Η μεταμόρφωση στη φωτογραφία
Γράφει ο Δημήτρης Μυτάς*
Φωτογράφος
Η φωτογραφία αποτελεί από τη φύση της μια κατασκευή, ένα αληθοφανές ψέμα. Μάλιστα, όσο πιο πειστικό είναι το ψέμα, τόσο πιο εκρηκτική γίνεται η εικονοποιία που προτείνει. Εντούτοις, η φωτογραφία οφείλει πάντα να κρατάει στέρεες τις ρίζες της στο πραγματικό. Δεν πρέπει να ξεχνάει ότι, από αυτό πηγάζει και αυτό επιχειρεί να καταστήσει εκ νέου ορατό. Η μαγική συνταγή γίνεται επιτυχής, όταν καταφέρνει να διαχειριστεί μαεστρικά τα δύο βασικά συστατικά στοιχεία του μέσου: την ποιότητα του χρόνου και το σώμα του φωτός.
Αν και η φωτογραφία επιτρέπει τη μεταμόρφωση του πραγματικού κόσμου με έναν εγγενώς σουρεαλιστικό τρόπο, το έργο που διεκδικεί αισθητική αξία, πρέπει συνειδητά να αποφεύγει τις φλυαρίες και να ισορροπεί στα όρια της αφαίρεσης. Κατά τον Ralph Eugene Meatyard «οι μέσοι όροι και οι γενικότητες είναι για τους αισθηματίες»! Παρά ταύτα, ο ώριμος φωτογράφος γνωρίζει πώς να αφήνει χώρο στο τυχαίο συμβάν να υπεισέρχεται στο κάδρο του. Δίνει έτσι τη δυνατότητα ανατροπής των βεβαιοτήτων μιας παγιωμένης φόρμας, ώστε το έργο του να ακροβατεί στο μεταίχμιο του αισθητού με το νοητό.
Βεβαίως, όλες οι ανωτέρω νοητικές προσεγγίσεις χάνουν οποιαδήποτε αξία, όταν ο ώριμος φωτογράφος έχει απολέσει την αθωότητα της πρώτης ματιάς. Η διατήρηση της πρωτόλειας περιέργειας, σε συνδυασμό με την προσωπική βιωματική προσέγγιση, αποτελούν συνισταμένες ικανές να τον καθοδηγούν στην αέναη αναζήτηση του πυρήνα των πραγμάτων.
*Το κείμενο αυτό αποτέλεσε μέρος του αφιερώματος του photologio για την Παγκόσμια Ημέρα της Φωτογραφίας (19.8.2021)
https://www.photologio.gr/photo%ce%b8%ce%ad%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82/world-photo-day-2021/.
