Δήμητρα Κίτσιου – Inverse Trajectories/Αντίστροφες Τροχιές
Δήμητρα Κίτσιου – «Inverse Trajectories/Αντίστροφες Τροχιές»
Το φωτογραφικό λεύκωμα της Δήμητρας Κίτσιου «Inverse Trajectories/Αντίστροφες Τροχιές» εκδόθηκε στο τέλος του 2021. Δημοσιεύουμε σήμερα κείμενο του συγγραφέα Γιώργου Μητά* από την παρουσίαση του στην γκαλερί Luminous Eye στις 3 Δεκεμβρίου 2021.
Δήμητρα Κίτσιου
“Οι φωτογραφίες της Δήμητρας Κίτσιου αφηγούνται – κατ’ εμέ – ανθρώπινες περιπέτειες, ανθρώπινες ιστορίες. Πολλές από αυτές είναι σα μικρά διηγήματα – πριν το συνειδητοποιήσεις το μυαλό σου τρέχει να συμπληρώσει το στιγμιότυπο, το οποίο είναι τόσο ζωντανό και εύγλωττο, τόσο ατμοσφαιρικό, που δημιουργεί την αίσθηση της ιστορίας ακαριαία. Το ασπρόμαυρο χρώμα αίρει το χρονικό πλαίσιο, βαπτίζοντας τις φωτογραφίες σε μια γοητευτική διαχρονία: οι ιστορίες που κρύβονται πίσω τους γίνονται ιστορίες του χθες, του σήμερα ή του αύριο, ενώ η απλότητα αλλά και η αλήθεια των θεμάτων τους προσθέτει βάθος και ουσία στις κρυμμένες «αφηγήσεις», μακριά από κάθε αίσθηση εντυπωσιασμού ή εφήμερου σχολιασμού. Και ένα γενναίο περιθώριο αφήνεται δεξιοτεχνικά στη φαντασία του θεατή: το -συχνά- κρυμμένο πρόσωπο που ατενίζει τον κόσμο χωρίς να φανερώνεται στον φακό, με την προοπτική να ζωντανεύει μπροστά στο αόρατο βλέμμα του και τις σκέψεις του (ή τα αισθήματά του – την προσδοκία, την επιθυμία, την ονειροπόληση…) να «κατακλύζουν» την εικόνα συμπαρασύροντας το δικό μας βλέμμα. οι ίσκιοι των ανθρώπων που συχνά πρωταγωνιστούν, αντί των σωμάτων τους, εγείροντας παράξενους συνειρμούς (δεν μπόρεσα να μη θυμηθώ την «Αλλόκοτη ιστορία του Πέτερ Σλέμιλ», του ανθρώπου που αντάλλαξε τον ίσκιο του για ένα σακούλι με χρυσά νομίσματα, στο υπέροχο παραμύθι του Von Chamisso από τα 1813). τα ζευγάρια (ή τα ζεύγη) από τη μία και οι μοναχικές φιγούρες, τα εκφραστικά πορτραίτα, από την άλλη, σε έναν σιωπηλό, άρρητο διάλογο. η «αφαιρετική» γεωμετρία, η σαγηνευτική αποτύπωση των όγκων, μια αισθητική λιτότητα πολύ κοντινή, στα δικά μας μάτια, στο παιχνίδι των όγκων που συναντάμε στα κυκλαδονήσια, ένα παιχνίδι που έχει θρέψει, διαχρονικά, τη φαντασία και την αισθητική μας. η παρουσία της φύσης, και ειδικότερα του νερού, της θάλασσας, σύμβολο της ελευθερίας, της φυγής, του πετάγματος της φαντασίας. και, τέλος, η χαρακτηριστική παρουσία των πουλιών, που διασχίζουν τους ασπρόμαυρους χάρτινους ουρανούς των φωτογραφιών της Δήμητρας (ενώ, κάποιες φορές, μοιάζει να συνομιλούν με τους ανθρώπους): ένας ήδη συγκροτημένος – και λειτουργικός – κόσμος συμβόλων.
«Το ύφος δεν αποτελεί καλλωπιστικό στοιχείο, όπως πιστεύουν ορισμένοι άνθρωποι – δεν είναι ούτε ζήτημα τεχνικής. Είναι ό,τι το χρώμα για τον ζωγράφο, ένα είδος οράματος, η αποκάλυψη του ξεχωριστού σύμπαντος που ο καθένας μας βλέπει και που οι άλλοι δεν μπορούν να δουν», έλεγε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ο Μαρσέλ Προυστ. Πράγματι, για να προσφέρεις μια καινούργια, προσωπική ανάγνωση του κόσμου μέσα από το έργο σου – είτε γράφεις, είτε ζωγραφίζεις, είτε φωτογραφίζεις – πρέπει να έχεις βρει τη δική σου γλώσσα, το δικό σου ύφος – κι αυτό σημαίνει να έχεις ζήσει για χρόνια πολλά με τον κόσμο αυτό, να τον έχεις αγαπήσει, να τον έχεις κατακτήσει σε βάθος – μόνον τότε, και βέβαια, μέσα από σκληρή δουλειά, ο κόσμος αυτός θα σου «αποκαλύψει» το ύφος που θα τον φέρει με επιτυχία στη ζωή, που θα σου επιτρέψει τελικά να τον μοιραστείς με τους άλλους μέσα από το ολοκληρωμένο έργο.
