Λουλουδιά Γρέδη – Μου αρέσει να δημιουργώ ποιητικά τοπία όπου η μνήμη και η φαντασία επανανοηματοδοτούν την καθημερινότητά μου, τις εμπειρίες και τα βιώματά μου.
Ποια θέματα αγαπάς να φωτογραφίζεις; Υπάρχει κάτι να σε προσελκύει ειδικά;
Η φωτογραφική μου πρακτική εστιάζει στον Άνθρωπο και την εμπειρία που φέρει η ύπαρξη αυτή καθαυτή. Είναι ο τρόπος μου να στοχαστώ το εφήμερο, την παροδικότητα και την ευαλωτότητά μας χρησιμοποιώντας οπτική γλώσσα. Η αφορμή μπορεί να είναι μια χειρονομία, ένα βλέμμα, ένας στίχος, τα παιχνίδια των παιδιών, το φως που μεταμορφώνει τον υλικό μας κόσμο. Με κάθε φωτογραφία προσπαθώ / επιθυμώ να συλλάβω εκείνο που υπάρχει, αλλά δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά. Εκείνο που με συνδέει σα μια αόρατη κλωστή με τον κόσμο γύρω μου, με την υλική και άυλη πραγματικότητα.
Λουλουδιά Γρέδη
Η διαδικασία του φωτογραφίζω είναι μία εσωτερική αναγνώριση μια επαφή με τον εαυτό μας κυρίως. Ίσως περιμένουμε αυτό μετά να μας βοηθήσει να συναντηθούμε με κάποιον εκεί έξω;
Αισθάνομαι ότι, αν και οι φωτογραφίες μου έχουν να κάνουν με την καταβύθιση στο βαθύτερο είναι και σε άγνωστες περιοχές του ψυχισμού μου, φέρνουν στην επιφάνεια πράγματα που μας ενώνουν με τους άλλους. Φόβους, επιθυμίες, διλήμματα. Η διαδικασία αυτή έχει νόημα, νομίζω, και γιατί υπάρχει η ανάγκη μας να συνδεθούμε με τον Άλλον. Επομένως, είναι σημαντικό να νιώσω ότι το έργο μου μπορεί να αποτελέσει την αφορμή για να γεννηθούν στον θεατή / στη θεάτρια συνειρμοί μέσα από τους οποίους θα αναγνωρίσει δικά του / δικά της βιώματα και εμπειρίες.
Λουλουδιά Γρέδη
Εμπλέκεσαι συναισθηματικά ή με κάποιο άλλον τρόπο με αυτό που φωτογραφίζεις; Είναι απαραίτητο κάτι τέτοιο;
Όταν φωτογραφίζω, η προσέγγισή μου είναι διαισθητική και είναι το συναίσθημα που με οδηγεί στη δημιουργία εικόνων που λειτουργούν ως οπτικές μεταφορές μιας ιδέας, ενός στίχου ή αυτό που με απασχολεί σε συγκεκριμένες στιγμές της ζωής μου. Απελευθερώνεται τότε μια ενέργεια που δημιουργεί αυτή τη μεταβατική κατάσταση που συνδέει τον εσωτερικό με τον εξωτερικό κόσμο απελευθερώνοντάς με από συμβατικές θεωρήσεις του χώρου, του χρόνου και του εαυτού μου.
Λουλουδιά Γρέδη
Ο συμβολισμός είναι επιλογή μερικές φορές στους φωτογράφους αλλά συχνά είναι αυτονόητη κατάληξη. Είναι μια μυστικιστική προσέγγιση που μας διευκολύνει. Θεωρώ σαν θεατής ότι υπάρχει στις φωτογραφίες σου αυτή η ματιά.
Μου αρέσει να δημιουργώ ποιητικά τοπία όπου η μνήμη και η φαντασία επανανοηματοδοτούν την καθημερινότητά μου, τις εμπειρίες και τα βιώματά μου. Τα σύμβολα και οι οπτικές μεταφορές μού επιτρέπουν να εξερευνώ τη ζωή κάτω από την επιφάνεια.
