Αντωνία Πολύζου: “Έχω ανάγκη φωτογραφικά να ξεφεύγω κάποιες φορές από την πραγματική ζωή για να γυρίζω πιο δυνατή”
Αντωνία Πολύζου
Αντωνία πότε αποφάσισες να ασχοληθείς με την φωτογραφία και τι ήταν αυτό που ξύπνησε αυτή σου την ανάγκη;Το μικρόβιο υπήρχε πάντα, για κάποιο λόγο όμως, κάτι γινόταν και έμπαινε σε δεύτερη μοίρα.
Ώσπου μια μέρα, έτσι απλά, αβασάνιστα, «σαν έτοιμη από καιρό», αποφάσισα ν’ ασχοληθώ ουσιαστικά. Έτσι ξεκίνησα μαθήματα φωτογραφίας.
Η ανάγκη για την εκτόνωση των συναισθημάτων μου, με έκαναν να κάνω το πρώτο κλικ.
Πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε η γνωριμία σου με τον φακό, το κάδρο, το τελικό κλικ; Η τεχνική της φωτογραφίας είναι καθοριστικός παράγοντας για σένα ή λειτουργείς διαισθητικά;
Όταν κοιτάζω μέσα από τη μηχανή μου, βλέπω μόνο αυτό που θέλω να δω, βγάζω έξω ότι με χαλάει. Φτιάχνω το δικό μου κάδρο ανάλογα με το τι νιώθω εκείνη τη στιγμή.
Το συναίσθημα είναι ο οδηγός μου για το τελικό κλικ.
Η φωτογραφία σου είναι κυρίως ανθρωποκεντρική. Όταν πρόκειται για φωτογραφία δρόμου με τι κριτήρια επιλέγεις τα μοντέλα σου;
Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα κριτήρια, δεν φωτογραφίζω για τις ανάγκες περιοδικού μόδας, φωτογραφίζω τον κόσμο μου, τις κόρες μου, τις ανιψιές μου, τις αδελφές μου, τις φίλες μου. Μοναδικό κριτήριο η αγάπη μου γι’αυτούς τους ανθρώπους!
Παρατηρώ ότι στις φωτογραφίες σου είναι έντονο το ονειρικό στοιχείο, είτε με το στήσιμο των μοντέλων σου είτε με την επεξεργασία της φωτογραφίας σου. Γιατί είναι σημαντικό αυτό στην επιλογή του θέματος που θέλεις να αποτυπώσεις;
Όταν ήμουν παιδί πληγωνόμουν, δεν είχα άμυνες, δεν ήξερα πώς να αντιδράσω.
Απλά, στεναχωριόμουν και δεν μιλούσα, έβρισκα διέξοδο στον κόσμο των παραμυθιών.
Είχε πολύ ηρεμία εκεί μέσα, με βοηθούσε να σκέφτομαι καλύτερα και όταν έβγαινα, έβγαινα πολύ δυνατή και συνάμα σκληρή.
Έχω ανάγκη να ξεφεύγω κάποιες φορές από την πραγματική ζωή για να γυρίζω πιο δυνατή!!
Σκηνοθετείς τη φωτογραφία σου σύμφωνα με την αύρα που βγάζει ο άνθρωπος που ετοιμάζεσαι να φωτογραφίσεις ή προσαρμόζεις τον άνθρωπο σε κάποια αρχική σου ιδέα;
Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, μπορεί να δω κάποιον και να θέλω να φωτογραφίσω αυτό που μου βγάζει ή μπορεί να τον προσαρμόσω σε αυτό που έχω σκεφτεί.
Οι φωτογραφίες σου έχουν μια δυναμική σε σχέση με τον χώρο. Τον εκμεταλλεύεσαι κυρίως με κλειστά κάδρα κάνοντας τον θεατή να φαντάζεται το γενικότερο περιβάλλον. Αυτό είναι κάτι που επιδιώκεις ή το κάδρο σε κλείνει σ αυτό;
Μ’ αρέσει να επικεντρώνομαι στο θέμα μου, να το αγκαλιάζω, να το κάνω ξεχωριστό. Όταν φωτογραφίζω ένα πρόσωπο, πηγαίνω πολύ κοντά του, το βγάζω από τον κόσμο που βρίσκεται, το απελευθερώνω, το αφήνω στη φαντασία του θεατή!
Η ασπρόμαυρη σε χαρακτηρίζει. Εξ αρχής κάνεις την λήψη μ αυτό το κριτήριο; Το βλέπεις ασπρόμαυρα το θέμα σου ή προκύπτει από κάποιες επιρροές;
Στην ασπρόμαυρη φωτογραφία έχει χτιστεί η γλώσσα της φωτογραφικής τέχνης.
Επιλέγω από την αρχή να φωτογραφίζω α/μ. Δεν είναι πιο εύκολη φωτογραφία όπως πιστεύουν κάποιοι, απλά έχω την ελευθερία να φωτογραφίζω με διάφορες φωτιστικές συνθήκες.
Οι φωτογράφοι τείνουν έστω και υποσυνείδητα να κλέβουν στοιχεία των βιωμάτων τους και να τα μεταφέρουν στο κλικ τους. Ποια βιώματά σου είναι αυτά που αναγνωρίζεις περισσότερο στις φωτογραφίες σου;
«Επιθυμώ να γνωρίσω τον εαυτό μου σε σχέση με οτιδήποτε βρίσκεται γύρω μου».
Φως και σκοτάδι, καλό και κακό, αγάπη και μίσος, ζωή και θάνατος, θετικό και αρνητικό, θηλυκό και αρσενικό.
Λειτουργεί ψυχαναλυτικά η φωτογραφία για σένα στο τέλος μιας δύσκολης μέρας; Σ’ απορροφά κατά την επεξεργασία και την ανάγνωσή της με τέτοιο τρόπο ώστε να σκέφτεσαι το επόμενο κλικ και όχι τα προβλήματα της καθημερινότητας;
Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τα προβλήματα της καθημερινότητας και γενικότερα της ζωής. Ούτε κι εγώ.
Θα μπορούσα να πω όμως, ότι η φωτογραφία για μένα λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά, έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου, αφιερώνω αρκετό από το χρόνο μου στο να μελετώ φωτογράφους και να φωτογραφίζω. Είναι κάτι που με κάνει να νιώθω καλά και με γεμίζει δύναμη.
Φωτογραφικά ποιο είναι το επόμενο επίπεδο για σένα; Ποια είναι τα σχέδια σου και πώς βλέπεις τη συνέχεια σ’ αυτό το ταξίδι;
Ταξίδι… ωραία το τοποθέτησες.
Λατρεύω τα ταξίδια, λατρεύω να γνωρίζω ανθρώπους, λατρεύω να κρατάω εικόνες μέσα στο χρόνο. Γεμίζω τις αποσκευές μου με εμπειρίες, γνώσεις και συνεχίζω ν’ απολαμβάνω το ταξίδι.
Επόμενος σταθμός ένα project που ετοιμάζω με την βοήθεια του καλού μου δασκάλου, Βασίλη Νίκα!