Κι αυτό ένιωσα με το λεύκωμα της Δήμητρας: γλώσσα και θέμα είναι κατακτημένα, στις σελίδες των «Αντίστροφων τροχιών» παρελαύνει η δική της εκδοχή του κόσμου – το πιο σημαντικό, κατά τη γνώμη μου, επίτευγμα στο οποίο μπορεί να ελπίζει ένας καλλιτέχνης.
Ένα τελευταίο, λίγο πιο προσωπικό σχόλιο: γνωρίζοντας ότι η Δήμητρα έχει ασχοληθεί επαγγελματικά, για πολλά χρόνια, με κάτι τελείως διαφορετικό, ένιωσα, κρατώντας στα χέρια μου το πρώτο της φωτογραφικό λεύκωμα, μια δυνατή, όμορφη αίσθηση, που κάθε φορά, όταν τη συναντώ, με συγκινεί: αφορά μια προσωπική επιλογή, την «άλλη» ματιά που κρατιέται ζωντανή για δεκαετίες, τη παράλληλη, εσωτερική δουλειά πάνω σε κάτι πολύ σημαντικό, που συνέχει τη ζωή και το βλέμμα μας από την αρχή, συνήθως από την πρώτη μας νιότη, που δεν το εγκαταλείπουμε ούτε το προσπερνάμε μεγαλώνοντας, αλλά αντίθετα τείνουμε προς αυτό, που η εμπειρία της ζωής αντί να το φθείρει το αναδεικνύει, το ενδυναμώνει, για να φτάσουμε κάποια στιγμή να του αφιερώσουμε το μεγαλύτερο κομμάτι του χρόνου μας, τις πιο δημιουργικές μας δυνάμεις – μια δήλωση πίστης λοιπόν στην Ομορφιά, ένα μεγάλο Ναι, για να θυμηθούμε τον Ανδρέα Εμπειρίκο (εξαίρετο ποιητή αλλά και σπουδαίο φωτογράφο), μια κατάφαση στη δημιουργική, ερωτική εκδοχή της ζωής, που αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα όταν εκφράζεται σε ηλικία όπου οι ενθουσιασμοί και οι πειραματισμοί της νιότης έχουν παρέλθει.
Δεν έχω δει προηγούμενες δουλειές της Δήμητρας, αλλά θα περίμενα ένα νέο λεύκωμα, στο μέλλον, όσο διαφορετικό και να είναι από τις Αντίστροφες τροχιές, να συνεχίζει και να διευρύνει το προσωπικό της όραμα του κόσμου που με τόση ευκρίνεια, πειθώ και γοητεία αποτυπώνεται στις σελίδες αυτές.”
Γιώργος Μητάς
*Ο Γιώργος Μητάς είναι συγγραφέας, το τελευταίο βιβλίο του «Τα Δύο Δώρα», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Στερέωμα
Info:
Ταυτότητα βιβλίου:
Εκδόσεις: LuminouEye
Επιμέλεια: Βασίλης Γεροντάκος
Σχεδιασμός: Παύλος Παυλίδης
Μετάφραση: Έφη Ματθαίου
Εκτύπωση: Λιθογραφείο Γ. Κωστόπουλου
Δέσιμο: Διονύσης Δέδες
Γλώσσες: Αγγλικά, Ελληνικά
Σκληρό Εξώφυλλο: 96 σελίδες, 80 φωτογραφίες
Διαστάσεις: 21 x 24 cm
1η έκδοση 2021, 350 αντίτυπα
ISBN: 978-618-85135-1-8
Η Δήμητρα Κίτσιου ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως freelance consultant και project manager. Αν και φωτογραφίζει από τα φοιτητικά της χρόνια είναι τα τελευταία χρόνια που ασχολείται συστηματικά με τη φωτογραφία φωτογραφίζοντας πολύ, παρακολουθώντας σεμινάρια, διαλέξεις, διαβάζοντας και συμμετέχοντας σε φωτογραφικές ομάδες. Η πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο “Inverse Trajectories” έγινε το Δεκέμβριο του 2021 στη γκαλερί Luminous Eye στην Αθήνα ενώ έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις και έχει εκδώσει το photo-zine «Fleeting Glances» (αυτοέκδοση, 2019) και το φωτογραφικό λεύκωμα «Inverse Trajectories/Αντίστροφες Τροχιές» (Luminous Eye Editions, 2021). Δουλειά της έχει παρουσιαστεί σε εγχώρια και διεθνή διαδικτυακά περιοδικά.
https://www.instagram.com/d_n_k_gr/
https://www.facebook.com/dimitra.kitsiou/
