Δημήτρης Ραπακούσης – Οδός Αχαρνών

Η οδός Αχαρνών βρίσκεται στο Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας. Απροσδόκητα, έχει  χαρακτηριστεί ως “γκέτο”, ένα μέρος που δε μπορείς να μπεις ή να βγεις, που βρίσκεται συνήθως στην άκρη μιας μητρόπολης.
Μία από τις παλαιότερες γειτονιές της πόλης, η Αχαρνών τα τελευταία χρόνια έχει υποβαθμιστεί και ως εκ τούτου γύρισε οριακό για την Αθηναϊκή πολιτική ζωή.
Σπίτια και διαμερίσματα γύρω από τον Άγιο Παντελεήμονα, την κεντρική εκκλησία της γειτονιάς, καταλαμβάνονται από μετανάστες που έχουν έρθει εδώ με το όνειρο μιας καλύτερης ζωής, φέρνοντας μαζί τις οικογένειές τους, όταν είναι εφικτό. Αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν μια νέα κατηγορία πολιτών, που αντιμετωπίζει σφοδρή προκατάληψη όχι μόνο από τις αρχές, αλλά και από ένα μέρος της κοινωνίας.
Η υποβάθμιση της οδού Αχαρνών ξεκίνησε μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004, σήμερα τα όρια του τι είναι νόμιμο και τι όχι δεν είναι ευδιάκριτα.
Ακόμη, η οδός Αχαρνών έγινε ένα χωνευτήρι όπου οίκοι ανοχής, τα ιδρύματα για την αποκατάσταση από τα ναρκωτικά, χώροι τυχερών παιγνίων, καθώς και άνθρωποι από όλων των θρησκειών, ηλικιών και επαγγελμάτων – Ορθόδοξοι, Μουσουλμάνοι, Ινδουιστές, δανειστές χρημάτων, γέροι, νέοι – προσπαθούν να συνυπάρξουν.
Η οδός Αχαρνών είναι εκεί για να αφηγηθεί τις ιστορίες τους.


Acharnon street is situated in the Historic Center of Athens. Surprisingly, it has been labelled a ‘ghetto’ a place that gives no entry or exit, usually found at the edge of a metropolis.
One of the oldest neighbourhoods of the city, Acharnon has in recent years been degraded and therefore turned marginal to Athenian civil life.
Houses and apartments around Saint Panteleimon, the central church of the neighbourhood, are occupied by immigrants who have come here with the dream of a better life, bringing their families along when they can. These people form a new category of citizens, facing fierce prejudice not only from the authorities but also from a part of society.
The degradation of Acharnon Street began after the Olympic games of 2004, today the limits of what is legal and what is not are not easily discerned.
Yet, Acharnon Street became a melting pot where brothels, institutes for drug rehabilitation, gambling houses, as well as people of all religions, ages and professions, Orthodox, Muslims, Hindus, money-lenders, old, young- try to openly co-exist.
Acharnon Street is there to narrate their stories

 


Ο Δημήτρης Ραπακούσης γεννήθηκε το 1981 και ζει στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη “Focus School of Art Photography Video & New technologies” το 2010. Eίναι ένας freelance documentary φωτογράφος που συνεργάζεται με τα διεθνή πρακτορεία AP (Associated Press) , AFP (Agence France-Presse) και με τα ελληνικά περιοδικά “Έψιλον” και “Unfollow”.

Ατομικές εκθέσεις
2009: “Traces”, National museum of modern art (Athens Greece)

Ομαδικές εκθέσεις
2015: Depression Era – Acharnon street – 5η Biennale of Contemporary Art, Θεσσαλονίκη
2015: Depression Era – Acharnon street – Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα
2014: Depression Era – Acharnon street – Le mois de la Photo, Paris
2014: Depression Era – Acharnon street – Fotohonap, Budapest
2014: Depression Era – Acharnon street – BOZAR, the Palais des Beaux-Arts & Atelier Bouwmeester, Brussels
2013: “Outsider” Booze Cooperativa
2012:”Inflow” Εθνικό μουσείο σύγχρονης τέχνης

http://www.rapakousisphotographer.com/