφία δεν αναγνωρίστηκε ευρύτερα και γρήγορα. Το έργο του Meatyard άρχισε να αναγνωρίζεται λίγο πριν από τον πρόωρο θάνατό του στις 7 Μαΐου 1972 στο Lexington του Kentucky.
Σήμερα, οι φωτογραφίες του βρίσκονται στις συλλογές του Μητροπολιτικού Μουσείου Τέχνης στη Νέα Υόρκη, του Μουσείου Αμερικανικής Τέχνης Smithsonian στην Ουάσινγκτον, και στο Κέντρο Τέχνης Walker στη Μινεάπολη, μεταξύ άλλων.
I have always tried to keep truth in my photographs. My work, whether realistic or abstract, has always dealt with a form of religion or imagination.
Ralph Eugene Meatyard
