Tolerance(s) | Έκθεση φωτογραφίας και βίντεο στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του έργου Art + Culture vs Xenophobia
Καθώς ως άνθρωποι γινόμαστε όλο και πιο ευαίσθητοι σε εξωτερικούς παράγοντες που μας απορρυθμίζουν, προσπαθούμε να εντοπίσουμε ποιοι είναι αυτοί οι παράγοντες παντού γύρω μας: στον αέρα που μας περιβάλλει, σ’ αυτά που αγγίζουμε (ή μας αγγίζουν), σ’ αυτά που βάζουμε μέσα μας. Στις περιπτώσεις αυτές ο όρος “δυσανεξία” παραπέμπει σε μια αναπόφευκτη φυσική, σχεδόν αντανακλαστική, αντίδραση του οργανισμού, που μπορεί να αποφευχθεί είτε με την αποφυγή του παράγοντα που την προκαλεί είτε, ιδανικά, με τον εξοβελισμό του. Μιλώντας για μια κοινωνία: Ποια είναι τα όρια πέρα από τα οποία η έκθεση στην ετερότητα καταλήγει σε δυσανεκτικές αντιδράσεις; Αυξομειώνονται εύκολα; Ειδικότερα: πόσο εύκολο είναι να αυξηθούν, όταν ο εκάστοτε κοινωνικός οργανισμός αισθανθεί ότι έχει υπερεκτεθεί; Πώς δημιουργούνται αμυντικοί μηχανισμοί, ώστε μια κοινωνία να μην αντιμετωπίζει τη διαφορετικότητα ως δυνάμει παθογόνο παράγοντα; Τα παραπάνω ερωτήματα, που αφορούν ανθρώπινες ομάδες, τίθενται σκοπίμως σε γλώσσα που παραπέμπει στην υγειονομική ιδιόλεκτο της περιόδου που ζούμε, η οποία αναπόφευκτα, μάλλον, θα γίνει η κοινή γλώσσα για τα επόμενα χρόνια, με συνέπειες τις οποίες επιχειρήσαμε με τον τρόπο αυτό να υπαινιχθούμε.
Για την έκθεση Tolerances αναζητήσαμε, μέσω ανοιχτής πρόκλησης για υποβολή εργασιών, έργα που μας εξοικειώνουν με ποικίλες μορφές της έννοιας της ετερότητας, έργα, τα οποία σχετίζονται με την αποδοχή της διαφορετικότητας ή ακόμη και την αποδοχή διαφορετικών πτυχών του εαυτού. Μας ενδιέφεραν επίσης ιδιαίτερα συμμετοχικά – συνεργατικά εγχειρήματα ή εγχειρήματα που εστιάζουν στον διαθρησκειακό διάλογο, υποστηρίζουν την ιδέα της αμοιβαίας εμπιστοσύνης ή δείχνουν τρόπους κοινωνικής ένταξης ατόμων, που έχουν βιώσει ή βιώνουν κάποιου είδους κοινωνικό αποκλεισμό. Σημαντικά ήταν επίσης για εμάς έργα που εγείρουν ερωτήματα σχετικά με τη χρήση και τις νοηματοδοτήσεις του αστικού χώρου, μέσα από ένα πολυπολιτισμικό πρίσμα. Στην παρούσα συγκυρία δεν θα μπορούσαν φυσικά να απουσιάζουν δουλειές που θίγουν το τραύμα της μετανάστευσης. Συνοπτικά θα παρατηρούσαμε ότι τα έργα που βασίζονται στο φωτογραφικό μέσο έχουν περισσότερο μια τεκμηριωτική στόχευση, ενώ στα βίντεο (ή βίντεο επιτελέσεις) το νόημα περνά συχνά μέσα από μια πιο εσωστρεφή οπτική. Ανεξαρτήτως πάντως της πρακτικής που κάθε φορά υιοθετείται, τα έργα που φιλοξενούνται στην έκθεση ενισχύουν την ιδέα μιας βιώσιμης κοινωνίας, με πολυπολιτισμική ταυτότητα.
