ACvsX | Tolerance(s) | Σώτη Τυρολόγου
Σε αυτήν την ενότητα το photologio θα παρουσιάζει σε εβδομαδιαία βάση το έργο καλλιτεχνών που παίρνουν μέρος στην έκθεση “Tolerance(s) – Ανοχές”. Την επιλογή των έργων, την επιμέλεια και τον συντονισμό παραγωγής της έκθεσης έχουν αναλάβει οι συνεργάτες της Artifactory, Κώστας Ιωαννίδης και Ελένη Μουζακίτη.
Σώτη Τυρολόγου – Μέσα από τα μάτια του άλλου
Πριν από ένα χρόνο περίπου, στο πλαίσιο του διαπολιτισμικού φωτογραφικού σεμιναρίου “Postcards from Home”, είχα την τύχη να γνωρίσω τον Σαγιάν, τη Σεριφέ και την Μάττα. Μέσα από τη διαδικασία της φωτογράφησης, μου δόθηκε η ευκαιρία να τους γνωρίσω καλύτερα, να αναπτύξω μαζί τους μια σχέση κατανόησης και συνεργασίας και να συνειδητοποιήσω τη δύναμη αυτής της αλληλεπίδρασης πάνω μου.
Οι τρεις τους βρέθηκαν στην Ελλάδα κάτω από διαφορετικές συνθήκες, παρ’ όλα αυτά φάνηκε να τους συνδέει ένα κοινό νήμα που δένει τις ξεχωριστές ιστορίες τους με τον καινούργιο τόπο κατοικίας. Η κλωστή.
Η Σεριφέ γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τουρκία. Μετακόμισε στην Ελλάδα, όταν παντρεύτηκε Έλληνα. Αν και οι σπουδές της ήταν πάνω σε διαφορετικό αντικείμενο, η ίδια αφοσιώθηκε στη ραπτική, φτιάχνοντας ρούχα με έντονα παραδοσιακά στοιχεία. Η γιαγιά της ακολούθησε την αντίστροφη πορεία, καθώς ζούσε στην Ελλάδα, όπου εργαζόταν ως μοδίστρα, αλλά αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Τουρκία με την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1923.
Ο Σαγιάν και η οικογένειά του είναι Κούρδοι πρόσφυγες που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους, λόγω θρησκευτικών και πολιτικών διωγμών. Η οικογένειά του κατασκεύαζε χαλιά και υφάσματα. Προς το παρόν ζει σε στρατόπεδο προσφύγων, προσδοκώντας ένα καλύτερο μέλλον.
Η Μάττα είναι από τη Γεωργία. Μαζί με τον άντρα της, Ελληνικής καταγωγής, ήρθαν στην Ελλάδα αναζητώντας τις ρίζες. Κατασκευάζει ρούχα και κοσμήματα και κρατάει σαν ανάμνηση το αμπελόφυλλο, που για εκείνη αποτελεί σύμβολο επιβίωσης και τη συνδέει με την ιστορία του τόπου της.
Η φωτογραφική αυτή σειρά, είναι μια σειρά σε εξέλιξη. Διακόπηκε απότομα, με το ξέσπασμα της πανδημίας. Διερευνά τη διαφορετικότητα, την κουλτούρα και την παράδοση μέσα από το στοιχείο του ενδύματος, σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Περισσότερο όμως από τη διερεύνηση αυτή, αυτό που αποτυπώθηκε πάνω μου, ήταν η κοινή μας ενασχόληση με τη φωτογραφία, η ανταλλαγή των ιδεών, η βιωματική εμπειρία, που ύφανε μια σχέση φιλίας και αδελφοσύνης και μας οδήγησε να δούμε τον κόσμο μέσα από έναν κοινό φωτογραφικό φακό, μέσα από τα μάτια του άλλου.
