Η Ίρια Σπηλιοπούλου επιλέγει …
Για το photologio, η φωτογράφος Ίρια Σπηλιοπούλου ανασύρει από το προσωπικό της αρχείο 4+1 αγαπημένες της φωτογραφίες, και μας τις παρουσιάζει μαζί με προσωπικές σκέψεις και αναμνήσεις …
Ίρια Σπηλιοπούλου
Υπάρχει μια ευλύγιστη λίμνη, μικρή,
από ήλιο στα βάθη μας.
από ήλιο στα βάθη μας.
κ’ είναι
διάσπαρτη η γης από τέτοιες ευλύγιστες
λίμνες που θάλαμπαν αν γίνονταν νύχτα.Όμως νύχτα δεν γίνεται πάνω στη γης.
Αν γινόταν σκοτάδι, θα βλέπαμε, τότε
αναρίθμητα φώτα, μυριάδες μικρές
ευλύγιστες μικρές να πλέουνε γύρω μας.”
διάσπαρτη η γης από τέτοιες ευλύγιστες
λίμνες που θάλαμπαν αν γίνονταν νύχτα.Όμως νύχτα δεν γίνεται πάνω στη γης.
Αν γινόταν σκοτάδι, θα βλέπαμε, τότε
αναρίθμητα φώτα, μυριάδες μικρές
ευλύγιστες μικρές να πλέουνε γύρω μας.”
(Νικηφόρος Βρεττάκος, “Αν γινόταν σκοτάδι”)
Ίρια Σπηλιοπούλου
Κάθε φορά που λείπεις
σκύβω μέσα μου για να σε βρω
Στο σημείο που φέγγει
αναγνωρίζω το σώμα σου
Δεν υπάρχει στιγμή
χωρίς να ξέρω που είσαι.
(Μαρία Χρονιάρη, “Αγέννητη Γη”, 2017)
Ίρια Σπηλιοπούλου
Όλοι σε λένε κατευθείαν άγαλμα,
εγώ σε προσφωνώ γυναίκα κατευθείαν.
Στολίζεις κάποιο πάρκο.
Από μακριά εξαπατάς.
Θαρρεί κανείς πως έχεις ελαφρά ανακαθήσει
να θυμηθείς ένα ωραίο όνειρο που είδες,
πως παίρνεις φόρα να το ζήσεις.
Από κοντά ξεκαθαρίζει το όνειρο:
δεμένα είναι πισθάγκωνα τα χέρια σου
μ’ ένα σκοινί μαρμάρινο
κι η στάση σου
είναι η θέλησή σου κάτι να σε βοηθήσει
να ξεφύγεις την αγωνία του αιχμαλώτου.
Έτσι σε παραγγείλανε στο γλύπτη: αιχμάλωτη.
(Κική Δημουλά, “Σημείο Αναγνωρίσεως”)
Ίρια Σπηλιοπούλου
“…Δική μου είναι η αναζήτηση
που υπερνικά όλους τους φόβους
Για να κρατήσω την ανάσα της ζωής
στην παλάμη του χεριού μου.”
(Βασιλική Δραγούνη)
Η Ίρια Σπηλιοπούλου επιλέγει … Tim Walker
Tim Walker from “Hieronymus Bosch” series
Μέσα μου φωλιάζουν δέκα μικρά φίδια
βυζαίνουν το στήθος μου το κεντρί τους καρφωμένο
τρομακτικές αθλιότητες όσα μου καταλογίζουν
ενοχή εκπνοή εισπνοή αίμα στα χείλη
δε σας σκέφτομαι σας απαρνούμαι
αρχίζω μια νέα ζωή.
βυζαίνουν το στήθος μου το κεντρί τους καρφωμένο
τρομακτικές αθλιότητες όσα μου καταλογίζουν
ενοχή εκπνοή εισπνοή αίμα στα χείλη
δε σας σκέφτομαι σας απαρνούμαι
αρχίζω μια νέα ζωή.
(Μαρία Παπαδάκη, “Φίδια”)
Info:
Η Ίρια Σπηλιοπούλου γεννήθηκε το 1998 στην Αθήνα. Σπούδασε στο ΑΚΤΟ Art & Design. Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις των φεστιβάλ Photometria Festival ,Corinthian Photography Festival, Soundtrope, Μικρό Παρίσι των Αθηνών κ.ά.
Έχει διακριθεί στον μαθητικό διαγωνισμό Hahnemühle Student Photo Competition,ενώ δουλειά της έχει παρουσιασθεί στο Γερμανικό περιοδικό “Fine-art Printer”.