Κώστας Ιωαννίδης
Επιμέλεια: Κώστας Ιωαννίδης, Ελένη Μουζακίτη (indexical photography & theory hub)
Eos Gallery, Χέυδεν 38, Αθήνα
Διάρκεια: Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου έως Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2021
Ώρες λειτουργίας:
Πέμπτη: 18:00 – 21:30
Παρασκευή: 16:30 – 20:00
Σάββατο: 12:00 – 15:30
Κυριακή: κλειστά
Δευτέρα: 16:30 – 20:00
Τρίτη: 16:30 – 20:00
Καλλιτέχνες:
Nora Adwan, Knut Bry, Σάκης Δαζάνης, Χριστόφορος Δουλγέρης, Αντώνης Εληάς, Έλενα Εφέογλου, Kuesti Fraun, Σπύρος Ζερβουδάκης, Γιάννης Ζινδριλής, Μαρία Ζυγομαλά, Τάσος Ζωίδης, Γιώργος Κάνης, M’hammed Kilito, Παναγιώτης Λάμπρου, Claudia Lucacel, Audin Matlabi, Camille Mienievska, Σωκράτης Μπαλταγιάννης, Περικλής Μπούτος, Μαρία Παππά, Λευτέρης Παρασκευαΐδης, Μαρία Πασχαλίδου, Χρήστος Σωτηρόπουλος, Hiro Tanaka, Sofia Tolis, Σώτη Τυρολόγου, Avior Yinon, Στέφανος Χρόνης
Η έκθεση Tolerance(s) παρουσιάζεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του έργου “Art and Culture vs Xenophobia // Τέχνη και πολιτισμός ενάντια στην ξενοφοβία“, στην Αθήνα και στη συνέχεια στη Νορβηγία.
Το “Art and Culture vs Xenophobia // Tέχνη και πολιτισμός ενάντια στην ξενοφοβία” αντιμετωπίζει, με εργαλεία τις τέχνες και τον πολιτισμό, τα φαινόμενα της ξενοφοβίας και της ρητορικής μίσους, τα οποία αναπτύσσονται σε περιβάλλον έλλειψης συμπερίληψης και ανοχής για τον Άλλο. Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, με φορέα υλοποίησης την Artifactory και εταίρους το Ås Art & Music School του Δήμου του Ås στη Νορβηγία και το “Baumstrasse – Ο Δρόμος με τα Δέντρα“.
Lens-based media exhibition in the framework of Art + Culture vs Xenophobia Project
As we, humans, become more and more sensitive to external factors that deregulate us, we try to locate these factors all around us: in the air that we breath, in the things we touch (or being touched by), in the sheer matter we accept inside us. In this context, the term “intolerance” alludes to an inevitable physical, almost reflexive, reaction of the organism which might be avoided either by avoiding the underlying factor or, ideally, by way of its extinction. Speaking of a society: Where are the limits beyond which being exposed to otherness might lead to intolerance reactions? Are these limits subject to any adjustments in the case that a social organism reacts as being overexposed to those “external” factors? How can a society develop mechanisms in order not to face otherness as a would-be pathogenic agent? Knowingly we phrased our questions in the hygienic jargon of our era, the unavoidable lingua franca of the years to follow, in an effort to allude to the implications of such an unwitting use of words.
Through our open call for the Tolerances exhibition we trawled for works which seek to familiarise us with the various conceptualisations of otherness, that is, works related with the concept of tolerance in the case of the other or even in a more general sense with the need to tolerate aspects of our own self. There are also collaborative projects and some of them involve the communities giving them an active role; projects focusing on interfaith discussion, works supporting the idea of mutual understanding or demonstrating means of reintegration. Of equal importance to our minds were projects raising issues related to the use and conceptualisation of urban space under the prism of multiculturalism. In the current circumstances works related with the trauma of immigration seem more than relevant. We might add that whereas the photography based works operate in a rather documentary mode in videos or performative videos meaning is articulated in most of the cases through an introverted optic. Regardless, however of the artistic practices, the works of the exhibition highlight the idea of sustainable multicultural societies.
Kostas Ioannidis
Curated by: Eleni Mouzakiti, Kostas Ioannidis (indexical photography & theory hub)
Eos Gallery, Heiden street 38, Athens
02.09.2021 – 07.09.2021
Opening hours:
Thursday: 18:00 – 21:30
Friday: 16:30 – 20:00
Saturday: 12:00 – 15:30
Monday: 16:30 – 20:00
Artists:
Nora Adwan, Socrates Balatagiannis, Pericles Boutos, Knut Bry, Stefanos Chronis, Sakis Dazanis, Christoforos Doulgeris, Antonis Elias, Elena Efeoglou, Kuesti Fraun, George Kanis, M’hammed Kilito, Panayiotis Lamprou, Claudia Lucacel, Audin Matlabi, Camille Mienievska, Marita Pappa, Lefteris Paraskevaidis, Maria Paschalidou, Christos Sotiropoulos, Hiro Tanaka, Sofia Tolis, Soti Tyrologou, Avior Yinon, Spyros Zervoudakis, Yiannis Zindrilis, Tasos Zoidis, Maria Zygomala
Το πρόγραμμα Active citizens fund είναι μέρος του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιόδου 2014 – 2021, γνωστού ως EEA Grants. Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενδυνάμωση και την ενίσχυση της βιωσιμότητας της κοινωνίας των πολιτών και στην ανάδειξη του ρόλου της στην προαγωγή των δημοκρατικών διαδικασιών, την ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τη διαχείριση της επιχορήγησης του προγράμματος Active citizens fund για την Ελλάδα έχουν αναλάβει από κοινού το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το SolidarityNow.