Ποια ήταν τα κίνητρα που σε οδήγησαν στην απόφασή σου να συμμετάσχεις στη συγκεκριμένη έκθεση;
Το συγκεκριμένο έργο αντανακλά κατά κάποιο τρόπο την ιστορία του τόπου μου. Η πόλη στην οποία ζω, η Καβάλα, υπήρξε – μετά τη μικρασιατική καταστροφή – χώρος υποδοχής προσφύγων. Ήταν η δεύτερη πόλη σε αριθμό προσέλευσης προσφύγων στην Ελλάδα. Εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης και του καπνεμπορίου, που ήκμαζε, οι πρόσφυγες που συνέρρευσαν σ’ αυτήν ξεπέρασαν αριθμητικά τους ντόπιους κατοίκους, καθιστώντας έτσι το προσφυγικό στοιχείο βασική παράμετρο της φυσιογνωμίας της πόλης για δεκαετίες. Οι πρόσφυγες σφράγισαν με την παρουσία τους τη ζωή της πόλης και αποτελούν κεντρικό κεφάλαιο για τη συλλογική μνήμη του τόπου. Σήμερα, η Καβάλα είναι για μια ακόμα φορά πόλη υποδοχής προσφύγων και μεταναστών, ανθρώπων που βιώνουν την ίδια αγωνία και έχουν την ίδια δίψα για μια καλύτερη τύχη.
Με ποιον τρόπο μεταφέρονται στο κοινό μέσω του συγκεκριμένου έργου σου μηνύματα συμπερίληψης, σεβασμού και ανοχής στην ετερότητα;
Ευελπιστώ ότι οι εικόνες μου μεταφέρουν μηνύματα ενσυναίσθησης. Η ενσυναίσθηση, η κατανόηση και συναισθηματική ταύτιση με την ψυχική κατάσταση κάποιου άλλου, έχει μια τρομερή δύναμη, μας αφυπνίζει, μας βοηθάει να κατανοήσουμε τη διαφορετικότητα και να δούμε τον κόσμο με τα μάτια του άλλου. Κατανοώντας τον άλλο, κατανοούμε και τον εαυτό, όπως και το αντίστροφο. Αγωνίες, όνειρα, ελπίδες, είναι όλα πλασμένα από το ίδιο υλικό.
Πιστεύεις πως η Τέχνη έχει τη δύναμη να ευαισθητοποιήσει συμπολίτες μας κατά του ρατσισμού και να επηρεάσει τις κοινωνίες προς την κατεύθυνση της ισότητας και της αποδοχής του Άλλου;
Η Τέχνη είναι μια παγκόσμια γλώσσα επικοινωνίας και ως τέτοια ενώνει, δεν διχάζει· γίνεται γέφυρα των λαών και των πολιτισμών. Πολλά καλλιτεχνικά κινήματα στην ιστορία της Τέχνης έχουν συνδράμει ουσιαστικά στην αλλαγή και διαμόρφωση αντιλήψεων στο πέρασμα των χρόνων. Η Τέχνη αντανακλά την πραγματικότητα γύρω μας και μπορεί να γίνει όχημα κοινωνικών αλλαγών με το να μεταφέρει μηνύματα, εμπειρίες και να γεννήσει έντονα συναισθήματα. Δυστυχώς σήμερα ο ρατσισμός και η μισαλλοδοξία είναι φαινόμενα που έχουν αυξηθεί δραματικά και αυτό γίνεται ακόμα πιο εμφανές με μια ματιά στα κοινωνικά δίκτυα. Η Τέχνη και οι δημιουργοί έχουν ευθύνη και υποχρέωση στον αγώνα ενάντια στα φαινόμενα αυτά.
Βιογραφικό
Η Σώτη Τυρολόγου ζει και εργάζεται στην Καβάλα. Ξεκίνησε να ασχολείται με τη φωτογραφία το 2011, μέσω του Φωτογραφικού Ομίλου Καβάλας, όπου και παρακολούθησε εντατικά σεμινάρια καλλιτεχνικής φωτογραφίας με διακεκριμένους Έλληνες και ξένους φωτογράφους. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις και μέρος της δουλειάς της έχει δημοσιευθεί σε ελληνικά και διεθνή ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά. Τη δουλειά της παρουσιάζει στην προσωπική της ιστοσελίδα www.sotityrologou.com
Soti Tyrologou – Through the eyes of the other
About a year ago, during the intercultural photography workshop “Postcards from Home”, I had the luck to meet Serife, Matta and Shayan. Our photography engagement gave us the opportunity to develop a relationship of mutual understanding and acceptance and helped me to understand the effect of this interaction on my perspective.
The three of them found themselves in Greece under different circumstances, nevertheless, they seemed to be connected by a common cord that was tying their separate stories to their new place of residence. The thread.
