Όταν μιαν άνοιξη χαμογελάσει (ΙV)

Όταν μιαν άνοιξη χαμογελάσει (ΙV)

photo: Frank Horvat

Πάντοτε δυσπιστούσα για την άνοιξη.
Αυτή η ακαθόριστη αίσθηση στις ανθισμένες βραγιές
κι’ ένα ρίγος λεπτό
κι’ οι φωνές των παιδιών στο γήπεδο όταν το απόγευμα διυλίζει το φως
κι’ οι φίλοι μου να περιμένουν το καλοκαίρι [….]
Αυτή η θηλυκιά εποχή στιφή,
παράξενη σα γριά,
με τις εύκολες συζητήσεις την πολλή συνάφεια,
τη λιγοστή κατανόηση, την απέραντη μοναξιά
κι’ ο εφιάλτης πως κάποτε θα ξυπνήσουμε μη έχοντας τίποτε να πούμε […]

(Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, «Επικίνδυνη ηλικία» από την έκδοση «Ο δύσκολος θάνατος», εκδ. Εγνατία, 1978)