Ο Γιώργος Ασημακόπουλος επιλέγει …

Ο Γιώργος Ασημακόπουλος επιλέγει …

Για το photologio, ο φωτογράφος Γιώργος Ασημακόπουλος ανασύρει από το προσωπικό του αρχείο 4+1 αγαπημένες του φωτογραφίες, και μας τις παρουσιάζει μαζί με προσωπικές σκέψεις και αναμνήσεις …


Η αγάπη μου για τη φωτογραφία και το ταξίδι με βγάζει στο δρόμο. Τα μέρη σχεδόν πάντα είναι καινούρια, αχαρτογράφητα εμπεριέχοντας το άγνωστο, το απρόβλεπτο.  Το καθετί απλό, καθημερινό  αποκτάει νόημα μέσα σε μια άγνωστη πόλη. Πότε στην Ελλάδα, πότε  στα Βαλκάνια, πότε σε άλλη ήπειρο… αφήνω να με βγάλει ο δρόμος και ψάχνω τη στιγμή, την έκφραση που θα μου μιλήσει. Βρίσκω απίστευτα γοητευτικό να δημιουργώ με το φακό μου ιστορίες μέσα από την ομορφιά και την απλότητα της καθημερινότητας.

Γιώργος Ασημακόπουλος

Άνοιξη στο Μαρόκο. Στα δαιδαλώδη στενά σοκάκια της αρχαίας πόλης της Φεζ, ανάμεσα από τα μικρά ανοίγματα διαχέεται ένα υπέροχο, ήπιο φως καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Μια γλυκιά αίσθηση που συνοδεύεται από μια ησυχία. Από μακριά ίσα που ακούγεται πλέον ο θόρυβος από την πολύβουη κεντρική αγορά. Δε με ενδιαφέρει τι θα βρω να φωτογραφίσω εδώ όσο να νιώσω αυτήν την υπέροχη και πρωτόγνωρη αίσθηση να χάνεσαι για λίγο σε αυτά τα σοκάκια. Ένα μικρό κοριτσάκι αφήνει την παρέα της για λίγο και με ακολουθεί από περιέργεια μάλλον για να δει τι μπορεί να ψάχνω να φωτογραφίσω. Με χαιρετάει από μακριά, στέκεται για λίγο και τρέχοντας γελώντας επιστρέφει στο παιχνίδι της με τα υπόλοιπα παιδιά.


Γιώργος Ασημακόπουλος

Το πρωινό φως και σήμερα μουντό κάπου στα βουνά της βόρειας Αλβανίας.  Έχουμε ώρα να δούμε  κάποιο χωριό στην ορεινή αυτή διαδρομή. Κάπου κάπου κάποια αγροτόσπιτα ξεπηδούν μέσα από το απομονωμένο τούτο μέρος και οι μισογκρεμισμένοι φράχτες στην άκρη του δρόμου φαντάζουν ως οι μόνοι κάτοικοι αυτού του τόπου.


Γιώργος Ασημακόπουλος

Ένα φθινοπωρινό απόγευμα κάπου έξω από την Ελευσίνα απλά οδηγώ ακολουθώντας την πορεία της παλιάς εθνικής οδού. Δεν ξέρω ακριβώς τι ψάχνω… εικόνες από τα παιδικά μου χρόνια, τότε που οι καλοκαιρινές διακοπές ήταν συνώνυμο με το δρόμο αυτό, μου έρχονται στο μυαλό. Η ανεμελιά, το παιχνίδι με τα ξαδέλφια μου στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου πηγαίνοντας προς το εξοχικό… εικόνες μακρινές αλλά έντονες σε αίσθηση ακόμη, φαίνεται να παίρνουν όψη μέσα από το δροσερό αεράκι που χτυπάει τη ράχη ενός αλόγου κάπου στην άκρη του δρόμου.


Γιώργος Ασημακόπουλος

Στο χωριό Dacia της Ρουμανίας, Οκτώβριο μήνα οι λασπωμένοι χωματόδρομοι, ο μουντός ουρανός και ο παγωμένος αέρας συμπληρώνουν το ερημωμένο τοπίο. Τέσσερα παιδιά ρομά αποτελούν τη μόνη ένδειξη ζωής σε τούτο το μέρος που διψάει για παιδικές φωνές και παιχνίδι. Κάπου κάπου, πίσω από το φράκτη χαμογελούν… στις παύσεις όμως η έκφραση αλλάζει απότομα και ανοίγει διάλογο με το συννεφιασμένο τοπίο.


Ο Γιώργος Ασημακόπουλος επιλέγει … Harry Callahan

Harry Callahan – Eleanor and Barbara 1953

“I think I came alive when I started photography.”

Harry Callahan


Info:

Ο Γιώργος Ασημακόπουλος γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Η συστηματική του ενασχόληση του με την φωτογραφία ξεκίνησε το 2005, λίγο μετά την επιστροφή από την Αγγλία και την ολοκλήρωση του μεταπτυχιακού του στη Διοίκηση των επιχειρήσεων, επικοινωνία και το Marketing.  

Δημιούργησε τη φωτογραφική ομάδα Fokal όπου δίδαξε φωτογραφία εκεί για πέντε χρόνια, ενώ σήμερα συνιδρυτής των Διαδρομών συνεχίζει να διδάσκει.

Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις και projects ενώ παράλληλα εργάζεται πάνω σε προσωπικές θεματικές ενότητες. Έχει λάβει μέρος σε φωτογραφικά οδοιπορικά στο εξωτερικό, συνδυάζοντας τις δυο μεγάλες του αγάπες, το ταξίδι και τη φωτογραφία,  ενώ παράλληλα διευρύνει τις γνώσεις του πάνω στα εικαστικά μέσω της ολοκλήρωσης των σπουδών του στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.