Ο Νίκος Πρίπορας επιλέγει …
Ο φωτογράφος Νίκος Πρίπορας μας χαρίζει 4 + 1 φωτογραφίες και εμείς ακολουθούμε τις σκέψεις του.
Για το photologio, ο Νίκος Πρίπορας ανασύρει από το προσωπικό του αρχείο αγαπημένες του φωτογραφίες και μας τις παρουσιάζει μαζί με ιδιαίτερα μύχιες σκέψεις και αναμνήσεις … και μας τις χαρίζει.
“Θα ‘ρθει μια μέρα που θ’ αφήσω αυτό το φόβο πίσω μου
Θα γίνει δέντρο και θα παίζουν από κάτω τα παιδιά”
(Παύλος Παυλίδης)
“Του πρωινού άστρο θαμπό
για χάρη σου αγρυπνούμε.
Η αναπνοή μας σου μιλά
κι οι βράχοι κρυφακούνε,
άστρο του πρωινού.”(Θανάσης Παπακωνσταντίνου)
“Παίζει τραγούδια με παράφορα φεγγάρια
ζούμε στο ψέμα όπως στο νερό τα ψάρια
μηνύματα μη στέλνεις λυπημένα
αύριο θα δεις πως μας κερδίζουν τα χαμένα”(Άλκης Αλκαίος)
“Την άκουσα τη θάλασσα
Τα κύματα να λύνει
Δεν είχα φίλους ναυτικούς
Τσιγάρο άναψα γι’ αυτούς
Που το νερό τους πίνει”(Οδυσσέας Ιωάννου)
Ο Νίκος Πρίπορας επιλέγει Sebastiao Salgado
Πολλές οι φωτογραφίας και οι φωτογράφοι που αγαπώ. Οι φωτογραφίες όμως που πάντα έρχονται στο μυαλό μου και νιώθω οτι με συγκλονίζουν περισσότερο, είναι οι εικόνες του Sebastiao Salgado από τα ορυχεία χρυσού της Serra Pelada, με τους χιλιάδες εργάτες, που σαν τα μυρμγήκια κουβαλούν τόνους χρυσού στις πλάτες τους.«Παρασυρμένοι από τον αέρα που κουβαλά την ελπίδα για πλούτη, έρχονται στο χρυσορυχείο της Serra Pelada. Κανείς δεν εξαναγκάζεται, αλλά άπαξ και έρθουν, γίνονται όλοι δούλοι του χρυσού και της ανάγκης για επιβίωση. Όταν μπουν μέσα, είναι αδύνατο να βγουν έξω»…. Sebastiao Salgado
Info: