
Αλέξης Βασιλικός | Grids – έκθεση στο PS
To PS έχει τη χαρά να παρουσιάσει την έκθεση “Grids”, τη νέα δουλειά του Αλέξη Βασιλικού.
Προς μια χορογραφία του πλέγματος
Στην τέταρτη ατομική του έκθεση με τίτλο “Πλέγματα”, που πραγματοποιείται στο PS: , ο Αλέξης Βασιλικός δημιουργεί μια σειρά από ψηφιακά κολάζ που εξερευνούν τη συμπαγή και ταυτόχρονα μεταβλητή δομή του πλέγματος. Μετά την τελευταία του ατομική έκθεση στην γκαλερί CAN Χριστίνα Ανδρουλιδάκη το 2019 όπου άνοιξε έναν διάλογο με την αφηρημένη φωτογραφία, πηγαίνει την αφαίρεση ένα βήμα πιο πέρα σε μια πιο μινιμαλιστική εικoνοποιία. Ξεκίνησε να δουλεύει αυτή τη σειρά έργων το 2020 κατά τη διάρκεια της καραντίνας.
Τα έργα που παρουσιάζονται έχουν πολυπλοκότητα και ένταση. Ο Αλέξης Βασιλικός δημιουργεί αυτά τα ψηφιακά κολάζ μετά από επεξεργασία των ίδιων σκαναρισμένων κομματιών χαρτιού, τα οποία αφού τα έχει σκίσει στη συνέχεια τα επεξεργάζεται ψηφιακά. Επεξεργάζεται κατ’ εξακολούθηση το ίδιο αρχειακό υλικό και μέσα από συνεχόμενες τροποποιήσεις δημιουργεί πλέγματα τα οποία διαφέρουν, το καθένα συνεπάγεται τη ρήξη και το σπάσιμο της ομοιότητας. Πρόκειται για μια δυναμική επανάληψη επεξεργασίας του ίδιου υλικού, το οποίο αλλάζει συνεχώς δίνοντας διαφορετικό αποτέλεσμα. Η Rosalind Krauss στο δοκίμιό της “Πλέγματα” που δημοσιεύτηκε το 1979, υπογραμμίζει τη σημασία της οπτικής δομής του πλέγματος. Η ίδια δηλώνει “Η ουσία του πλέγματος είναι ο γυμνός και απροκάλυπτος υλισμός” αναφέροντας πώς αυτή η γεωμετρική μορφή συνδέεται ταυτόχρονα με τον υλισμό αλλά και με την απελευθέρωση στην “πίστη, ή ψευδαίσθηση ή μυθοπλασία”.
Τα επικαλυπτόμενα στρώματα είναι σαν ένα παλίμψηστο, γεμάτο ίχνη και θραύσματα. Και αν κάποια από αυτά είναι εν μέρει σβηστά θαμμένα ή δυσδιάκριτα, αφήνουν πάντα ένα αποτύπωμα που παραμένει παρόν δίπλα στις νέες εγγραφές. Ο Αλέξης Βασιλικός σημειώνει “Αυτά τα πλέγματα μοιάζουν με σφάλματα συστήματος ενός εκτυπωτή, δυσλειτουργίες ή κάποιου είδους διακοπές του συστήματος”.
Μέσα από διάφορους σχηματισμούς και οπτικές συνθέσεις, αυτά τα πλέγματα αποκτούν πλαστικότητα. Η συσχέτιση και η διαπερατότητα των διαφορετικών και τεμνόμενων επιπέδων διαλύουν την αντίληψη του ενός και μόνο επιπέδου και δημιουργούν μια αίσθηση κίνησης. Τα έργα που τοποθετούνται στους τοίχους αλληλεπιδρούν με τα δομικά στοιχεία του νεοκλασικού κτιρίου, τις πόρτες και τα παράθυρα υπενθυμίζοντας τη διατύπωση του Krauss ότι τα πλέγματα εμφανίζονται στη συμβολιστική τέχνη του 19ου αιώνα με τη μορφή παραθύρων. Ο θεατής περπατώντας στην έκθεση μπορεί να δει στο κάτω μέρος κάθε τοίχου την ανάποδη πλευρά των πλακιδίων, αραιά τοποθετημένων. Βλέπουμε την κεραμική πίσω όψη τους σχηματίζουν πλέγματα για να διευκολύνει την πρόσφυση στην επιφάνεια που θα επενδυθεί. Η αποδιάρθρωση της αυστηρής γεωμετρικής δομής του πλέγματος γίνεται μέσω της πολλαπλότητας των στρωμάτων και την μεταξύ τους έγχυση – τα όρια των πλεγμάτων περιορίζονται, υπενθυμίζοντας τον υλισμό αυτής της οπτικής δομής. Ταυτόχρονα, ωστόσο, αυτά τα όρια καταργούνται και γίνονται εύπλαστα, ανοίγοντας απεριόριστες δυνατότητες ανάγνωσης και προκαλώντας μια συνεχή ροή μεταμορφώσεων κατά την παρατήρησή τους.
