
Η Μαρία Βόγγλη επιλέγει …
Για το photologio, η φωτογράφος Μαρία Βόγγλη ανασύρει από το προσωπικό της αρχείο 4+1 αγαπημένες της φωτογραφίες, και μας τις παρουσιάζει μαζί με προσωπικές σκέψεις και αναμνήσεις …
Βιώνοντας τη θλίψη για το χαμό ενός ανθρώπου που σε δημιούργησε, πιστεύεις ότι έτσι θα είναι πλέον η καθημερινότητά σου. Μια διαδικασία με εναλλαγές συναισθημάτων, με αλλαγή συνηθειών, μια διαρκή πάλη για την αποδοχή της απώλειας. Κάποια στιγμή όμως όλα σχεδόν αλλάζουν, γίνονται φωτεινά και λιγότερο επώδυνα. Έχεις πλέον συνειδητοποιεί ότι όλο αυτό ήταν κάτι που «έπρεπε» να το περάσεις για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις όχι μόνο τους άλλους αλλά και τον εαυτό σου.
Μ.Β.

Μαρία Βόγγλη
Μπορείς να αλλάξεις την πραγματικότητα αλλάζοντας τον τρόπο που την αντιλαμβάνεσαι.
(Τom Robins)

Μαρία Βόγγλη
Ο φωτογραφικός φακός αποκαλύπτει τις υποσυνείδητες οπτικές με τον ίδιο τρόπο που η ψυχανάλυση αποκαλύπτει τις υποσυνείδητες αιτίες.
(Walter Benjamin)

Μαρία Βόγγλη
Μπορείς να πάρεις κάποιον από τα όνειρά σου και να τον αγκαλιάσεις στην πραγματικότητα;

Μαρία Βόγγλη
Αλήθεια και ψέμα μαζί και το παιχνίδι του μυαλού ξεκινάει, κάνοντας επικίνδυνους ελιγμούς.
Η Μαρία Βόγγλη επιλέγει … Στράτο Καλαφάτη
Στράτος Καλαφάτης
Όταν είδα για πρώτη φορά αυτή τη φωτογραφία την ερωτεύτηκα. Μια φωτογραφία του Στράτου είναι ολόκληρο μάθημα.
Info (σε πρώτο πρόσωπο):
Γεννήθηκα και μένω στη Λιβαδειά.
Εδώ και χρόνια ως μέλος της Φωτογραφικής Λέσχης Λιβαδειάς και έχοντας παρακολουθήσει σεμινάρια με Βασίλη Γεροντάκο, Άγγελο Μίχα, Πάνο Ροζάκη, Χρήστο Κοψαχείλη, Στράτο Καλαφάτη, Πλάτωνα Ριβέλλη, και συμμετέχοντας σε πολλές εκθέσεις της Λέσχης μας, βρήκα τον δικό μου διαφορετικό κόσμο, τον οποίο μπορώ να μοιραστώ με όλους.
Η φωτογραφία για μένα είναι ανάγκη για έκφραση, ανακάλυψη, δημιουργία, επικοινωνία, μοίρασμα.Ίσως είναι η δύναμη να σταματήσω το χρόνο ή να τον κρατήσω ζωντανό για πάντα. Ίσως είναι νέες λέξεις με φως και συναισθήματα. Βρίσκω τον εαυτό μου σε μια πολύ όμορφη αίσθηση, σχεδόν συναρπαστική, όταν συνειδητοποιώ ότι μπορώ να καταγράψω τη στιγμή της απλότητας ή της δυναμικής ενός τοπίου, ενός ατόμου ή της ζωής γύρω μου, αλλά το πιο σημαντικό της δικής μου ζωής.