Η Τερψιχόρη Κουζούνη επιλέγει …
Για το photologio, η φωτογράφος Τερψιχόρη Κουζούνη ανασύρει από το προσωπικό της αρχείο 4+1 αγαπημένες της φωτογραφίες, και μας τις παρουσιάζει μαζί με προσωπικές σκέψεις και αναμνήσεις …
Κράτησα τη ζωή μου.
Ταξιδεύοντας…
(Γ. Σεφέρης, Επιφάνια 1937)
«Θα ‘ρθει μια μέρα που τα δέντρα θα μισήσουν την αχαριστία των ανθρώπων και θα σταματήσουν να παράγουν ίσκιο, θροΐσματα κι οξυγόνο.
Θα πάρουνε τις ρίζες τους και θα φύγουν. Μεγάλες τρύπες θα μείνουνε στη γη εκεί που ήταν πριν τα δέντρα. Όταν οι άνθρωποι καταλάβουνε τι έχασαν, θα πάνε και θα κλάψουνε πικρά πάνω απ’ αυτές τις τρύπες.
Πολλοί θα πέσουν μέσα. Τα χώματα θα τους σκεπάσουν. Κανείς δεν θα φυτρώσει.»
[Αργύρης Χιόνης, Όταν τα δέντρα μισήσουν την αχαριστία των ανθρώπων, Η φωνή της σιωπής (Λεκτικά τοπία, 1983), εκδόσεις Νεφέλη]
«Πρέπει να βρεις τ’ όνειρό σου, μετά ο δρόμος γίνεται εύκολος»
(Έρμαν Έσσε)
Ἂν μὲ βλέπουν νὰ στέκομαι
ὄρθιος, ἀκίνητος, μὲς
στὰ λουλούδια μου,
ὅπως αὐτὴ τὴ στιγμή,
θὰ νόμιζαν πὼς τὰ διδάσκω.
Ἐνῷ εἶμαι ἐγὼ ποὺ ἀκούω
κι αὐτὰ ποὺ μιλοῦν.
Ἔχοντας μὲ στὸ μέσο
μοῦ διδάσκουν τὸ φῶς.
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
Από την αγαπημένη μου φωτογραφική μου ενότητα «I’m vertical» (Booze Cooperativa, Αθήνα 2013 – Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσ/νίκης, Contrast Festival, Θεσ/νικη 2014)
Η Τερψιχόρη Κουζούνη επιλέγει … Chris Killip
Τη φωτογραφία αυτή του Chris Killip την ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα. Αρχικά, με κέρδισε γιατί καταφέρνει να ισορροπήσει διαφορετικές αισθήσεις, ίσως και αντιφατικές θα έλεγα, όπως μιας αθώας παιδικότητας όμως και φόβου συνάμα μέσω της δυσαναλογίας των μεγεθών, ενός επιβλητικού περιορισμού μέσω της αυστηρότητας των γραμμών, αλλά και ενός υπονοούμενου μυστηρίου με την ομίχλη να έχει σκεπάσει τον ορίζοντα. Επίσης, ενώ φαίνεται να μας παρουσιάζει μια λιτή σε στοιχεία πραγματικότητα, χρησιμοποιεί τόσο ευρηματικά το φωτογραφικό του κάδρο του για να αναδείξει τη ζωή μιας παραμελημένης κοινωνικής τάξης σ΄ εκείνα τα μέρη της Αγγλίας που ο τρόπος του με γοητεύει ιδιαίτερα. Τέλος, όσο περισσότερο την κοίταζα τόσο πιο πολύ συνειδητοποιούσα ότι αυτή η εικόνα με συνέδεε με κάποιες δικές μου παιδικές αναμνήσεις.
Info:
Η Τερψιχόρη Κουζούνη γεννήθηκε το 1977, ζει και εργάζεται στη Χαλκίδα. Αρχικά σπούδασε Μετάφραση/Διερμηνεία και Ναυτιλιακά στο Βέλγιο και στην Αγγλία. Όταν επέστρεψε στη γενέτειρα της, παρακολούθησε το Καλλιτεχνικό & Τεχνικό Σεμινάριο του Πλάτωνα Ριβέλλη στο Φωτογραφικό Κύκλο (Αθήνα & Σύρο) και έπειτα συνέχισε τα μαθήματα φωτογραφίας στο Εργαστήρι Τέχνης Χαλκίδας. Το 2011, εμβάθυνε τη σπουδή της αγαπημένης της ενασχόλησης στη Σχολή Φωτογραφίας Focus στην Αθήνα. Συμμετείχε σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις, φεστιβάλ φωτογραφίας και σεμινάρια στην Ελλάδα, Κύπρο και Σερβία. Είναι μέλος του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης από το 2014.
Φωτογραφικό motto: «Υπάρχει τόση ομορφιά μέσα μας και γύρω μας, οπότε οφείλουμε να εκπαιδεύσουμε τα μάτια, το μυαλό και την καρδιά μας να την αναγνωρίζουν και να την μοιραζόμαστε μέσω των φωτογραφιών μας. Ίσως, μ’ αυτόν τον τρόπο να μπορούμε να ελπίζουμε σ’ έναν καλύτερο κόσμο».
http://terpsichorikouzouni.com
Instagram: @terpsichorikouzouni