Η Ιφιγένεια Σάκκου επιλέγει …
Για το photologio, η φωτογράφος Ιφιγένεια Σάκκου ανασύρει από το προσωπικό της αρχείο 4+1 αγαπημένες της φωτογραφίες, και μας τις παρουσιάζει μαζί με προσωπικές σκέψεις και αναμνήσεις …
Όταν φωτογραφίζω είμαι παρούσα στη στιγμή, μέσα στο δικό μου σύμπαν. Το που, το πώς και το γιατί, κάθε φωτογραφίας, αποτυπώνονται ανεξίτηλα μέσα μου. Κυρίως όμως θυμάμαι πώς νιώθω τη στιγμή που φωτογραφίζω. Κάτι σα ν’αστράφτει μέσα μου, που ζητά να εκφραστεί, και που καθοδηγεί το μυαλό και το χέρι μου.
Οι φωτογραφίες μου, λέξεις, μιας οπτικής γλώσσας που επιχειρώ να αρθρώσω, εμπνέονται από την πραγματικότητα που συναντώ ή που δημιουργώ.
Αυτές συνθέτουν τις ιστορίες, που απευθύνω προς τους θεατές-συνομιλητές μου. Ανοιχτές προς την ερμηνεία τους, ελπίζουν στην ανα-νοηματοδότησή τους μέσα από τις ξεχωριστές ματιές τους. Ελπίζουν να γίνουν αφορμή για τις δικές τους ιστορίες, για τον κοινό μας διάλογο.
Ι. Σ.
«Προπαντός η ακρίβεια, έλεγα. Κι όλο πρόσεχα να ‘ναι στενό το διάφραγμα. Όταν προχώρησα στην εμφάνιση το είδα καθαρά: είχα κερδίσει τύπους από στιγμές ή, αλλιώς, «στιγμιότυπα» που, άπαξ κι υπήρξανε μια φορά, τίποτε, ποτέ πια, δε θα μπορούσε να τα κατελύσει»
(Οδυσσέας Ελύτης, Ο Μικρός Ναυτίλος, Τα στιγμιότυπα)
Από τη σειρά μου “A Returrn Journey”, (2022-) [καθοδήγηση Μπάμπης Κουγεμήτρος]
“We only dream of images, we already have inside of us.”
(David Lynch)
«Οι εικόνες που ονειρευόμαστε, είναι μόνο αυτές που έχουμε ήδη μέσα μας.»
(David Lynch)
[…The job of the photographer, in my view, is not to catalogue indisputable fact but to try to be coherent about intuition and hope. This is not to say that he is unconcerned with the truth….]
(Robert Adams, Beauty in Photography)
[…Κατά τη γνώμη μου η δουλειά του φωτογράφου, δεν είναι να καταγράψει το αδιαμφισβήτητο γεγονός, αλλά να προσπαθήσει να είναι σύμφυτος με τη διαίσθηση και την ελπίδα. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αδιάφορος προς την αλήθεια…]
(Robert Adams, Beauty in Photography)
“What Is Art? ( … ) Like a declaration of love: The consciousness of our dependence on each other. A confession. An unconscious act that nonetheless reflects the true meaning of life – Love and sacrifice.”
(Andrei Tarkovsky)
«Τι είναι η τέχνη ( … ) Σαν μια δήλωση αγάπης: Η συνειδητοποίηση της εξάρτησης του ενός από τον άλλο. Μια εξομολόγηση, μια ασυνείδητη πράξη που ωστόσο αντανακλά το πραγματικό νόημα της ζωής- Αγάπη και θυσία.»
(Andrei Tarkovsky)
Η Ιφιγένεια Σάκκου επιλέγει … Philip Lorca Di Corsia
Η Iolanda (2011) από τη φωτογραφική σειρά “East of Eden” του ξεχωριστού Philip Lorca di Corsia, είναι μία από τις αγαπημένες μου. Αν και λεπτομερώς σκηνοθετημένη, ενσωματώνει στοιχεία τυχαιότητας (η αντανάκλαση του πλοίου στο πρόσωπο της ηλικιωμένης), που μαζί με άλλα επιλεγμένα, δραματικά στοιχεία, (ο εικονιζόμενος στην τηλεόραση κυκλώνας), αφέθηκαν να συνυπάρχουν και έτσι αυξάνουν τη δυναμική και την αφηγηματικότητά της. Οι έντονες αντιθέσεις φωτός–σκιάς, και οι συμβολισμοί που χρησιμοποιούνται για το τέλος της ζωής, την έκπτωση από τον «αμερικάνικο παράδεισο», δίνουν τόνους δράματος και υποθάλπουν μία κατάσταση κινδύνου και δυστοπίας, σε μια εκ πρώτης όψεως ειδυλλιακή εικόνα, με πολλά επίπεδα ανάγνωσης.
Info (σε πρώτο πρόσωπο):
Γεννήθηκα στην Αθήνα, όπου και κατοικώ. Σπούδασα Ιστορία-Αρχαιολογία και κατέχω μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Πολιτιστική Διαχείριση. Εκτός από τη φωτογραφία αγαπώ πολύ και τη μουσική. Είμαι μέλος της Musica, Μικτή Χορωδία των Φίλων της Μουσικής, από το 2014.
Ξεκίνησα να προσεγγίζω τη φωτογραφία συστηματικά από το Νοέμβριο του 2021, όπου και παρακολούθησα τον α’ κύκλο μαθημάτων φωτογραφίας, στο εργαστήριο του Δήμου Χαλανδρίου «Ο Λόγος στην Εικόνα», με συντονιστή τον φωτογράφο Μπάμπη Κουγεμήτρο.
Έχω συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις, και φωτογραφίες μου έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς, έχουν επιλεγεί από φωτογραφικά περιοδικά και έχουν γίνει εξώφυλλα σε ηλεκτρονικούς ιστότοπους για τη φωτογραφία τις τέχνες και τον πολιτισμό.
Instagram: @iphigeneiasakkou