Μένη Σεϊρίδου – The diary of no day
«Η Ανάμνηση της μνήμης μου δεν είναι αυτό που έζησα αλλά αυτό που κληρονόμησα. Η ηχώ ενός παρελθόντος. Είναι το καταποντισμένο μέρος της ιστορίας μου. Το δύσβατο μέρος της διήγησής μου. Ο θρόμβος που είχα μέσα στη χούφτα τη μέρα της γέννησής μου και του οποίου την τραγωδία, παιδί ακόμα, μου μεταβίβασαν. Κι αυτό που θέλησα να ξεχάσω…»
Ζεράρ Σαλιάν
Είναι ημερολόγιο άστατο, άναρχο. Ένα ημερολόγιο άχρονο.
O τόπος και η θέαση αυτού, η θέαση του ίδιου του εαυτού.
Μέσα σε ότι με περιβάλει υπάρχω και εγώ, και ότι με περιβάλει υπάρχει όσο υπάρχω εγώ. Το βίωμα, η μνήμη και η οπτικοποίηση του ίδιου μου του εαυτού. Σαν να είμαι εντός και εκτός από το εγώ μου.
Προσπαθώ να καταλάβω, προσπαθώ να αγκαλιάσω όμως καταρχήν να θυμηθώ. Ή και να ξεχάσω. Να με ενώσω και να με ξεχωρίσω. Αποκόπτομαι για λίγο ώστε να με εντάξω. Με παρατηρώ. Εκτίθεμαι και πάλι κρύβομαι. Ένα κρυφτό παίζω όπως κάποτε. Έτσι νομίζω ότι παίζεται.
Δεν θυμάμαι πολλά. Θυμάμαι όμως την αγωνία μου. Ένα άλυτο μυστήριο για μένα, μπορώ να αγαπήσω αληθινά τον άλλο όταν δεν έχω μάθει να αγαπώ το ίδιο μου τον εαυτό; Και πώς μπορώ να μάθω να τον αγαπώ, έστω και τώρα, στη μέση του κύκλου της ζωής;
Δεν ξέρω καν αν είναι στην φαντασία μου. Ίσως είναι μια φαντασίωση. Ίσως μια ξεθωριασμένη ανάμνηση. Ένα ταξίδι, με όχημα τη φωτογραφία, με στόχο τη λύση του παραπάνω μυστηρίου, και τελικό προορισμό την αποδοχή και την αγάπη.
Bio
Η Μένη Σεϊρίδου ασχολείται ενεργά με τη φωτογραφία από το 2014.
Ζει και δραστηριοποιείται ανάμεσα σε Θεσσαλονίκη και Πιερία. Σπούδασε Τέχνη φωτογραφίας, με υποτροφία, στο ΣΑΕΚ Esp. Συμμετείχε σε εκθέσεις, φεστιβάλ, σεμινάρια και εργαστήρια φωτογραφίας και συγγραφής στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Από το 2020 ασχολείται επίσης με την οργάνωση και επιμέλεια καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, εκθέσεων φωτογραφίας και φωτογραφικών βιβλίων.
Το 2021 κέρδισε το 2ο βραβείο στον διαγωνισμό που διοργάνωσε η Artifactory με τίτλο «4 ποιήματα για τον Καβάφη- Το τέλος του Αντωνίου» και το 2022 κέρδισε το 3ο βραβείο στον διαγωνισμό “Staging the real” που διοργανώθηκε από το Photopolis festival.
Το φωτογραφικό της έργο αποτελείται κυρίως από εργασίες που αφορούν το αστικό και υπεραστικό τοπίο, σε μια προσπάθεια εξερεύνησης και ανακάλυψης τόπων, αληθινών και φανταστικών, αλλά και το αυτοπορτραίτο, ως μέσο έκφρασης σκέψεων και συναισθημάτων, ενώ την ενδιαφέρει ιδιαίτερα η σύνδεση ανάμεσα στον γραπτό λόγο και τη φωτογραφία.
