Μαρίνος Τσαγκαράκης – Paradise Inn
Η λέξη «Παράδεισος», στην κυριολεξία σημαίνει περιφραγμένος λειμώνας ή τόπος αναψυχής και διασκέδασης, προερχόμενη πιθανότατα από την περσική λέξη «παιρίντεζα», η οποία αποδίδεται στους περιφραγμένους κήπους αναψυχής του Μεγάλου Βασιλέως των Περσών.
Τις τελευταίες δεκαετίες, αμέτρητοι τεχνητοί «Παράδεισοι» έχουν δημιουργηθεί και συνεχίζουν να δημιουργούνται ανά τον κόσμο σήμερα, πιο γρήγορα μάλιστα από ποτέ. Αυτή η βιομηχανία παραγωγής ενός ψυχαγωγικού προϊόντος κατανάλωσης της μάζας, η οποία προσπαθεί να ικανοποιήσει την ανάγκη του μέσου ανθρώπου για αναψυχή και διασκέδαση στον ελεύθερο χρόνο του, ονομάζεται τουρισμός.
Η τουριστική βιομηχανία έχει επέμβει δραστικά πάνω στο έδαφος, μετασχηματίζοντας το σε εμπόρευμα, προκαλώντας φαινόμενα με έντονο κοινωνικοπολιτισμικό χαρακτήρα. Οι διάφοροι προορισμοί κινδυνεύουν να αλλάξουν τελείως δομή, μορφή και ταυτότητα και να τυποποιηθούν μέσα στην όλη διαδικασία ικανοποίησης των τουριστικών επιθυμιών. Αυτό που δε γίνεται αντιληπτό, είναι ότι με αυτόν τον τρόπο δεν υποβαθμίζεται μόνο το τελικό προϊόν, αλλά κυρίως υποβαθμίζονται οι ίδιες οι τοπικές κοινωνίες, οι οποίες στις περιόδους μη τουριστικής αιχμής πρέπει να συμβιβαστούν να ζήσουν στα κατάλοιπα της εποχιακής βιομηχανίας.
Το “Paradise Inn”έχει ως στόχο να αναδείξει τις επιπτώσεις από την άναρχη και μαζική τουριστική ανάπτυξη. Στην Ελλάδα, αλλά και στον Ευρωπαϊκό Νότο εν γένει, οι επιπτώσεις αυτές αποτυπώνονται στο δομημένο περιβάλλον κυρίως μέσω της άναρχης και πρόχειρης αρχιτεκτονικής, της κιτς και φολκλόρ διακόσμησης, της υιοθέτησης και κατασκευής τεχνητών στοιχείων και δομών ψυχαγωγίας, της παραποίησης της ταυτότητας και της πολιτιστικής κληρονομιάς, της καταπάτησης του φυσικού περιβάλλοντος και τέλος της ερήμωσης που επέρχεται μετά το πέρας της περιόδου αιχμής.
Όπως λέει και ο Μ. Proust, ο πραγματικός παράδεισος, είναι ο χαμένος παράδεισος. Το «Paradise Inn» είναι λοιπόν ένας φόρος τιμής για όλους τους χαμένους παραδείσους…
Bio
Ο Μαρίνος Τσαγκαράκης είναι Έλληνας φωτογράφος με έδρα την Ολλανδία. Γεννήθηκε (1984) και μεγάλωσε στην Κρήτη. Έχοντας σπουδάσει Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες, καθώς και Χρηματοοικονομική Διοίκηση και Διοίκηση Πληροφοριακών Συστημάτων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στη σύγχρονη φωτογραφία στο “Stereosis School of Photography”στη Θεσσαλονίκη.
Το 2014 εντάχθηκε στην κολλεκτίβα “Depression Era”, που πραγματεύεται το αστικό και κοινωνικό τοπίο της κρίσης στην Ελλάδα.
Η δουλειά του έχει προβληθεί σε σημαντικές εκθέσεις και διεθνή καλλιτεχνικά φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένου των Mois De La Photo (Παρίσι), Jeju Biennale (Ν. Κορέα), Unseen (Άμστερνταμ), Fotofilmic (Λος Άντζελες & Βανκούβερ), Athens Photo Festival (2016, 2019, 2022), Photo: Israel (Τελ Αβίβ), καθώς και σε μουσεία και γκαλερί σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ασία. Η δουλειά του έχει δημοσιευθεί σε γνωστά διεθνή μέσα όπως: Der Spiegel, L’Oeil de la Photographie, Collector Daily, Der Greif, Vogue, PHROOM, Urbanautica Institute κ.α.
Το 2017, εκδόθηκε το πρώτο του φωτογραφικό βιβλίο με τίτλο “Paradise Inn” (sold-out), από το Void. Μέρος της δουλειάς του ανήκει σε διωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από το 2019 εκπροσωπείται από την gallery “OPR” με έδρα το Μιλάνο.
Marinos Tsagkarakis – Paradise Inn
The word “Paradise” literally means walled enclosure or recreational and entertainment area, probably derived from the Persian word “Pardes”, which attributes to the walled pleasure gardens of the Great King of Persia.
In recent decades, countless artificial “paradises” have been developed worldwide, and their number still grows faster than ever before. This industry that manufactures an entertainment product of mass consumption and aims to satisfy the average man’s need for recreational time and fun is called tourism.
The tourism industry has drastically intruded on the land, transforming it into a product while causing several effects with a severe socio-cultural character. Destinations risk losing their original appearance, structure, and identity through a standardization process that aims to satisfy the tourists’ wishes. What needs to be understood is that this process doesn’t degrade only the final product but mainly affects the local societies, which have to survive the low periods relying only on the remnants of a seasonal industry.
“Paradise Inn” aims to highlight the consequences of the massive and uncontrolled tourist development. In Greece, as in Southern Europe, these effects are reflected in the constructed landscape. Mainly through the unregulated and shoddy architecture, the kitsch and folklore decoration, the construction and adoption of artificial elements and entertainment structures, the falsification of identity and cultural heritage, the violation of the natural environment, and finally, the desolation that occurs after peak season.
As Μ. Proust said the only true paradise is the paradise we have lost. “Paradise Inn” is a tribute to all the lost paradises…
Bio
Marinos Tsagkarakis is a Netherlands-based fine-art photographer. He was born (1984) and raised on the island of Crete. After a Bachelor in Economic and Political Sciences (BEconSc), a Master of Business Administration (MBA), and a Master in Management Information Systems (MIS), he decided to continue his studies in Contemporary Photography and Visual Arts. He studied contemporary photography at the “Stereosis School of Photography”.
Since 2014, he is a member of the collective “Depression Era” that inhabits the urban and social landscape of the economic crisis in his home country.
His work has been exhibited in numerous international festivals, including Mois De La Photo (Paris), Jeju Biennale (South Korea), Unseen (Amsterdam), Fotofilmic (L.A & Vancouver), Athens Photo Festival (Athens), Photo: Israel (Tel Aviv), and several museums and galleries across Europe, USA, and Asia. He has been featured in world-renowned media like Der Spiegel, L’Oeil de la Photographie, Collector Daily, Der Greif, Vogue, PHROOM, and Urbanautica Institute.
In 2017, it was published his first (sold-out) monograph, “Paradise Inn,” by Void. Part of his artwork belongs to international private and public collections. Since 2019, he has been represented by the Milan-based art gallery “OPR”.