Λουλουδιά Γρέδη
Η εικόνα, η φωτογραφία είναι περίπου εκδοχή μιας προοπτικής. Στα πορτρέτα άραγε υπάρχει ανάγκη για βάθος πεδίου ή μήπως το αντίθετο εξυπηρετεί; Αυτό είναι πάντα κάτι που με προβληματίζει.
Προτιμώ να φωτογραφίζω με μικρό βάθος πεδίου, ώστε το πορτρέτο να κυριαρχεί μέσα στο κάδρο. Αυτό με βοηθάει να αναπτύξω μια οπτική διαλεκτική με το πρόσωπο που φωτογραφίζω, για να μπορέσει να αναδειχθεί εκείνη η πνευματική κατάσταση όπου ο ψυχισμός μου θα συναντηθεί με τον ψυχισμό του φωτογραφιζόμενου / της φωτογραφιζόμενης, και είναι αυτό που με ενδιαφέρει να απεικονιστεί.
Λουλουδιά Γρέδη
Ασπρόμαυρο πάντα; Προσωπικά έχω την εντύπωση ότι περιγράφει περισσότερες αλήθειες αλλά θέλω την άποψή σου.
Επειδή το ασπρόμαυρο αφαιρεί ένα μέρος της πραγματικότητας, με εξυπηρετεί στην απόδοση της ιδέας, της αλήθειας ή των συναισθημάτων που θέλω να εικονοποιήσω. Μου επιτρέπει να επαναπροσδιορίσω νοηματικά την «υλικότητα» των φωτογραφιζόμενων, καθώς εμφανίζονται μπροστά μου ως μια νέα οπτική οντότητα.
Λουλουδιά Γρέδη
Χρειάζεσαι κάποια λόγια να συνοδεύουν τις φωτογραφίες σου; Εννοώ έχουν ώσμωση αυτά τα δύο ή όχι;
Κατά βάθος πιστεύω ότι οι φωτογραφίες δε χρειάζονται καθόλου τον λόγο, γιατί πολλές φορές είναι σα να εξαναγκάζεις τον θεατή / την θεάτρια να τις δει με τον τρόπο που θέλεις εσύ.
Λουλουδιά Γρέδη
Η Diane Arbus επισημαίνει ότι όταν εμφανίζουμε ολοκληρώνοντας μια φωτογραφία συνήθως το αποτέλεσμα μας εκπλήσσει. Το έχεις νοιώσει αυτό;
Μμμ… ναι! Θα συμφωνήσω… Τώρα που το αναφέρεις συνειδητοποιώ ότι πολλές φορές κατά τη διαδικασία της φωτογράφισης, μέσα από αυτή την πνευματική κατάσταση που νιώθω ότι διαμορφώνεται ανάμεσα σε μένα και το πρόσωπο ή το τοπίο που φωτογραφίζω, αντιλαμβάνομαι το αποτέλεσμα που θα προκύψει, όμως, είναι και φορές που το αποτέλεσμα πραγματικά με εκπλήσσει. Τότε λέω στον εαυτό μου πως μάλλον πρόκειται για εικόνες που υπάρχουν μέσα μου ερήμην μου και έρχονται στην επιφάνεια μόνο όταν οι συνθήκες είναι τέτοιες που απελευθερώνεται χωρίς όρια και αναστολές η ανθρωπινότητα που είναι και το κατεξοχήν στοιχείο του έργου της Arbus.
