Φιδαξομικίνη | παρουσίαση του φωτογραφικού λευκώματος της Γεωργίας – Μαρίας Πολίτη στην o.art.ath

Φιδαξομικίνη | παρουσίαση του φωτογραφικού λευκώματος της Γεωργίας – Μαρίας Πολίτη στην o.art.ath

Η Γεωργία Μαρία Πολίτη παρουσιάζει το λεύκωμα με τίτλο Φιδαξομικίνη*, αποτέλεσμα της πτυχιακής της στο ΠΑΔΑ.  Η παρουσίαση θα γίνει στον χώρο τέχνης Ο., Σποράδων 36, Κυψέλη στις 18-20/9/2025 και ώρες 19:00-22:00.

Όπως η ίδια γράφει:

«Το προσωπικό ύφος και η ματιά του καλλιτέχνη αποτελούν τον συγκερασμό του ψυχολογικού και πολιτισμικού πλαισίου κάθε εποχής. Ο τόπος, ο τρόπος που μεγαλώνει κάποιος, οι ταυτίσεις, οι προβολές, οι ενδοβολές, η σχέση του πρωταρχικά με τη μητέρα, τον πρώτο Μεγάλο Άλλο ή, όπως έλεγε ο Jacques Lacan, το mOther, διαμορφώνουν αυτήν την οπτική. Το έργο τέχνης αντικατοπτρίζει ολόκληρο τον καλλιτέχνη, καθώς αποτελεί τη μετουσίωση του συνόλου των φαντασιώσεων, των φόβων, των επιθυμιών και της αγωνίας του.

Ο Δρ. Φώτης Καγγελάρης στο Post Photography (2020) σημειώνει ότι το σημαινόμενο σε μια φωτογραφία είναι πάντα ο εαυτός του φωτογράφου. Η φωτογραφία στηρίζεται στην επιθυμία μας να απαθανατίσουμε, αλλά και να ελέγξουμε και να ερμηνεύσουμε τον κόσμο ή τον εαυτό μας, κυριεύοντας και δαμάζοντας την πραγματικότητα μέσω της εικόνας που δημιουργούμε με τη φωτογραφική μηχανή. Η ίδια η ζωή αποτελεί μια συνεχόμενη εκπαίδευση στους αποχαιρετισμούς. Κάθε φορά που φωτογραφίζουμε κάτι, το αποχωριζόμαστε.

Ο Freud είχε πει για το μητρικό σώμα: «Δεν υπάρχει άλλος τόπος για τον οποίον μπορείς να πεις με τόση βεβαιότητα ότι τον έχεις ήδη επισκεφτεί». Η Φιδάξομικίνη στοχεύει στη διατήρηση στη μνήμη αυτού του τόπου και των συναισθημάτων που εγείρει.

Ο ρόλος του φωτογράφου-πορτρετίστα της οικογένειας συχνά επιτελείται από τη μητέρα. Στη δική μου περίπτωση, την ιδιότητα αυτή αναλαμβάνει η γράφουσα, δηλαδή η κόρη, η οποία αντιστρέφει τους ρόλους και, από φωτογραφιζόμενη, γίνεται η φωτογράφος της μητέρας της.

Η παρούσα πτυχιακή εργασία, που εκπονήθηκε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής υπό την επιβλέπουσα καθηγήτρια Δρ. Αναστασία Μαρκίδου και παρουσιάστηκε στον χώρο τέχνης o.art.ath με επιμέλεια του Ιωάννη Τζανετέα, πραγματεύεται την αναπαράσταση της μητέρας και τα συναισθήματα που εγείρει, επιχειρώντας τη φωτογραφική αποτύπωσή τους.

Συγκεκριμένα, παρουσιάζεται η μητρική φιγούρα πριν, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της αλλά και κατά την επάνοδό της στον οικείο  χώρο.

Ξεδιπλώνονται τα αντιφατικά αισθήματα που εμπεριέχει η σχέση με τη μητέρα: η αγάπη και η τρυφερότητα, αλλά και ο θυμός και η ματαίωση. Επέλεξα να μην παραθέσω ωμές, άμεσες  εικόνες, αλλά να χρησιμοποιήσω έμμεσες, που αφήνουν ψήγματα υπόνοιας.

Ο Freud είχε πει σχετικά με το μητρικό σώμα: «Δεν υπάρχει άλλος τόπος για τον οποίο  μπορείς να πεις με τόση βεβαιότητα ότι τον έχεις ήδη επισκεφτεί». Η Φιδάξομικίνη στοχεύει στη διατήρηση στη μνήμη αυτού του τόπου και των συναισθημάτων που εγείρει».
________
* Αντιβιωτικό που ανήκει στην κατηγορία των μακροκυκλικών αντιβακτηριακών.

Γεωργία – Μαρία Πολίτη

Γεωργία – Μαρία Πολίτη

Γεωργία – Μαρία Πολίτη