O Βαγγέλης Ευαγγελίου επιλέγει …
Ο ποιητής και αυτοδίδακτος φωτογράφος, Βαγγέλης Ευαγγελίου μας χαρίζει 4 + 1 φωτογραφίες και εμείς ακολουθούμε τις σκέψεις του.
Για το photologio, ο Βαγγέλης Ευαγγελίου ανασύρει από το προσωπικό του αρχείο αγαπημένες του φωτογραφίες και μας τις παρουσιάζει μαζί με ιδιαίτερα μύχιες σκέψεις και αναμνήσεις … και μας τις χαρίζει.
Βαγγέλης Ευαγγελίου
Εδώ βρισκόμαστε στο σταθμό του Μετρό στο Σύνταγμα.
Αφορά το πρότζεκτ “Metrography” που βρίσκεται σε εξέλιξη και είναι πολύ αγαπημένο μου θέμα. Άνθρωποι, σα να φεύγει η ψυχή από μέσα τους, για να πάει κάπου αλλού. Να ξεκουραστεί από τα ίδια και τα ίδια της καθημερινότητας.
Βαγγέλης Ευαγγελίου
Η Αντιγόνη (νύφη) κρατάει σφικτά τον πατέρα της και τον αδερφό της ενώ ετοιμάζεται να ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας.
Όταν φωτογραφίζω έναν γάμο, θέλω να συνεχίσω να κάνω το ίδιο που κάνω όταν φωτογραφίζω μία θεατρική παράσταση ή κάτι άλλο που αφορά την τέχνη. Παντού μπορείς να δημιουργήσεις τέχνη, ακόμα κι εκεί που τα πράγματα είναι στημένα ή δεν έχουν χώρο για αυτοσχεδιασμούς.
Βαγγέλης Ευαγγελίου
Άντρας των ΜΑΤ έξω από το ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρεττάνια” στην πορεία για το Πολυτεχνείο στις 17 Νοεμβρίου.
Όταν βρίσκομαι στους δρόμους για κάποιο θέμα και κάνω φωτογρεπορτάζ, συνεχίζω να βλέπω τον κόσμο αλλιώς και ποιητικά, όπως τον βλέπω από την ώρα που ξυπνώ έως και την ώρα που κοιμάμαι. Ακόμα και αν γίνεται ένας μικρός πόλεμος με δακρυγόνα και έντονες διαμάχες μεταξύ αστυνομικών και διαδηλωτών, εγώ προσπαθώ να δω και κάτι άλλο…. Κάποιον αστροναύτη στο ηλιοβασίλεμα κι ας είναι απλά ένας μπάτσος, που δεν κοιτάζει καθόλου τον ουρανό.
Βαγγέλης Ευαγγελίου
3 προσφυγόπουλα (το ένα δε φαίνεται παρά μόνο η παλάμη του) στη Δομή Φιλοξενίας του Ελαιώνα.
Έχω ζήσει πολλούς μήνες με πρόσφυγες και τους ευχαριστώ, που με έκαναν με τον αθόρυβο τρόπο τους, λίγο καλύτερο άνθρωπο. Συνήθως φωτογραφίζω τα παιδιά να παίζουν και να εκτιμούν τη ζωή, περισσότερο από άλλα παιδιά που έχουν τα πάντα ή τουλάχιστον τα δεκαπλάσια από ετούτα τα παιδιά.
Ο Βαγγέλης Ευαγγελίου επιλέγει Vivian Maier
Vivian Maier
Την Βίβιαν Μάγερ (1/2/1926 – 21/4/2009) την ανακάλυψα 2 χρόνια μετά που είχα ξεκινήσει τη φωτογραφία και την αγάπησα αμέσως, μέσα από ένα ντοκιμαντέρ που αφορούσε τη ζωή της για δύο λόγους: Γιατί μοιάζουμε τόσο πολύ και γιατί μοιάζουμε τόσο πολύ. Θέλει συζήτηση το πράγμα, αν είναι να μιλήσω για την Βίβιαν Μάγερ. Διάλεξα τη συγκεκριμένη φωτογραφία γιατί περιγράφει την ψυχοσύνθεσή της στο έπακρον και γιατί η Βίβιαν έβλεπε γύρω της την ποίηση, αφού την είχε πρώτα απ’ όλα μέσα της. Να είναι καλά όπου κι αν είναι η Vivian Dorothea Maier.
Info:
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 25 Μαΐου του 1978. Έχει σπουδάσει θέατρο και αργυροχρυσοχοΐα. Έχει εκδώσει 2 βιβλία και σε γενικές γραμμές, ασχολείται μόνο με την τέχνη από τα 16 του χρόνια. Η φωτογραφία, μπήκε στη ζωή του ως συμπληρωματική τέχνη μαζί με τις άλλες. Τον Μάρτιο του 2015 στην επωνυμονομαστική του εορτή, ο Βαγγέλης Ευαγγελίου ως αρχάριος κάνει τις πρώτες του λήψεις περπατώντας στην Αθήνα και τον Ιούνιο συμμετέχει με 3 φωτογραφίες στην διεθνή έκθεση “Re: View 015” στο Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων «Μελίνα» στα πλαίσια του Athens Photo Festival. Τον Οκτώβρη του ίδιου έτους πραγματοποιεί την πρώτη ατομική έκθεση, με θέμα τους πρόσφυγες που έζησε μαζί τους. Τον Ιούνιο του 2017 η δεύτερη ατομική του έκθεση, λαμβάνει χώρα στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων με 100 φωτογραφίες δρόμου, με τίτλο: “Δημόσιες Χώρες”. Ως εισηγητής, έχει πραγματοποιήσει δύο σεμινάρια φωτογραφίας στην Αθήνα. Αυτά τα 3 χρόνια φωτογραφίας, εικόνες του έχουν γίνει πρωτοσέλιδο σε Αθηναϊκές εφημερίδες, περιοδικά και free press, αλλά έχουν ντύσει και άρθρα σε site άλλων χωρών, όπως Αμερική, Γερμανία, Ρωσία κ.α. Τον καιρό αυτό, εργάζεται παράλληλα σε δύο πρότζεκτ, το ένα αφιερωμένο στην Κατερίνα Γώγου, με τίτλο: “Όταν ακούω Κατερίνα τρομάζω”.
site: www.istories.online
facebook: www.facebook.com/vaeva25
instagram: www.instagram.com/portfolio25