Εύα Γαλατσάνου

Αλέξης Βασιλικός
Info:
Εγκαίνια στις 17 Μαρτίου στις 19:00
Ανοιχτά από 18 Μαρτίου έως 2 Απριλίου
Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ 17:00-20:00 ή κατόπιν ραντεβού.
Κεραμεικού 28, Μεταξουργείο
https://www.facebook.com/pscommunitism/
Ο Αλέξης Βασιλικός είναι εικαστικός καλλιτέχνης που ζει μεταξύ Αθήνας και Λέρου. Δουλεύει με κύριο μέσο τη φωτογραφία και με το έργο του διερευνά ένα ευρύ φάσμα εικόνων. Η πρακτική του είναι πειραματική και επικεντρώνεται στις έννοιες της πνευματικότητας.
Σπούδασε φωτογραφία στην Αθήνα, στη σχολή φωτογραφίας Focus και στον ΑΚΤΟ, καθώς και Ιστορία της Τέχνης στο D.A.M.S. στην Μπολόνια. Από το 2012 συν-επιμελείται το Phases Magazine, ένα διαδικτυακό περιοδικό καλλιτεχνικής φωτογραφίας. Έχει συμμετάσχει σε ελληνικές και διεθνείς εκθέσεις και τα έργα του αποτελούν μέρος ιδιωτικών και δημόσιων συλλογών.
Εκπροσωπείται από τη Γκαλερί CAN Χριστίνα Ανδρουλιδάκη.
——————————————-
PS: is proud to present ‘Grids’, the new work of Alexis Vasilikos, curated by Maaike Stutterheim.
Towards a choreography of the grid
In his fourth solo exhibition entitled ‘Grids’, which takes place in PS: , Alexis Vasilikos creates a series of digital collages that explore the dynamic structure of the grid by focusing on the compact and at the same time variable structureof it. After his last solo exhibition at CAN Christina Androulidaki gallery in 2019, where he opened up a dialogue with abstract photography, he takes abstraction a step further towards more minimalist imagery. He started producing this series of works in 2020, during the quarantine where a sense of entrapment was prevalent.
The featured works have complexity and intensity, and they are made after processing the same scanned pieces of paper, which are torn and then digitally processed. Alexis Vasilikos revisits the same archive material, and through persistent modifications, he creates grids that subordinate the same to difference; each entails a rupture and breakage of resemblance. It is a dynamic repetition of processing the same material, which is constantly changing. In her essay ‘Grids’, Rosalind Krauss published in 1979, she underlines the importance of the visual structure of the grid. She states that ‘The bottom line of the grid is naked and determined materialism’ , mentioning how this geometric form deals with materialism, and at the same time, it is a release into ‘belief, or illusion or fiction’.
The overlaying of layers is like a palimpsest, full of traces and fragments. And if some of them are partially erased, buried or difficult to see, they always leave an imprint which remains present next to the new recordings. Alexis Vasilikos notes, ‘These grids look like system errors of a printer, glitches or some kind of system disruptions’.
These grids, through various formations and visual compositions, acquire plasticity. The correlation and the permeability of the different and intersecting levels dissolve the feeling of a single plane and create a sense of movement. The works placed on the walls interact with the structural elements of the neoclassical building, doors and windows, recalling Krauss’ formulation that grids appear in 19th-century symbolist art in the form of windows. The viewer walking through the exhibition can see at the bottom of each wall the reverse side of the tiles, sparsely placed. We see the ceramic back side form grids to facilitate adhesion to the surface to be coated. The disarticulation of the strict geometric form of the grid is made through the multiplicity of the layers, by infusing them—the grids’ limits confine, recalling this visual structure’s materialism. However, at the same time, these limits are undone, and they become malleable, opening up limitless potentiality and provoking a constant flux of transformations while observing them.
Eva Galatsanou

Αλέξης Βασιλικός
Info:
Opening on 17 March at 19:00
Open 18 March till 2 April
Thu, Fri, Sat, Sun 17:00-20:00 or by appointment.
Keramikou 28, Metaxourgeio
https://www.facebook.com/pscommunitism/
Alexis Vasilikos is a visual artist that lives between Athens and Leros. He works primarily with photography and his work explores a broad spectrum of imagery. His practice is experimental and meditative and revolves around the spiritual experience.
He studied photography in Athens, at Focus and A.k.t.o., and attended the Art History course of D.A.M.S. in Bologna. Since 2012 he is co-editing Phases Magazine an online fine art photography magazine.
His work has been exhibited worldwide and is part of private and public collections. Ηe is represented by CAN Christina Androulidaki Gallery.