Γρηγόρης Ζερβάκος: “Η φωτογραφία είναι μια εικαστική δημιουργία και όχι μόνο μια αποτύπωση της στιγμής”
Ο Γρηγόρης Ζερβάκος συλλέγει σπάνιες στιγμές κι έχει ένα εξίσου σπάνιο χιούμορ που εκφράζεται ουκ ολίγες φορές και φωτογραφικά. Αν και φειδωλός στις αναρτήσεις του, ειδικά τελευταία, κατάφερε να κάνει εντύπωση και πρόλαβε να μας δώσει συνέντευξη με το μοναδικό του στυλ.
Συλλέκτης σπάνιων στιγμών λοιπόν. Πώς λειτουργεί πραγματικά; Πιστεύεις πως μαθαίνει το βλέμμα να ξεχωρίζει το αδοκίμαστο και ξεχωριστό; Κοιτάμε. Αλλά βλέπουμε πραγματικά, έπειτα ίσως από προσεκτική παρατήρηση (πράγμα που με τράβηξε και στη φωτογραφία που διάλεξα);
«Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες. Όταν τα ανοίγω βλέπω μπρος μου ό,τι κι αν τύχει. Όταν τα κλείνω βλέπω μπρος μου ό,τι ποθώ».
Ο Εμπειρίκος περιγράφει με ακρίβεια τη φωτογραφική διαδικασία. Πρέπει να εξασκήσουμε το βλέμμα να εισέρχεται στην ουσία των πραγμάτων, ξεπερνώντας τα στρώματα της επιφανειακής προσέγγισης.
Το χιούμορ είναι ένα χαρακτηριστικό που μπορεί να διακρίνει κάποιος σε πολλές φωτογραφίες σου. Υποθέτω πως δεν παίρνεις τον εαυτό σου σοβαρά. Ποια η σχέση και η εμπειρία σου με το αντικείμενο και κυρίως, ποια η αντιμετώπισή σου;
Το χιούμορ λειτουργεί μέσα στις εικόνες μου σαν ένα σπρώξιμο στον θεατή, υποσκάπτοντας τη σοβαροφάνεια της καθημερινότητας. Άλλωστε ένα χαμόγελο είναι πάντα ένα όπλο απέναντι στη συμβατικότητα και την αγκύλωση της σκέψης.
Αρκετές εικόνες σου έχουν υποστεί επεξεργασία με τύπο κολάζ, παραμορφώσεων, φώτοσοπ κλπ. Πολλούς τους ξενίζει, από την άποψη ότι δεν παραδέχονται την τακτική φωτογραφικά διότι αφαιρεί από την αλήθεια της στιγμής. Ποια η οπτική σου;
Χρησιμοποιώ οποιαδήποτε τεχνική για να προσεγγίσω τα οράματα που κρύβονται μέσα μου. Η φωτογραφία για μένα είναι μια εικαστική δημιουργία και όχι μόνο μια αποτύπωση της στιγμής.
Δεν σου κρύβω πως πολλές φορές ένιωσα σαν να βλέπω στη συλλογή σου τα σουρεαλιστικά κινούμενα σχέδια των Monty Python ή των Pink Floyd. Έχεις τέτοιες επιρροές/αναφορές;
Αν έπρεπε να επιλέξω κάποιον -ισμο, σίγουρα αυτός θα ήταν ο σουρρεαλισμός . Αναζητώ το απροσδόκητο, το αναπάντεχο, τη συμπλοκή ονείρου και πραγματικότητας. Οι επιρροές μου προέρχονται από όλο το φάσμα της τέχνης . Ζωγραφική, φωτογραφία, κινηματογράφος, κόμικς, γκράφιτι …
Η ποίηση γεννάει εικόνες ή οι εικόνες ποίηση;
Το ένα συμπληρώνει το άλλο. Μ αρέσει αυτός ο ατελείωτος διάλογος ανάμεσα στις εικόνες και τις λέξεις.
Λύσε μου μια απορία…το θρησκευτικό στοιχείο είναι ένα επαναλαμβανόμενο θεματικό μοτίβο. Να το πάω σε υπαρξιακό επίπεδο ή είναι κάτι πιο πεζό;
Κι εγώ την ίδια απορία έχω. Ίσως τα θρησκευτικά σύμβολα να έχουν γραφτεί βαθιά μέσα μου και να σκάνε μύτη συχνά πυκνά. Πάντως η πίστη με ενδιαφέρει κι όχι απαραίτητα η ένθεη εκδοχή της.
“Μεταναστευτικό πτηνό”. Έτσι διάβασα να σε αποκαλούν οι φίλοι σου στο ίνσταγκραμ. Μετά από 3 χρόνια στο μέσο, νιώθεις να γίνεσαι πιο επιλεκτικός στις αναρτήσεις σου;
Πολύ εύστοχο σχόλιο. Μ αρέσουν οι περιπλανήσεις. Ένα ταξίδι η ζωή μας. Ωχ πολύ κοινότυπο αυτό…Όσο για τις αναρτήσεις μου ετοιμαστείτε. Έρχονται …
Τολμηρός, ποιητής, αλλά και καυστικός. Αυτή την αίσθηση μου δίνει το προφίλ σου και με μια διάθεση αβίαστη. Τι κρύβει το μέλλον φωτογραφικά, το έχεις σκεφτεί;
Δεν το έχω σκεφτεί το μέλλον είναι αλήθεια. Ελπίζω να με σκεφτεί και να με επισκεφτεί εκείνο. Προς το παρόν προσπαθώ να ολοκληρώσω ένα φωτογραφικό οδοιπορικό στο υποσυνείδητο αλλά το αποτέλεσμα είναι ακόμα σκοτεινό και δυστοπικό, κάτι σαν το Στάλκερ του Ταρκόφσκι…
https://www.instagram.com/gregozer/
Η συνέντευξη με τον Γρηγόρη Ζερβάκο δόθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του 2017
