Ο Πάνος Παπασωτηρίου επιλέγει …
Για το photologio, ο φωτογράφος Πάνος Παπασωτηρίου ανασύρει από το προσωπικό του αρχείο 4+1 αγαπημένες του φωτογραφίες, και μας τις παρουσιάζει μαζί με προσωπικές σκέψεις και αναμνήσεις …
4 φωτογραφίες από το προτζεκτ μου “Dead trees and traffic islands”. Η ιδέα γι’αυτό το προτζεκτ γεννήθηκε από την ανάγκη να καταγράψω στο σήμερα τοποθεσίες στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, στις οποίες είχα ζήσει χαρούμενες στιγμές στην παιδικής μου ηλικία με αγαπημένα μου πρόσωπα.
Μια προσωπική αναμνησιακή σύνδεση του χθες στο σήμερα, αφενός ως φόρος τιμής στα αγαπημένα μου πρόσωπα που δεν είναι πια στην ζωή, αφετέρου για να καταγράψω την εικόνα του σήμερα με τα ζητήματα της.
Το “Dead trees and traffic island” γενικεύοντας είναι μια ματιά στα περιαστικά θέρετρα με τις αντιφάσεις και τις περιβαλλοντικές ανησυχίες που τα χαρακτηρίζουν.
Π. Π.
Πάνος Παπασωτηρίου
Η εγκατάλειψη και η αδιαφορία πυροδοτούν τη διαδικασία της φθοράς και της αποσύνθεσης. Με την πάροδο των χρόνων, τα απομεινάρια μαρτυρούν ότι κάτι υπήρχε εκεί, αλλά σχεδόν κανείς δεν μπορεί να το φανταστεί. Για κάποιον που έχει αναμνήσεις από αυτό που υπήρχε εκεί, είναι μια μεγάλη θλίψη και μια σκληρή συνειδητοποίηση ότι τίποτα δεν είναι για πάντα.
Πάνος Παπασωτηρίου
Υπάρχουν αναμνήσεις που συνδέονται άρρηκτα με έναν τόπο ή ένα πρόσωπο. Αναμνήσεις που είναι ισχυρές και βαθιά ριζωμένες μέσα μας. Καθώς ξαναβρισκόμαστε στα ίδια μέρη, ξυπνούν και κατακλύζουν τις αισθήσεις μας, οι ίδιοι ήχοι, οι ίδιες μυρωδιές, τα ίδια συναισθήματα.
Πάνος Παπασωτηρίου
Η φύση έρχεται να κερδίσει πίσω ότι της ανήκει.
(Εγκαταλελειμμένη εξοχική κατοικία στα όρια δασικής έκτασης.)
Πάνος Παπασωτηρίου
Όρμος Περιστέρια, στο βάθος εμπορικά πλοία που μένουν αρώδου σε σειρά, περιμένοντας άδεια εισόδου στο λιμάνι του Πειραιά και το τελωνείο.
Ο Πάνος Παπασωτηρίου επιλέγει … Josef Sudek
Josef Sudek, The Window of My Studio, 1954
Ο «ποιητής» της Πράγας, ένας φωτογράφος γνωστός για τις ελεγειακές ασπρόμαυρες φωτογραφίες του, εσωτερικός, ποιητικός, με αγάπη για την ομορφιά των άψυχων αντικειμένων. Έμενε για ώρες περιμένοντας το τέλειο φως μόλις ανακάλυπτε το κάδρο του.
Γνωστός και ως φωτογράφος που φωτογράφιζε με το αριστερό του χέρι, είχε χάσει το δεξί του στον Α παγκόσμιο πόλεμο. Χρησιμοποίησε την φωτογραφία ως θεραπευτική διαδικασία ως τα βαθιά του γεράματα, φωτογραφίζοντας την θέα από το παράθυρο του στούντιο του.
Info:
Έχει γεννηθεί και μεγαλώσει στην Σαλαμίνα, σε ηλικία δώδεκα χρονών απέκτησε την πρώτη του αυτόματη αναλογική φωτογραφική μηχανή, οπότε και αποκτά την πρώτη επαφή με την φωτογραφία.
Σπούδασε γραφικές τέχνες και ηλεκτρονική σχεδίαση, ασχολήθηκε με την ηλεκτρονική επεξεργασία και σύνθεση φωτογραφιών, παρακολούθησε σεμινάρια και μαθήματα φωτογραφίας, μετατρέποντας την αγάπη του για την φωτογραφία σε κύρια ενασχόληση. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας.
Είναι μέλος της Κινηματογραφικής Λέσχης Σαλαμίνας από το 1994, Έχει διατελέσει ενεργό μέλος της πολιτιστικής κίνησης “Ρυθμοί της Σαλαμίνας”, όπου προσέφερε σχεδιάζοντας την έντυπη περιοδική έκδοση, αλλά και αρθρογραφώντας σε αυτή για θέματα Τέχνης και Φωτογραφίας (Αφιερώματα σε μεγάλους ζωγράφους όπως Μαγκριτ, Νταλί κ.α., καθώς και ειδικά Φωτογραφικά αφιερώματα)
Έχει υπάρξει διαχειριστής ιστοσελίδας και διαμορφωτής περιεχομένου, για το διαδικτυακό μουσικό περιιοδικό “Ορφέας”, καθώς επίσης και για το ιντερνετικό ραδιοφωνικό σταθμό “Radiosol”.
Τα τελευταία χρόνια είχε θέσει ως στόχο την συνένωση ανθρώπων, με κοινό την αγάπη τους για την φωτογραφία, με σκοπό να δημιουργηθεί πολιτιστικός φορέας με επίκεντρο τη Φωτογραφία και έδρα την Σαλαμίνα. Προσπάθεια κατά την διάρκεια της οποία, στάθηκε αφορμή γνωριμίας με ανθρώπους που είχαν το ίδιο ενδιαφέρον και που πίστεψαν στον ίδιο σκοπό. Αποτέλεσμα της προσπάθειας η ίδρυση του πρώτου νομικού προσώπου με έδρα την Σαλαμίνα, η “ Φωτομέτρηση Φωτογραφική Λέσχη Σαλαμίνας”.