Λουλουδιά Γρέδη
Παρακολουθείς μέσα στο χρόνο τις φωτογραφίας σου να δεις πως φαίνονται μετά από καιρό;
Οι περισσότερες φωτογραφίες μου ή σειρές φωτογραφιών λειτουργούν σαν ένα ημερολόγιο για μένα. Γυρνώντας σε αυτές μπορώ να θυμηθώ τις συνθήκες μέσα στις οποίες δημιουργήθηκαν και πώς ένιωθα στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, οπότε λίγες είναι αυτές που απορρίπτω με τον καιρό. Άλλωστε νομίζω ότι δε φωτογραφίζω ατέρμονα και τελικά οι φωτογραφίες που απορρίπτω είναι αυτές που από την αρχή καταλάβαινα ότι δεν κατάφερνα να αποτυπώσω αυτό που ήθελα στη δεδομένη στιγμή.
Λουλουδιά Γρέδη
Εμείς οι θεατές βλέπουμε θαυμάσια φωτογραφικά πορτρέτα στην δουλειά σου. Η φωτογραφία πορτρέτο τι είναι για σένα; Εννοώ είναι κάτι διαφορετικό ή καθόλου δε συμβαίνει κάτι τέτοιο;
Ευχαριστώ!…βαθιά..!…για το σχόλιο..! και για να απαντήσω στην ερώτησή σου, νομίζω ότι είναι η ανάγκη μου να αναδημιουργήσω τον κόσμο έτσι όπως τον αισθάνομαι εγώ και να αποδώσω το φευγαλέο νόημα της ύπαρξής μας. Αυτό μπορεί να συμβεί κατεξοχήν όταν φωτογραφίζω ανθρώπους και συχνά επανέρχομαι στον ρόλο που παίζουν για εμένα οι σημαντικοί μου άνθρωποι. Έτσι φτάνουν να είναι πρωταγωνιστές του δικού μου σύμπαντος, άλλες φορές ως αφορμή να εκφραστεί κάτι πιο συλλογικό και πανανθρώπινο και άλλες ως ένα μοίρασμα μιας πιο προσωπικής εμπειρίας.
Λουλουδιά Γρέδη
Αυτό το διάστημα ποια είναι η φωτογραφική σου ενασχόληση;
Η αλήθεια είναι ότι με απασχολεί και απορροφά πολύ από τον χρόνο μου η διαδικασία της δημιουργίας ενός φωτογραφικού βιβλίου, μιας παλαιότερης φωτογραφικής δουλειάς, με τίτλο I have been here before, στο πλαίσιο βέβαια της αυτοέκδοσης. Είναι ένα παιχνίδι θα έλεγα, που με κρατά όμως σε δημιουργική εγρήγορση.
Λουλουδιά Γρέδη
Ο Γκοντάρ είπε ότι κάνει σινεμά για να περνάει τον χρόνο του. Ίσως και εμείς κάνουμε φωτογραφίες ουσιαστικά για τον ίδιο λόγο. Δημιουργώντας χρόνο μέσα από τα κλικ της φωτογραφικής μηχανής πραγματοποιούμε μια μετάβαση, ένα πέρασμα στον εαυτό μας.
Με τη φωτογραφία δίνω χώρο και χρόνο στον εαυτό μου να αναζητήσει το κρυμμένο μήνυμα που υπάρχει στις λεπτομέρειες, στα μικρά πράγματα που μας διαφεύγουν και αποκωδικοποιώντας τα να μάθω να ησυχάζω μέσα μου και να ζω την κάθε μέρα με πληρότητα.
Λουλουδιά Γρέδη
Info:
Η Λουλουδιά Γρέδη ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης και στο τμήμα Φιλοσοφίας του ΑΠΘ. Σπούδασε θεωρία της Φωτογραφίας στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και παρακολούθησε μια σειρά σεμιναρίων με αντικείμενο την αισθητική της εικόνας. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, ενώ φωτογραφίες της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα ηλεκτρονικά περιοδικά. Επίσης, συμμετείχε ως συν-επιμελήτρια στην έκθεση που παρουσιάστηκε στο MOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών με τίτλο Together, so Far so Close.
Λουλουδιά Γρέδη
Λουλουδιά Γρέδη
Λουλουδιά Γρέδη