Έχουν κυκλοφορήσει τέσσερα φωτογραφικά βιβλία της: Blue drops of ink, εκδόσεις Άθωνος art space(2020) Υφές, εκδόσεις Τρι.ενα Πολιτισμού (2022) και Πιερίας αφήγημα, εκδόσεις Τρι.ενα Πολιτισμού (2023) Searching for Victories (2024), αυτοέκδοση και έχουν πραγματοποιηθεί αντίστοιχες ατομικές εκθέσεις ενώ συμμετείχε ως συγγραφέας και ως φωτογράφος σε δύο βιβλία: Γυμνά καλώδια, εκδόσεις Ρώμη (2018) και Δέκα παράθυρα ανοικτά, εκδόσεις Ελκυστής (2023).
Από το 2023 είναι μέλος της φωτογραφικής ομάδας Zinners που μέχρι σήμερα έχει κυκλοφορήσει δύο τεύχη του No name zine και έχει πραγματοποιήσει μία έκθεση φωτογραφίας.
Από το 2024 συντονίζει, μαζί με τον Παναγιώτη Φτάρα, τη Φωτογραφική Ομάδα Κατερίνης.
Meni Seiridou – The diary of no day
“The memory of my remembrance is not what I lived but what I inherited. The echo of a past. It’s the broken part of my life story. The difficult part of my narration. The clot into my fist the day of my birth, the tragedy of witch was transferred to me still as a child. And what I wanted to forget…”
Gérard Chaliand
It is a fickle diary, unruly diary. A timeless one.
It’s place and it’s viewing, the viewing of the self itself. Within what surrounds me I exist myself, and what surrounds me exists as long I exist. The living, the memory and the visualization of my own self. Like being in and out of my ego.
I try to understand, I try to hug, but first to remember. Or to forget. To merge me and apart me. I am cutting off so I can loin in. I observe myself. Expose my self and hide again. I play a “hide and seek” game, like once. That’s the way to play it, I think.
I can’t remember a lot. But I remember my agony. Unsolved mystery for me, can I truly love someone if I don’t know how to love my own self? And, can I learn how to love myself, even now, at the half of my life line?
I don’t even know if it’s in my imagination. Maybe it’s a fantasy. Maybe a faded memory. A trip with photography as my vehicle, with purpose to solve that mystery, and final destination acceptance and love.
Bio
Meni Seiridou has been actively involved in photography since 2014.
She lives and works between Thessaloniki and Pieria. She studied Business Administration at the Pythagoras Institute of Technology, Agricultural Economics at the Thessaloniki Technical Institute, and Photography, with a scholarship, at the SAEK ESP. She participated in exhibitions, festivals, seminars and photography workshops in Greece and abroad.
Since 2020, she has been involved in the organization and curation of artistic events, photography exhibitions and photo books.
In 2021, she won 2nd prize in the competition organized by Artifactory entitled “4 Poems on Cavafy – The End of Antony” and in 2022 he won 3rd prize in the “Staging the Real” competition organized by the Photopolis festival.
Her photographic work consists mainly of works concerning the urban and suburban landscape, in an effort to explore and discover places, real and imaginary, as well as the self-portrait, as a means of expressing thoughts and emotions, while she is particularly interested in the connection between the written word and photography.
Four of her photobooks have been published: Blue drops of ink, Athónos art space publications (2020), Textures, Tri.ena Culture publications (2022) Pieria’s narrative, Tri.ena Culture publications (2023) and Searching for Victories, self-published, and corresponding solo exhibitions have been held, while she participated as an author and as a photographer in two books: Naked Cables, Rome publications (2018) and Ten Open Windows, Elkystis publications (2023).
Since 2023, she has been a member of the photography group Zinners, which has published two issues of No name zine and has held a photography exhibition. Since 2024 she and Panagiotis Ftaras co-ordinate Photography group of Katerini.
