
Η Δάφνη Ασλανίδη επιλέγει …
Για το photologio, η φωτογράφος Δάφνη Ασλανίδη ανασύρει από το προσωπικό της αρχείο 4+1 αγαπημένες της φωτογραφίες, και μας τις παρουσιάζει μαζί με προσωπικές σκέψεις και αναμνήσεις …

Δάφνη Ασλανίδη
Είμαστε αιχμάλωτοι στο σπίτι μας μωρό μου
και πρέπει να ‘χουμε σαφή διακριτικά.
Μα όσο υπάρχουν στα μπαλκόνια
των πολυκατοικιών
άσπρα σεντόνια,
Δε φοβάμαι.
Τζίμης Πανούσης – Ανακωχή

Δάφνη Ασλανίδη
Και όταν η καταιγίδα τελειώσει, δεν θα θυμάσαι καν πώς κατάφερες να επιβιώσεις.
Δεν θα είσαι καν σίγουρος ότι έχει τελειώσει.
Αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο:
Όταν βγεις από την καταιγίδα δεν θα είσαι ο ίδιος άνθρωπος με αυτόν που μπήκε.
Και αυτό είναι το νόημα της καταιγίδας.
Haruki Murakami – Ο Κάφκα στην ακτή

Δάφνη Ασλανίδη
Φασματική Αθήνα σε χειμέριο όρθρο
ποιος θα ζυγίσει το δικό μας πόνο
μέρες, νύχτες, ώρες βροχερές
όταν μας έκλεινε η σιωπή σαν παλαιά παράθυρα
δίχως τα δέντρα, δίχως της γυναίκας το φιλί
μέρες, νύχτες, ώρες βροχερές…
Να περιμένεις την πνοή π’ ανοίγει τις οράσεις
ο ποιητής ανθίζει
δεν τρέχει πίσω απ’ τις λέξεις
έχει σαν το λουλούδι μια μοίρα
είν’ ο αθέλητος
έρχετ’ η βροχή νοτίζει το χώμα ο ήλιος
θά ’ρθει κ’ η νύχτα θά ’ρθει κ’ η μέρα
και πάντα το φως.
Νίκος Καρούζος – Περπατώντας

Δάφνη Ασλανίδη
Η πιο όμορφη θάλασσα
είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει.
Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν μεγαλώσει ακόμα.
Τις πιο όμορφες μέρες μας,
δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα.
Ναζίμ Χικμέτ – Η πιο όμορφη θάλασσα
Η Δάφνη Ασλανίδη επιλέγει … Richard Tuschman

Richard Tuschman – Morning in a city
“Λατρεύω την ταπεινή φύση των έργων και την αίσθηση της ηρεμίας τους.
Οι συναισθηματικές καταστάσεις των χαρακτήρων φαίνεται να αμφιταλαντεύονται παραδόξως μεταξύ της ονειροπόλησης και της αποξένωσης, ή ίσως ανάμεσα στη λαχτάρα και την παραίτηση”
Richard Tuschman σε συνέντευξη για το έργο του: Hopper – Meditations,
εμπνευσμένο από τον ζωγράφο Edward Hopper
Info:
Η Δάφνη Ασλανίδη γεννήθηκε το 1989 στη Ρόδο και μεγάλωσε στη Λέρο.
Το 2006 μετακόμισε στην Αθήνα για να φοιτήσει στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ.
Συνέχισε τις σπουδές της στο τμήμα Αρχιτεκτονικού Φωτισμού του Πανεπιστημίου του Wismar, στοχεύοντας να συνδυάσει την τεχνογνωσία με τη δημιουργία.
Φωτογραφίζει από μικρή, προσπαθώντας να αποτυπώσει συναισθήματα ανάμεσα σε εκείνη και τον κόσμο που την περιβάλλει, να μοιραστεί και να επικοινωνήσει.
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα από το 2018.