Δικός μου και ο Αύγουστος με τις μεγάλες μνήμες (ΙV)
photo: Giovanna Aryafara (Yangon, Myanmar)
Το τραγούδι είναι πιο πραγματικό από την επίπεδη ομιλία -γιατί εκείνη δεν αξίζει παρά σε σχέση με μια υποκατάσταση και μια διαδικασία αποκρυπτογράφησης, ενώ εκείνο κινεί και με κάνει να μιμούμαι, να θέλω, να τρέμω, σαν να ήταν η παραλλαγή και η ύφανσή του νόμος και ύλη του είναι μου.
Μπαίνει στη θέση μου.
Η επίπεδη ομιλία όμως είναι στην επιφάνεια, τεμαχίζει τα εξωτερικά πράγματα, κομματιάζει, βάζει ετικέτες.
Η διαφορά φαίνεται καλύτερα αν παρατηρήσει κανείς τις προσπάθειες και τις επινοήσεις εκείνων που επιχείρησαν να κάνουν να μιλήσει η μουσική και να τραγουδήσει ή να χορέψει η γλώσσα.
(Paul Valery
Μετάφραση: Χαρά Μπανάκου – Καραγκούνη)