Serife was born and raised in Turkey. She moved to Greece because she married a Greek. Although she has followed a different education, she designs and sews clothes with strong traditional elements. Her grandmother followed the opposite path, as she lived in Greece and worked as a seamstress, but was forced to return to Turkey with the 1923 exchange of populations.
Shayan and his family are Kurdish refugees who fled their homeland due to religious and political persecution. His family made carpets and fabrics. He currently lives in a refugee camp, expecting a better future.
Matta is from Georgia. Together with her husband, of Greek origin, they came to Greece in search of roots. She makes her own fashion clothes and ceramics. She thinks that you can find home everywhere as long as you remember your homelands’ history and she keeps in mind her hometowns’ vineyards which are a symbol of survival.
This photographic work, explores diversity, culture and tradition through the element of dress, in a globalized society. It is an ongoing project since the pandemic that broke out, separated us somewhat abruptly. Nevertheless, what I have gained from this collaboration, is our common interest in photography, our communication channel, our lived experience, which weaved a relationship of friendship and understanding, and led us to see the world through a common photographic lens, through the eyes of the other.
What motivated you to participate in this exhibition?
This work reflects in a way the history of my hometown, Kavala. Kavala, was -after the Asia Minor catastrophe- a place that provided shelter to refugees. It was the second city in Greece that hosted a great number of refugees. Due to its geographical location and the flourishing tobacco trade, the refugees who fled to it outnumbered the locals, thus making the refugee element a key parameter of the city’s character for decades. The refugees marked the life of the city with their presence and became a central chapter in the city’s collective memory. Today Kavala is once again a city of reception of refugees and immigrants, people who experience the same fears and have the same desire for a better future.
How does this work convey to the audience the message of inclusion, respect and tolerance?
I hope my images convey messages of empathy. Empathy, discerning what another person is thinking or feeling, has a tremendous power, it awakens us, helps us understand diversity and see the world through the eyes of the other. By understanding the other, we also understand ourselves, and vice versa. Fears, dreams, hopes, are all made of the same material.
Does Art have the power to raise awareness against racism and lead societies towards equality and acceptance?
Art is a universal language which serves as a bridge between people and cultures. Many artistic movements in the history of Art have contributed substantially in altering and forming people’s perceptions over the years. Art reflects the reality around us and can become a vehicle for social change by conveying messages, experiences and generating strong emotions. Unfortunately, today, racism and intolerance are phenomena that have increased dramatically and this becomes even more apparent with a glance at social networks. Art and artists carry responsibility and duty in the struggle against these phenomena.
Bio
Soti Tyrologou lives and works in Kavala, Greece. She got engaged in photography in 2011 through Kavala’s Photo Club. Since then, she has followed several intensive photography courses and workshops held by well-known photographers and visual artists. Her work has been published in printed and digital magazines. She presents her work in www.sotityrologou.com
Facebook: Soti Tyrologou
Instagram: Soti Tyrologou
Η έκθεση Tolerance(s) είναι προγραμματισμένη να παρουσιαστεί στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του έργου “Art and Culture vs Xenophobia // Τέχνη και πολιτισμός ενάντια στην ξενοφοβία“, τον Μάιο 2021 στο Σεράφειο στην Αθήνα και τον Ιούνιο στη Νορβηγία. Το “Art and Culture vs Xenophobia // Tέχνη και πολιτισμός ενάντια στην ξενοφοβία” αντιμετωπίζει, με εργαλεία τις τέχνες και τον πολιτισμό, τα φαινόμενα της ξενοφοβίας και της ρητορικής μίσους, τα οποία αναπτύσσονται σε περιβάλλον έλλειψης συμπερίληψης και ανοχής για τον Άλλο. Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, με φορέα υλοποίησης την Artifactory και εταίρους το Ås Art & Music School του Δήμου του Ås στη Νορβηγία και το “Baumstrasse – Ο Δρόμος με τα Δέντρα“.
Το πρόγραμμα Active citizens fund είναι μέρος του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιόδου 2014 – 2021, γνωστού ως EEA Grants. Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενδυνάμωση και την ενίσχυση της βιωσιμότητας της κοινωνίας των πολιτών και στην ανάδειξη του ρόλου της στην προαγωγή των δημοκρατικών διαδικασιών, την ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τη διαχείριση της επιχορήγησης του προγράμματος Active citizens fund για την Ελλάδα έχουν αναλάβει από κοινού το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το SolidarityNow.
Περισσότερες πληροφορίες: www.activecitizensfund.gr